فیلم Riddick 2013

فیلم خوبی است پس از تلاش برای ارتقاء شخصیت ریدیک به سطوح حماسی‌تر در «سرگذشت ریدیک» و عدم موفقیت در جذب مخاطب، این قسمت سوم از سری، که به سادگی «ریدیک» نام‌گذاری شده، بازگشتی به اصول اولیه برای کارگردان دیوید توهی است. این فیلم به سرعت از بار اضافی «سرگذشت» رها می‌شود و به داستانی ساده و شفاف درباره بقا و اکشن می‌پردازد که می‌توان آن...

فیلم خوبی است پس از تلاش برای ارتقاء شخصیت ریدیک به سطوح حماسی‌تر در «سرگذشت ریدیک» و عدم موفقیت در جذب مخاطب، این قسمت سوم از سری، که به سادگی «ریدیک» نام‌گذاری شده، بازگشتی به اصول اولیه برای کارگردان دیوید توهی است. این فیلم به سرعت از بار اضافی «سرگذشت» رها می‌شود و به داستانی ساده و شفاف درباره بقا و اکشن می‌پردازد که می‌توان آن را «سیاه‌چاله ۲» نامید. واکنش‌ها به این فیلم، سومین حضور وین دیزل به عنوان ضدقهرمان علمی-تخیلی، بسیار متفاوت بوده است. در حقیقت، این فیلم به هیچ وجه یک اثر فوق‌العاده و "باید دید" نیست و در واقع بسیار نزدیک به «سیاه‌چاله»، نخستین و بهترین فیلم سه‌گانه ریدیک است. با این حال، در اینجا کلی سرگرمی علمی-تخیلی وجود دارد. داستان فیلم درباره ریدیک است که به حال خود در یک سیاره غیرقابل سکونت رها شده و با موجودات بیگانه مواجه می‌شود. تنها امید او برای فرار از سیاره، جلب توجه به مکانش است که باعث می‌شود دو سفینه به محل او بیایند. هر دو دارای خدمه‌ای هستند که دلایل متفاوتی برای دستگیری این جنایتکار مرموز دارند... و به این ترتیب، ما یک فیلم علمی-تخیلی زیبا با موجوداتی از نوع انسانی و بیگانه دریافت می‌کنیم. اکشن و دراماتیک بودن هرگز دور نیست و دیزل به طرز فوق‌العاده‌ای عضلانی، مردانه، خشن و ترسناک است. برخی جلوه‌های ویژه ضعیف هستند و به طور طبیعی بسیاری از تصادفات و تدابیر فیلم باید مورد بخشش قرار گیرند اگر کسی بخواهد از این فیلم به عنوان یک سرگرمی با پاپ‌کرن و آبجو لذت ببرد. ۷/۱۰ **(توجه: این نقد مربوط به نسخه سینمایی است، من نسخه بدون سانسور را دیده‌ام و آن بهبود یافته است، اما آن ویرایش را نقد نکرده‌ام)** در این نسخه جدید، ریدیک به جایی می‌رود که هیچ یک از نسخه‌های قبلی نرفته است: هیچ جا. هر چه درباره فیلم قبلی (_سرگذشت ریدیک_) بگویید، حداقل شجاعت ریسک را داشت. بله، تقریباً تمام آن ریسک‌ها به طور کامل ناموفق بودند، اما با این حال گرفته شدند. اما ریدیک از سوی دیگر، در مسیر ایمنی حرکت می‌کند. این مسیر کاملاً بدون منفعت نیست، اما از سری فیلم‌هایی که از _سیاه‌چاله_، کلاسیک فرقه‌ای استرالیایی، متولد شده‌اند، انتظار نداشتیم. ببخشید که این را می‌گویم، اما من واقعاً طرفدار بزرگ دیوید توهی (_ورود، دنیای آب، جی.