فیلم Funny Lady 1975

به نظر می‌رسد دنباله‌ای برای "دختر خنده‌دار" (۱۹۶۸) همیشه محتمل بود، اما واقعاً جای تأسف دارد که ما هفت سال منتظر این دنباله بی‌اهمیت بودیم. موضوع فیلم به زندگی فانی برایس (باربارا استرایسند) که اکنون موفق شده می‌پردازد و رابطه زنده او با نویسنده‌ای نه چندان معروف به نام بیلی رز (جیمز کان) را توسعه می‌دهد، کسی که چند تا از آهنگ‌های موفق او را...

به نظر می‌رسد دنباله‌ای برای "دختر خنده‌دار" (۱۹۶۸) همیشه محتمل بود، اما واقعاً جای تأسف دارد که ما هفت سال منتظر این دنباله بی‌اهمیت بودیم. موضوع فیلم به زندگی فانی برایس (باربارا استرایسند) که اکنون موفق شده می‌پردازد و رابطه زنده او با نویسنده‌ای نه چندان معروف به نام بیلی رز (جیمز کان) را توسعه می‌دهد، کسی که چند تا از آهنگ‌های موفق او را نوشته و با او ازدواج کرده است. متأسفانه، با وجود تلاش قابل توجه ستاره فیلم، متن به هیچ وجه با فیلم اول قابل مقایسه نیست: طنزی که در آنجا ساده و سرگرم‌کننده بود، اکنون به زشتی، بی‌مزگی و فشار تبدیل شده است. شماره‌های موسیقی - "بیشتر از آنچه می‌دانی" از استرایسند و "من و سایه‌ام" از ال جولسون نشان می‌دهد که رز مهارت‌هایی در نوشتن آهنگ داشته، اما باز هم تعداد آهنگ‌های به یاد ماندنی از او بسیار کم است. در واقع، به نظر می‌رسد (جان) کندر و (فرد) اب بیشتر بار موسیقی را به دوش کشیده‌اند. همچنین ما بیش از حد روی رابطه flawed آنها تمرکز می‌کنیم و تا نیمه فیلم، رویکرد اولیه "نفس تازه‌ای" که کان به فیلم آورد، در دریایی از شیرینی غرق می‌شود. عمر شریف کمی سبک به این فیلم می‌آورد و رادی مک‌داول - خوب، نمی‌توان او را چندان چندوجهی توصیف کرد، اما او هم سعی می‌کند کمی اوضاع را شاداب کند - اما در نهایت، این فیلمی است درباره دو آهنگ با اجراهایی که تقریباً به نظر می‌رسد در فیلم جاسازی شده‌اند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، این یک اثر سینمایی به خوبی ساخته شده است - به خوبی به نظر می‌رسد و خوب صدا می‌دهد، اما مانند مرنگ، درونش چیزی نیست.