فیلم Mean Girls 2004

فیلم «دختران بد» به طرز شگفت‌انگیزی سرگرم‌کننده است. هرگز فکر نمی‌کردم که از این فیلم لذت ببرم، اما واقعاً از تماشای آن لذت بردم. نیمه اول فیلم قوی‌تر از نیمه دوم است و پایان آن کمی بیش از حد خوشایند به نظر می‌رسد، اما در کل نیت خوبی دارد و به طرز غیرمنتظره‌ای به‌طور مداوم سرگرم‌کننده است. لینزی لوهان در این فیلم نقش مشابهی را ایفا...

فیلم «دختران بد» به طرز شگفت‌انگیزی سرگرم‌کننده است. هرگز فکر نمی‌کردم که از این فیلم لذت ببرم، اما واقعاً از تماشای آن لذت بردم. نیمه اول فیلم قوی‌تر از نیمه دوم است و پایان آن کمی بیش از حد خوشایند به نظر می‌رسد، اما در کل نیت خوبی دارد و به طرز غیرمنتظره‌ای به‌طور مداوم سرگرم‌کننده است. لینزی لوهان در این فیلم نقش مشابهی را ایفا می‌کند که در آثار دیگرش دیده‌ام و با این حال، عملکرد بسیار خوبی را به نمایش می‌گذارد. ریچل مک‌آدامز عالی است و گرچه نقش یک شخصیت غیرقابل‌تحمل را بازی می‌کند، به طرز عجیبی دوست‌داشتنی است. سایر بازیگران نیز خوب هستند، از جمله لیزی کپلان، تینا فی و تیم میدوز. علاقه‌مندم ببینم دنباله و بازسازی این فیلم چگونه از آب درآمده است. اما در مورد این فیلم، واقعاً سرگرم‌کننده است! پس از تماشای نسخه ۲۰۲۴ برای اولین بار، باید اعتراف کنم که فیلم اصلی ۲۰۰۴ به‌طور قابل‌توجهی از نسخه جدید موزیکال بهتر است. عمق فیلم اصلی و تعهد بی‌چون‌وچرای آن به داستان، بدون انحرافات غیرضروری، واقعاً آن را متمایز می‌کند. اگرچه فیلم قدیمی ممکن است برای اکثر شخصیت‌ها توسعه شخصیت نداشته باشد و گاهی نسبت به موزیکال کمی شتاب‌زده به نظر برسد، اما در ایجاد ارتباطات قوی و اجازه دادن به شخصیت‌ها برای تحول به‌طور طبیعی و جذاب ممتاز است. بازیگران فیلم اصلی نه تنها شوخی‌هایی دلنشین ارائه می‌دهند بلکه شیمی بی‌نقصی نیز دارند. این فیلم با یک انتقال رضایت‌بخش از هرج و مرج به جامعه‌ای هماهنگ به خوبی خاتمه می‌یابد، که به نظر می‌رسد در اقتباس موزیکال کمبود دارد. با وجود برخی نقص‌های جزئی، شخصیت‌های خوب‌پرورش‌یافته و کست منسجم فیلم اصلی منجر به تجربه تماشای یکپارچه و لذت‌بخش می‌شود. «کدی» (لینزی لوهان) بخش عمده‌ای از زندگی‌اش را تحت آموزش در منزل توسط والدین دانشمندش در بیابان‌های آفریقا گذرانده است. شاید این امر باید او را برای انتقال به یک دبیرستان آمریکایی که در آن روحیه «سگ‌ها همدیگر را می‌خورند» به شدت حاکم است، آماده می‌کرد. او با دو فرد عجیب‌وغریب مدرسه - «جانیس» (لیزی کپلان) و دوستش «دامین» (دانیل فرانززه) آشنا می‌شود که او را در دنیای قبایل مدرسه راهنمایی می‌کنند. کسانی که باید هر قیمتی از آنها دوری کرد، «پلاستیک‌ها» هستند - دختران خودخواه و توخالی که تحت رهبری «رژینا» (ریچل مک‌آدامز) قرار دارند. زمانی که «کدی» یک روز به دعوت آنها برای ناهار می‌نشیند، همه حس می‌کنند فرصتی برای ایجاد بعضی شیطنت‌ها فراهم شده است! او به‌طور تصادفی در کنار «آرون» (جاناتان بنت)، پسر محبوب مدرسه نشسته است که به نظر می‌رسد به او علاقمند است، اما صبر کنید! او دوست دختر سابق بهترین دوست جدیدش است. آیا او ممنوعه است یا شاید «رژینا» حتی می‌تواند به او در جلب توجهش کمک کند؟ حالا صحنه برای نگاهی تند و کنایه‌آمیز به همه چیزهای نوجوانانه آماده است. در این میان، لوهان و مک‌آدامز در بهترین حالت خود قرار دارند و اقتباس تینا فی از رمان پر از کنایه «روزالیند وایزمن» به همه چیز از گیمرها تا ورزشکاران، و از دختران احمق تا نخبگان، حمله می‌کند. در اینجا عناصر کلیشه‌ای وجود دارد، اما ترکیب آنها در این دیگ ذوب‌خانه از روحیه و استعداد، به ارائه نگاهی سرگرم‌کننده به محیطی که هورمون‌ها در آن به شدت در حال فعالیت‌اند و محبوبیت یک امر ضروری است، کمک می‌کند - هرچقدر هم که لازم باشد بر روی دیگران پا بگذارید تا به جایگاه اجتماعی برسید. این فیلم اغراق‌آمیز است، اما در عین حال واقع‌گرایی در آن وجود دارد که به واقعی بودن آن می‌افزاید و حتی گوش تیز می‌تواند کمی از «جانیس ایان» (در آهنگ «در ۱۷ سالگی») را بشنود. واقعاً سرگرم‌کننده است.