فیلم Gallipoli 1981

فیلم "استرالیا در ترکیه متولد شد" یک اثر بسیار جالب است که به مشارکت مشترک استرالیا و نیوزیلند در جنگ جهانی اول می‌پردازد. هر دو کشور به تازگی از بریتانیا استقلال یافته بودند و حس واقعی از هویت ملی وجود نداشت. با وجود نزدیکی مستعمرات آلمانی در پاپوآ گینه نو و جزایر سلیمان، بسیاری از استرالیایی‌ها تمایلی به شرکت در جنگ در کنار بریتانیایی‌ها نداشتند....

فیلم "استرالیا در ترکیه متولد شد" یک اثر بسیار جالب است که به مشارکت مشترک استرالیا و نیوزیلند در جنگ جهانی اول می‌پردازد. هر دو کشور به تازگی از بریتانیا استقلال یافته بودند و حس واقعی از هویت ملی وجود نداشت. با وجود نزدیکی مستعمرات آلمانی در پاپوآ گینه نو و جزایر سلیمان، بسیاری از استرالیایی‌ها تمایلی به شرکت در جنگ در کنار بریتانیایی‌ها نداشتند. این جنگ، جنگ انگلیسی‌ها بود و نه آنها. در کشور من، پرتغال، که قدیمی‌ترین متحد بریتانیا است، نیز همین احساس وجود داشت، با این حال پرتغال تنها در سال 1916 و برخلاف خواسته‌های انگلیسی‌ها به جنگ جهانی اول پیوست. سیاستمداران پرتغالی این جنگ را به عنوان وسیله‌ای برای کسب اعتبار بین‌المللی برای یک رژیم جمهوری‌خواه جوان و بی‌اعتبار و همچنین تأمین حاکمیت پرتغال در آفریقا و هند می‌دیدند. با وجود اینکه دو کشور هیچ ارتباطی با یکدیگر نداشتند، سفر استرالیایی‌ها و پرتغالی‌ها در جنگ جهانی اول به یک نتیجه مشابه انجامید: لشکر نظامی پرتغالی در فرانسه در سال 1918 به شدت آسیب دید و در بزرگ‌ترین شکست تاریخ چند قرنی ارتش پرتغال قرار گرفت؛ ANZAC نیز تقریباً به طور کامل در جریان نبرد گالیپولی از بین رفت، در برابر دفاع سرسخت ترکیه‌ای‌ها به رهبری مصطفی کمال، که به خوبی با میدان جنگ آشنا بود و پیش‌بینی می‌کرد که متفقین چه اقداماتی خواهند کرد. با وجود ملاحظات تاریخی، فیلم بر روی عملیات نظامی یا آنچه در نبرد ناکام داردانل اتفاق افتاد تمرکز نمی‌کند. داستان به دوستی زیبا بین دو ورزشکار جوان استرالیایی با پتانسیل بالا می‌پردازد که به ANZAC ملحق می‌شوند (یکی از آنها حتی به خاطر سن کمش مجبور به دروغ گفتن می‌شود). نمی‌دانم دقیقاً چه انتظاری از این تجربه داشتند و آیا به احتمال عدم بازگشت زنده به خانه فکر کرده بودند یا نه. به نظر می‌رسد که آنها مانند بسیاری دیگر از پسران، تنها به خاطر این که سایرین نیز به این کار اقدام کردند، تمایل به ثبت‌نام داشتند. فیلمنامه به خوبی این موضوع را بررسی نمی‌کند و شاید یکی از نقاط ضعف فیلم، کمبود عمق احساسی و ذهنی در لحظات تعیین‌کننده باشد. همچنین، من از عدم تلاش برای زمینه‌سازی بیشتر احساس نارضایتی کردم؛ هر کسی که تاریخ را درک نکند ممکن است دقیقاً نداشته باشد که آن نبرد چه بود. از نظر فنی، فیلم به خاطر فیلم‌برداری عالی، مناظر و لباس‌ها و بازسازی دوره تاریخی‌اش که به طور کلی به خوبی عمل می‌کند، برجسته است. البته، از نظر فنی کامل نیست. به عنوان مثال، در صحنه‌های نبرد، نقص جدی در جلوه‌های بصری و ویژه وجود دارد که می‌تواند شدت عمل را افزایش دهد و به همین دلیل، نبردها به‌طور خاصی هیجان‌انگیز نیستند. همچنین، کمبود جدی خون در این فیلم وجود دارد. من طرفدار آثار خشن یا جلوه‌های بصری شگفت‌انگیز نیستم، اما بیایید کمی تأمل کنیم: این یک نبرد است، این جنگ است. کشته‌ها، زخمی‌ها و افرادی که در حال فریاد زدن و در حال جان دادن هستند وجود دارند. فیلم واقعیت خام نبرد را به ما نشان نمی‌دهد، شاید به این دلیل که بخواهد رتبه سنی کمتری بگیرد که من این را می‌فهمم، اما صادقانه نمی‌پسندم. اگرچه فیلم بازیگران بیشتری دارد، اما حقیقت این است که دو شخصیت اصلی، مل گیبسون و مارک لی، به طور کامل بر تمام صحنه‌ها تسلط دارند. توجه به کار این دو بازیگر ارزشمند است: گیبسون هنوز به آن وضعیت ستاره‌ای که در هالیوود به دست آورد نرسیده بود و تواضع او به خوبی به او می‌خورد. او یک بازیگر جوان بود، اما استعدادش که او را متمایز می‌کند را داشت و لبخند دوستانه و کاریزمای او شخصیتش را دلپذیر و شایسته همدردی می‌سازد. لی در فیلمنامه نقش مهم‌تری دارد، اما قدرت و حضور همکارش را ندارد. او خوب است، اما بیشتر محجوب و کمتر کاریزما دارد. شاید همین موضوع در واقع به پیشرفت نکردن او در حرفه بازیگری کمک نکرده باشد. همچنین فیلم شامل حضور مثبت بیل کر در یک نقش کوتاه اما معنادار است.