فیلم Crisis 1946

این فیلم اولین اثر اوست، اما من واقعاً آن را یکی از فیلم‌های دسترس‌پذیرتر اینگمار برگمن یافتم - شاید به همین دلیل است که واقعاً آن‌قدرها هم عالی نیست. داستان حول شخصیت جوانی به نام "نلی" (اینگا لندگری) می‌چرخد که با مادرخوانده مهربانش "موتی/اینگبورگ" (داگنی لیند) در یک شهر کوچک زندگی می‌کند و او پیانو تدریس می‌کند. این زندگی آرام به ناگاه بر هم می‌خورد،...

این فیلم اولین اثر اوست، اما من واقعاً آن را یکی از فیلم‌های دسترس‌پذیرتر اینگمار برگمن یافتم - شاید به همین دلیل است که واقعاً آن‌قدرها هم عالی نیست. داستان حول شخصیت جوانی به نام "نلی" (اینگا لندگری) می‌چرخد که با مادرخوانده مهربانش "موتی/اینگبورگ" (داگنی لیند) در یک شهر کوچک زندگی می‌کند و او پیانو تدریس می‌کند. این زندگی آرام به ناگاه بر هم می‌خورد، زمانی که مادر واقعی‌اش "جنی" (ماریان لوفگرن) برای آشتی با فرزندش که سال‌ها از هم دور بوده‌اند، ظاهر می‌شود. او تنها نیست - دوستی شاداب و شیطنت‌آمیز به نام "جک" (استیگ اولین) نیز همراهش است و در یک بال خیریه، او و "نلی" باعث برهم‌زدن آرامش می‌شوند که موجب نگرانی دوستش "الف" (آلن بوهلین) می‌شود و برخی از افراد را به دردسر می‌اندازد، به‌طوری که "نلی" مجبور می‌شود به شهر مهاجرت کند. اوضاع در آن‌جا هم چندان خوب نیست و به زودی این زن جوان باید تصمیمات سختی بگیرد. این فیلم یک تلاش گروهی محکم است با تلاش‌های قابل قبول از همه شخصیت‌ها، چرا که گروهی نه‌چندان دوست‌داشتنی باید با مشکلات ناشی از خود و تضادهایشان کنار بیایند. بین اولین و لندگری کمی شیمی وجود دارد که گاهی لبخند بر لب می‌آورد یا شما را به خجالت می‌اندازد، اما در بیشتر موارد داستان کمی پراکنده است - افراد زیادی در داستان وجود دارند که به نوعی تمرکز آن را از بین برده‌اند. با این حال، من توانستم آن را درک کنم که بیشتر از آنچه برای بسیاری از آثار بعدی این کارگردان می‌توانم بگویم، ارزشمند است.