آی. جین، یک فرار کامل_) هستم، بنابراین واقعاً امیدوار بودم که از این اثر بیشتر بگیرم. بله، _سرگذشت_ احمقانه و نامنظم بود، بله، _خشم تاریک_ کاملاً غیرضروری بود و _آتنای تاریک/خلیج قصاب_ فقط به صورت مقطعی خوب بودند، اما به طور کلی، سری ریدیک همیشه با _سیاه‌چاله_ مقایسه خواهد شد و در برابر این نابغه، فیلم جدید به سادگی زیرسطحی است. داستان نکرومونگر تقریباً کنار گذاشته شده است، هر گونه ارتباط با شخصیت‌های قبلی (به جز ریدیک) کاملاً غیرقابل قبول است و حوادث به وضوح از فیلم اول کپی شده است. دیدن ریدیک با جنبه‌های "بقا" و هوشمندانه‌تر، خوب است، زیرا همیشه بیشتر به طور ضمنی نشان داده شده تا به طور مستقیم. دنیای کلی که رویدادهای فیلم در آن اتفاق می‌افتد، حتی به طور متوسط جالب است و هیچ‌یک از بازیگران یا شخصیت‌ها ناامیدکننده نیستند، اما به طور کلی ریدیک بسیار نزدیک‌تر به دسته "به سختی قابل مشاهده" است تا "برتر". این فیلم "خنک" است، زیباست و قطعاً سرگرم‌کننده است، اما جدید نیست، هوشمندانه نیست و قطعاً به خوبی _سیاه‌چاله_ نیست. ۶۶٪ - _گیملی_ فیلم سوم «سیاه‌چاله» به نام «ریدیک» بسیار متمرکزتر از پیشینیان خود است و بازگشت خوش‌آمدگویی به فرمولی است که برای فیلم اصلی به خوبی کار کرده است. ریدیک یک بقاگر بدجنس است که با یک رویداد انقراضی که تهدیدی برای همه است، می‌جنگد و یک گروه بازیگر رنگارنگ و سرگرم‌کننده دارد. «ریدیک» فیلمی نیست که من به آن ستایش زیادی داشته باشم، اما به طریقی برای من کار کرد. در بیشتر زمان‌ها احساس خستگی می‌کردم، هرچند که تا پایان به اندازه کافی بهبود یافت که می‌توانم بگویم از آن راضی‌ام. ممکن است به راحتی بتوانستم نمره‌ای پایین‌تر به آن بدهم. این احتمالاً ضعیف‌ترین نمایش وین دیزل به عنوان ریدیک تا به امروز است، با این حال من هنوز او را به عنوان بازیگر دوست دارم، بنابراین تعجبی ندارد. دال کتی ساکهوف واقعاً کسی بود که من بیشتر از او لذت بردم، حتی اگر در پایان به طرز آزاردهنده‌ای شخصیتش را تضعیف کنند. بقیه بازیگران ارزش چندانی برای ذکر ندارند، هرچند مت نابل قابل قبول است و همیشه خوشحالم که دیو باوتیستا در یک پروژه حضور دارد؛ این در واقع چهارمین فیلم (غیرمتصل) است که من در سال جاری دیده‌ام که او حضور داشته است، هر چه بیشتر بهتر! از نظر جلوه‌های ویژه، این فیلم عمدتاً احساس کاهشی از فیلم قبلی داشت؛ با وجود پرش نه ساله. موجودی شبیه سگ، هر چقدر هم که به عنوان یک همراهنما جذاب باشد، واقعاً ضعیف به نظر می‌رسد. احساس خستگی ناشی از ریتم بود، که در ابتدا احساس ناتوان‌کننده‌ای داشت اما بر آن غلبه می‌کند. «ریدیک: فوریا» قرار است قسمت چهارم این سری باشد. این ممکن است واقعاً خوب باشد، حداقل روی کاغذ جالب به نظر می‌رسد. خواهیم دید!