مستند Death of a Nation 2018

نظراتی که درباره ترامپ ارائه شده، نشان می‌دهد که او به عنوان یک فرد خارج از دایره سیاست‌مداران شناخته می‌شود. او قبل از نامزدی‌اش برای ریاست‌جمهوری، سیاست‌مدار نبود و به طور مداوم سیاست‌مداران حرفه‌ای را نادیده گرفت و با شرکت‌های بزرگ درگیر جنگ شد. در مقابل، مخالفان او رئیس‌جمهور را از میان افراد وابسته به نظام انتخاب کردند و برای حقوق شرکت‌های بزرگ تکنولوژی به اعتراض...

نظراتی که درباره ترامپ ارائه شده، نشان می‌دهد که او به عنوان یک فرد خارج از دایره سیاست‌مداران شناخته می‌شود. او قبل از نامزدی‌اش برای ریاست‌جمهوری، سیاست‌مدار نبود و به طور مداوم سیاست‌مداران حرفه‌ای را نادیده گرفت و با شرکت‌های بزرگ درگیر جنگ شد. در مقابل، مخالفان او رئیس‌جمهور را از میان افراد وابسته به نظام انتخاب کردند و برای حقوق شرکت‌های بزرگ تکنولوژی به اعتراض پرداختند. به نظر می‌رسد که آن‌ها در واقع به نفع سیستم موجود عمل می‌کنند. نکته جالب این است که تمام نظرات یک ستاره‌ای که ارائه شده، به نوعی نشان‌دهنده این است که نویسندگان آن‌ها خود را ضد نظام می‌دانند در حالی که در واقع از نظام موجود حمایت می‌کنند. به نوعی این رفتار شبیه به این است که کسی سرش را بتراشد و ادعا کند که همیشه یک پانک بوده است. من به هیچ وجه نمی‌خواهم ترامپ را با لینکلن مقایسه کنم، مگر اینکه به یاد بیاوریم که در آن زمان حزب جمهوری‌خواه یک حزب نوپا بود که بر اساس یک موضوع مشخص، یعنی نابودی نظام قدیمی مبتنی بر برده‌داری، فعالیت می‌کرد. البته برده‌داری دیگر وجود ندارد، حداقل در ایالات متحده به‌طور قانونی. اما می‌توانم جوهره مقایسه را درک کنم. هر دو ضد نظام بودند و در هر دو مورد، نظام موجود با شدت واکنش نشان داد. حتی در آن زمان، مردم جنوب خود را شورشیانی می‌دانستند که در برابر نظام می‌جنگیدند، در حالی که در تلاش برای حفظ نظام برده‌داری بودند. نمی‌دانم، هر چه باشد، به نظر می‌رسد که IMDB در سانسور نظراتی که به سمت چپ گرایش ندارند، مشکل دارد، بنابراین احتمالاً این نظر رد خواهد شد و هیچ‌کس هرگز آن را نخواهد خواند. اما در هر دو مورد، نظام موجود واکنش نشان داد و از خشونت استفاده کرد. تنها تفاوت واقعی این است که جنگ داخلی یک جنگ سنتی بود و این شورش به نظر می‌رسد نزدیک‌تر به مشکلات ایرلند و به همان اندازه حزبی باشد. --- نقدی از یک فرد آلمانی که به احزاب سیاسی آمریکا اهمیتی نمی‌دهد: من از بخش‌های مربوط به زنی به نام «سوفی شول» خیلی خوشم آمد. تمامی بخش‌های مربوط به سوسیالیسم ملی، به‌ویژه بخش‌های "فیلمی" واقعاً به خوبی ساخته شده و در مکان‌های واقعی فیلم‌برداری شده است. یکی از نکات اصلی که سوفی شول در بروشورهای خود به آن اشاره می‌کند، این است که آلمانی‌ها مردمی تحصیل‌کرده با نویسندگان و شاعران بزرگ هستند. با این حال، کتابی که (در آن زمان) تمام این آلمانی‌های تحصیل‌کرده به شدت از آن ستایش می‌کردند، همان کتابی است که نویسنده‌اش یک کمدین متوسط اتریشی است و واقعاً زباله‌ای بیش نیست و احتمالاً بدترین اثر نوشته شده بر روی کاغذ است - و بله - می‌توانم این را بگویم، زیرا واقعاً آن را خوانده‌ام. در حالی که تمام آن افراد ساده‌لوح که به‌طور بی‌فکر آن را به عنوان کتاب مقدس خود ستایش می‌کنند، در واقع هرگز آن را نخوانده‌اند و صرفاً به دلایل سیاسی از آن تمجید می‌کنند. این موضوع به نوعی شبیه به وضعیت این فیلم است، اما به گونه‌ای معکوس. تنها تعداد بسیار کمی واقعاً آن را تماشا کرده‌اند و صدای آن‌ها شنیده نمی‌شود، در حالی که بسیاری از افراد بدون داشتن اطلاعات کافی در مورد تاریخ مورد بحث در آن، به آن توهین می‌کنند یا آن را محکوم می‌کنند. «دینش سوزا» در تمامی جنبه‌های مشارکتش کار فوق‌العاده‌ای انجام داده است. و هرچند که به احزاب سیاسی آمریکا اهمیتی نمی‌دهم، تحقیقات و تصویرسازی او از سوسیالیست‌های ملی کاملاً دقیق است و واقعاً ناراحت‌کننده است که یک فرد آمریکایی هندی (یا هندی آمریکایی؟) این موارد را درباره سوسیالیست‌های ملی بیان کرده که ما آلمانی‌ها همیشه آن‌ها را می‌دانستیم، اما هرگز جرأت نکردیم که به‌طور واقعی بیان کنیم. فقط یک انتقاد کوچک؛ دینش، هرگز دوباره سعی نکن یک کلمه آلمانی را تلفظ کنی! ;-)