فیلم The Physician 2013

این فیلم خوب است و مخاطب خود را به خوبی سرگرم می‌کند، اما پر از اشتباهات تاریخی کوچک است که به راحتی قابل اصلاح بودند. فیلم‌های مربوط به دوران قرون وسطی همیشه جذاب هستند، به‌ویژه برای من که علاقه زیادی به این دوره تاریخی دارم و در این زمینه تخصص دارم. متأسفانه، همان‌طور که معمولاً پیش می‌آید، این فیلم پر از اشکالات است. سناریو از نظر سرگرمی...

این فیلم خوب است و مخاطب خود را به خوبی سرگرم می‌کند، اما پر از اشتباهات تاریخی کوچک است که به راحتی قابل اصلاح بودند. فیلم‌های مربوط به دوران قرون وسطی همیشه جذاب هستند، به‌ویژه برای من که علاقه زیادی به این دوره تاریخی دارم و در این زمینه تخصص دارم. متأسفانه، همان‌طور که معمولاً پیش می‌آید، این فیلم پر از اشکالات است. سناریو از نظر سرگرمی نسبتاً خوب است: یتیمی انگلیسی که توسط یک آرایشگر دوره‌گرد بزرگ و آموزش داده می‌شود، به پزشکی و توانایی درمان بیماری‌ها و عوارض جسمی علاقه‌مند می‌شود. اما او می‌داند که اطلاعات بسیار کمی دارد و استادش هم کمتر از او می‌داند، و این آگاهی زمانی که در کنار پزشکان یهودی که هنر خود را در شرق آموخته‌اند زندگی می‌کند، بیشتر مشخص می‌شود. بنابراین تصمیم می‌گیرد خود را به عنوان یک یهودی مخفی کند و به ایران سفر کند تا به عنوان شاگرد یک پزشک بزرگ، ابن سینا، پذیرفته شود. برای کسانی که نمی‌دانند، فیلم تا حدی بر اساس حقایق و شخصیت‌های واقعی ساخته شده است: ابن سینا واقعاً وجود داشته و در تاریخ پزشکی با نام غربی‌اش، ابن‌سینا، شناخته می‌شود. همچنین درست است که در این دوره (سال هزار) عرب‌ها دانش علمی بسیار پیشرفته‌تری نسبت به مسیحیان داشتند و یهودیان که در بین دو جهان (شرق و غرب) راحت‌تر حرکت می‌کردند، در نهایت به یک گرایش خاص به علم و پزشکی دست یافتند که بعداً در غرب به کار آمد، به‌ویژه در زمان‌های بیشتری از تحمل مذهبی. متأسفانه، بسیاری از جزئیات فیلم منطقی نیستند: برای یک مسیحی با تحصیلات کم، مخفی شدن به عنوان یک یهودی بدون شناسایی و "افشا شدن" کمی دشوار است، و همچنین سفر از جزایر بریتانیایی به قلب ایران آسان نخواهد بود، هرچند که غیرممکن نیست. اما مشاهده ایرانی‌ها در سال 1000 میلادی که چیزی را با آتش‌بازی جشن می‌گیرند، غیرممکن است، زیرا این فناوری دو قرن بعد به آن فرهنگ رسید. همچنین، مفاهیم مدرن جادوگری و نکرومانی تنها از قرن سیزدهم به بعد ظهور کردند و کلیسا هرگز کسی را نسوزاند، بلکه متهم را کافر اعلام کرده و به عدالت مدنی می‌سپرد، که ممکن بود او را بسوزاند یا نه. حتی اشتباه بزرگ‌تری، گنجاندن یک طاعون بوبونیک در فیلم قبل از قرن چهاردهم است، زمانی که این بیماری به طور تاریخی ظاهر شد. و با اینکه شاه واقعاً وجود داشت و سلجوقیان در آن زمان تهدیدی بودند، هرگز نمی‌توانستیم ببینیم که مسلمانان به شاه سجده کنند، زیرا آنها هرگز این کار را نمی‌کنند. خطاهای دیگری نیز وجود دارد: برج لندن که در انتهای فیلم ظاهر می‌شود، تنها یکصد سال بعد ساخته شد و تا حداقل قرن شانزدهم به شکل فعلی خود نرسیده بود. سوء تفاهم نشود، فیلم با وجود این مشکلات ارزش دیدن دارد. آنچه باید درک کنیم این است که این یک مستند نیست و واقعیت‌ها دقیقاً به همان شکلی که نشان داده شده، نبوده است. توماس پین در نقش اصلی بسیار خوب عمل کرده و بازیگر خوبی است، حتی اگر گاهی تحت تأثیر بازی‌های چشمگیر و کاریزماتیک همکارانی مانند استلان اسکارسگارد یا بن کینگزلی قرار بگیرد، دو بازیگری که در فرم عالی هستند و اجراهای واقعاً متعهد و جالبی ارائه می‌دهند. اما اما ریگبی نیز کار خوبی ارائه کرده است، هرچند که نسبتاً کار زیادی برای انجام ندارد. از نظر فنی، فیلم دارای تصویربرداری خوب و دکور و لباس‌های مناسبی است. این‌ها از نظر تاریخی به‌خصوص دقیق نیستند، اما از نظر زیبایی به خوبی انجام شده‌اند. جلوه‌های بصری به‌طور معقولی خوب هستند و به خوبی کار می‌کنند، هرچند که خیلی واقع‌گرایانه نیستند. موسیقی متن به ویژه مرا قانع نکرد و خوشحال نکرد، اما جلوه‌های بصری و صوتی خوب هستند. ریتم فیلم نیز نسبتاً خوب است و با وجود اینکه فیلم نسبتاً طولانی است، به سختی احساس می‌شود که زمان می‌گذرد.