فیلم The Sugarland Express 1974

نخستین فیلم سینمایی استیون اسپیلبرگ با عکاسی فوق‌العاده‌ای از ویلماس زیگموند همراه است. تن فیلم مطمئن نیست. این اثر یک فیلم جاده‌ای و یک کمدی تراژیک با تصادف‌های اتومبیل است که بر اساس واقعیت‌های حقیقی ساخته شده است. «لو ژان اسپارو پاپلین» (با بازی گلدی هاون) همسرش «کلاویس» (با بازی ویلیام آثرن) را تنها چند هفته قبل از آزادی‌اش از زندان با حداقل امنیت فراری می‌دهد تا...

نخستین فیلم سینمایی استیون اسپیلبرگ با عکاسی فوق‌العاده‌ای از ویلماس زیگموند همراه است. تن فیلم مطمئن نیست. این اثر یک فیلم جاده‌ای و یک کمدی تراژیک با تصادف‌های اتومبیل است که بر اساس واقعیت‌های حقیقی ساخته شده است. «لو ژان اسپارو پاپلین» (با بازی گلدی هاون) همسرش «کلاویس» (با بازی ویلیام آثرن) را تنها چند هفته قبل از آزادی‌اش از زندان با حداقل امنیت فراری می‌دهد تا فرزندشان را نجات دهد که از آن‌ها گرفته شده و قرار است به فرزندخواندگی سپرده شود. آن‌ها یک افسر پلیس را به گروگان می‌گیرند که این امر منجر به تعقیب‌شان توسط پلیس و رسانه‌ها می‌شود. گلدی هاون در نقش لو ژان شخصیتی تند و impulsive دارد که تصمیمات احمقانه‌ای می‌گیرد. داستان نیاز به کار بیشتری دارد، اما اسپیلبرگ فیلمی قابل قبول ساخته است. زمانی که «کلاویس» (ویلیام آثرن) زندانی می‌شود، همسرش «لو ژان» (گلدی هاون) با خطر از دست دادن پسرشان به فرزندخواندگی مواجه است. او نمی‌خواهد که این اتفاق بیفتد، بنابراین تصمیم می‌گیرد همسرش را از زندان آزاد کند تا بتوانند فرزندشان را بردارند و به مکزیک بروند. اما اوضاع طبق برنامه پیش نمی‌رود و به زودی در خودروی پلیسی به سر می‌برند که توسط «افسر اسلاید» (مایکل ساکس) رانده می‌شود. مشخص است که پلیس - تحت فرمان «کاپیتان تنر» (بن جانسون) - وضعیت را جدی‌تر می‌کند و ما شاهد تعقیبی هستیم که تقریباً تمام خودروهای پلیس کشور را درگیر می‌کند! آن‌ها با هر مایلی که می‌رانند، خود را در وضعیت بدتری گرفتار می‌کنند، اما در عین حال شروع به دوستی با گروگان خود می‌کنند و تا حدی از تعقیب‌کننده خود همدردی می‌گیرند زیرا وضعیتشان احساسات را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این داستان گاهی اوقات کمی غیرقابل باور است و قطعاً طولانی‌تر از حد نیاز است، اما نشان می‌دهد که گلدی هاون مهارتی خاص به عنوان بازیگری با روایت قوی و همچنین به عنوان زنی با زمان‌بندی کمدی عالی دارد. در این فیلم لحظات طنز وجود دارد. این لحظات همیشه کار نمی‌کند و گاهی کمی شلوغ به نظر می‌رسد. همچنین شخصیت‌ها - از جمله ساکس و جانسون - به خوبی معرفی و توسعه می‌یابند که برای من جذاب بود. این داستان بر اساس واقعیت است، بنابراین اسپیلبرگ نمی‌توانست زیادی در مورد پایان آن تغییر ایجاد کند، اما سفر که ما را همراهی می‌کند به اندازه کافی سرگرم‌کننده است. کیفیت! «اکسپرس شوگرلند» نخستین فیلم سینمایی استیون اسپیلبرگ به عنوان کارگردان است که با توجه به اینکه این فیلم به نظر می‌رسد توسط یک حرفه‌ای با تجربه ساخته شده باشد، واقعاً شگفت‌انگیز است. از نظر بصری، این فیلم به طرز فوق‌العاده‌ای خوب حفظ شده است و تقریباً باور نکردنی است که در سال 1974 منتشر شده است! من همچنین از موسیقی متن لذت بردم، به ویژه هارمونیکای توتس تیلمنز، که تعجبی ندارد - جان ویلیامز! از نظر داستان، بسیار سرگرم‌کننده است. من دوست دارم چقدر همه چیز در بخش اول احمقانه و بی‌مورد به نظر می‌رسد و فیلم این را می‌داند، اما رویدادها به تدریج در طول 110 دقیقه شدت می‌گیرد. نتیجه‌گیری جدی‌تر به طور ناگهانی و نامتناسب به نظر می‌رسید، اما به طرز کاملاً مناسب و با سرعت مناسبی به تصویر کشیده شده است. در زمینه بازیگران، گلدی هاون، ویلیام آثرن و مایکل ساکس عالی هستند، اگرچه بن جانسون احتمالاً بهترین بازیگر این گروه است.