فیلم The Book of Eli 2010

کتاب الی یکی از آن فیلم‌هایی است که در نگاه اول، پیش‌زمینه‌ای چندان هیجان‌انگیز ارائه نمی‌دهد: دنیای پساآخرالزمانی، یک مرد تنها که برای باقی‌مانده‌های خوب بشریت می‌جنگد و دختری جوان، naive و تا حدودی آزاردهنده که به‌زور او را زیر بال و پر خود می‌گیرد. و البته، شخصیت منفی. مطمئناً، فیلم‌های بیشتری با این مضامین را می‌توانید در هر فروشگاه ویدیویی محلی پیدا کنید. اما وقتی...

کتاب الی یکی از آن فیلم‌هایی است که در نگاه اول، پیش‌زمینه‌ای چندان هیجان‌انگیز ارائه نمی‌دهد: دنیای پساآخرالزمانی، یک مرد تنها که برای باقی‌مانده‌های خوب بشریت می‌جنگد و دختری جوان، naive و تا حدودی آزاردهنده که به‌زور او را زیر بال و پر خود می‌گیرد. و البته، شخصیت منفی. مطمئناً، فیلم‌های بیشتری با این مضامین را می‌توانید در هر فروشگاه ویدیویی محلی پیدا کنید. اما وقتی دو استاد بازیگری مانند دنزل واشنگتن و گری اولدمن در یک قاب قرار می‌گیرند، می‌دانید که با یک اثر جذاب روبه‌رو هستید. در این زمینه، "الی" به‌طور قطع موفق است. دنزل واشنگتن در نقش الی، بهترین ویژگی‌های خود را به نمایش می‌گذارد: او همان شخصیت خشن و در عین حال خوب‌نفس را به تصویر می‌کشد که همه ما دوست داریم. او واقعاً سخت‌گیر است و هیچ مشکلی با قطع کردن چند عضو بدن شما ندارد اگر در راهش قرار بگیرید. اما در عمق وجودش، هنوز هم خوب است، یکی از معدود انسان‌های شایسته باقی‌مانده در دنیایی که از شرافت خالی شده است. کافی است به چشمان او نگاه کنید؛ زیرا گرما و کاریزما او همه‌چیز را بیان می‌کند، حتی اگر کاملاً پوشیده از زخم باشد. و بعد گری اولدمن است. گری اولدمن خوب. باید بگویم که واقعاً خوشحالم که دوباره او را در نقش یک شخصیت سنگدل و بی‌رحم می‌بینم، به‌ویژه پس از نقش خوب‌نفسش در بتمن که تقریباً بی‌ادب به نظر می‌رسید. این مرد شایسته است که فضای کافی برای بازی داشته باشد و خدا را شکر، برادران هیوز دقیقاً همین فضا را به او دادند. او نقش یک رئیس مافیا را بازی می‌کند، رهبر خودخوانده یک شهر کوچک و صاحب بار. او همسرش را کتک می‌زند، دختر ناتنی‌اش را تن‌فروشی می‌کند و این کار را با لبخند انجام می‌دهد. او از زشت‌ترین نوع شرارت است، کاملاً فاسد و از این وضعیت لذت می‌برد. چرا؟ نمی‌دانیم. او فقط یک آدم بد است و همین. یکی دیگر از نکات جالب در مورد این فیلم، که می‌دانم ممکن است بسیاری از مردم آن را دوست نداشته باشند، این است که هیچ انگیزه، پاسخ یا توضیحی برای هیچ چیز ارائه نمی‌دهد. هیچ مقدمه‌ای وجود ندارد و هیچ صدای راوی‌ای شما را راهنمایی نمی‌کند. فقط در نیمه‌راه فیلم، صحنه‌ای با الی و سولارا (که میلا کونیس آن را بازی می‌کند) وجود دارد که او کمی از زندگی‌اش برایش می‌گوید، اما همین. به گفته من، بعضی افراد ممکن است از این موضوع متنفر باشند، بنابراین اگر شما از آن دسته افرادی هستید که به فیلم‌های اکشن با فرمول‌های مشخص و دیالوگ‌های جذاب علاقه دارید و دوست ندارید چیزی به آن فکر کنید، این فیلم برای شما مناسب نیست. همچنین می‌خواهم نکته‌ای درباره میلا کونیس بگویم. باید اعتراف کنم که ابتدا در مورد او در یک ژانر مانند این شک داشتم (اگرچه از بازی او در «قوی سیاه» تحت تأثیر قرار گرفتم، اما آن فیلم نوع متفاوتی است و غیر از آن فقط او را از «That 70's Show» می‌شناسم). در طول چند صحنه اول او، نتوانست شک‌های من را برطرف کند. اما با پیشرفت فیلم، او خود را به‌خوبی پیدا کرد و در نهایت، عملکرد قابل قبولی ارائه داد. تصاویر فیلم از ابتدا تا انتها خیره‌کننده‌اند. اگر شما از طرفداران سبک جدید فیلم‌سازی، مانند فرانک میلر با رنگ‌های با کنتراست بالا و مناظر سوررئال هستید، حتماً باید این فیلم را ببینید. رنگ‌ها و تصاویری بی‌روح در کنار آسمان روشن، جو سنگینی را ایجاد می‌کند که اضطراب شخصیت‌ها را تقریباً ملموس می‌کند. می‌توانید خشکی، بیابان، گرسنگی و تشنگی را احساس کنید. مناظر غربی شهر با «سالون» در مرکز آن، فقط به این حس دامن می‌زند. نکته دیگری که می‌خواهم ذکر کنم، کیفیتی است که بسیاری از فیلم‌های مدرن فاقد آن هستند: هنر گم‌شده سکوت. بسیار نادر است که فیلمی در این ژانر به‌سادگی این‌قدر ساکت باشد. هیچ دیالوگی وجود ندارد مگر در موارد ضروری، و حتی موسیقی تنها برای افزودن چیزی به صحنه‌ها استفاده می‌شود و هرگز به‌عنوان پرکننده نیست. غیاب صدا در اینجا به اندازه حضور آن اهمیت دارد. عالی است. در همین راستا، موسیقی متن فوق‌العاده‌ای که آتیکوس راس ساخته، شایسته تقدیر است؛ موسیقی‌ای که به نوعی شبیه به فرزند حاصل‌خیز ترنت رزنر و تام یورک به نظر می‌رسد. واقعاً ستودنی است و ارزش احساسی هر صحنه را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. در نهایت، نمی‌خواهم بگویم داستان درباره چیست، فقط توصیه می‌کنم با ذهنی باز و بدون پیش‌زمینه قبلی به آن وارد شوید. من همین کار را کردم و به‌خوبی جواب داد. (فقط می‌گویم که باید حتماً تا پایان بمانید تا آن چرخش داستانی فوق‌العاده را ببینید!) البته این بهترین فیلمی نیست که تا به حال ساخته شده، اما من به آن نمره ۱۰ می‌دهم، فقط به این دلیل که زیباست، جذاب است و چند صحنه اکشن عالی و رضایت‌بخش ارائه می‌دهد. و چون مدت زیادی است که پس از دیدن یک فیلم، بلافاصله موسیقی متن آن را دانلود کرده‌ام. اصلی؟ نه. جذاب؟ قطعاً. آن را ببینید.