فیلم The Texas Chainsaw Massacre 2003

این بازسازی فیلم ترسناک افسانه‌ای دهه 1970 که توسط مایکل بی ساخته شده، هیچ چیز جدیدی به داستان اضافه نمی‌کند. وقتی برای اولین بار تریلر این نسخه را دیدم، به نظرم شبیه دنباله‌ای عجولانه به فیلم "Wrong Turn" می‌رسید. پنج جوان در راه کنسرت لینرد اسکنرد، یک مسافر جوان را سوار می‌کنند که در عقب ون آنها خودکشی می‌کند. در جستجوی کمک و کمی عقل...

این بازسازی فیلم ترسناک افسانه‌ای دهه 1970 که توسط مایکل بی ساخته شده، هیچ چیز جدیدی به داستان اضافه نمی‌کند. وقتی برای اولین بار تریلر این نسخه را دیدم، به نظرم شبیه دنباله‌ای عجولانه به فیلم "Wrong Turn" می‌رسید. پنج جوان در راه کنسرت لینرد اسکنرد، یک مسافر جوان را سوار می‌کنند که در عقب ون آنها خودکشی می‌کند. در جستجوی کمک و کمی عقل سلیم، به یک خانواده عجیب و فرزندان چاقو به دست آنها برخورد می‌کنند. در این میان، خشونت و وقایع وحشتناکی رخ می‌دهد. اگرچه فیلم اول "Texas Chainsaw Massacre" کامل نبود، اما بالاخره توانستم دوربین لرزان، صداهای نامناسب و ظاهر ارزان آن را بپذیرم. یکی از دلایلی که این فیلم برای من کار کرد این بود که بیشتر ترس‌ها در نور روز رخ می‌دادند، بازیگران در هوای گرم و غیرقابل تحمل بودند و این موضوع به وضوح قابل مشاهده بود. در این نسخه، حتی با وجود مدیر فیلم‌برداری اصلی، بیشتر نماها خیلی حساب‌شده و طراحی شده‌اند. ترس‌های موجود در تاریکی آن‌قدرها هم ترسناک نیستند. ممکن است اینها نظرات یک طرفدار خسته از فیلم‌های ترسناک باشد، اما هرگز احساس ناراحتی و ناآرامی مشابهی که در فیلم اول داشتم را در این نسخه تجربه نکردم. بسیاری از داستان اصلی تغییر کرده است، زیرا فیلم‌سازان سعی کرده‌اند با عدم بازسازی صحنه به صحنه، تماشاگران را در حالت تعجب نگه دارند، مانند "Psycho" اثر گاس ون سنت. دیوانگی مطلق خانواده فیلم اول به اندازه کافی عجیب بود، اما در اینجا اعضای خانواده بیشتر احمق به نظر می‌رسند تا ترسناک. این موضوع تأثیر صحنه‌های لدر فیس را کاهش می‌دهد. شما می‌دانید که او بدترین نوع ترس را به همراه دارد، اما خانواده‌ای به همان اندازه بیمارگونه برای حمایت از او وجود ندارد. یکی از صحنه‌های ناامیدکننده شامل قهرمان داستان، ارین (با بازی جسیکا بیل) است که به یک تریلر می‌دود و با دو زنی که به وضوح نمی‌خواهند به او کمک کنند، روبرو می‌شود. به جای اینکه این یک لحظه تنش‌زا باشد که در آن بازی‌های ذهنی با نوشیدن یک فنجان چای به ظاهر بی‌ضرر انجام شود، این زنان تنها برای ارائه اطلاعات حضور دارند و به تمسخر لدر فیس به خاطر بیماری پوستی degenerative او در جوانی اشاره می‌کنند. پنج قربانی همگی به هم می‌آمیزند، کارگردانی نیسپل خوب است، اما فیلم‌برداری برای این نوع فیلم ترسناک خیلی خوب به نظر می‌رسد. صحنه‌های سیاه و سفید خراشیده یادآور سریال‌های تلویزیونی "Millennium" یا "The Blair Witch Project" هستند. اگر بخواهم "Texas Chainsaw Massacre" را با چیزی مقایسه کنم، آن را با دنباله‌های بدی که بعد از فیلم اصلی به وجود آمدند، مقایسه می‌کنم. فقط یکی از آن‌ها قابل تماشا بود، "Leatherface"، اما به جز قسمت دوم، آن‌ها همه تنها بازسازی‌های فیلم اصلی بودند. بیشتر دنباله‌های مستقیم به ویدئو اکنون این کار را انجام می‌دهند و در حالی که این فیلم سعی دارد متفاوت باشد، در واقع تنها یک بازسازی است که نمی‌تواند با اصل برابری کند. با ورود لدر فیس و خانواده‌اش به هزاره جدید، چین و چروک‌هایشان نمایان شده بود.