انیمیشن Rise of the Guardians 2012

داستانی لذت‌بخش که از چهار "افسانه" بزرگ در فرهنگ انگلوساکسون برای کودکان الهام گرفته شده است. انیمیشن عالی و توسعه شخصیت‌ها برای یک داستان ساده و پاک با عناصر ضروری طنز و عمل. خواب‌زن، خرگوش عید پاک، پری دندان و بابا نوئل. شما نام‌های آن‌ها را می‌دانید، اما آیا می‌دانستید که آن‌ها به‌طور مخفیانه نگهبانان دوران کودکی هستند که توسط مردی در ماه به‌عنوان نوعی انتقام‌جوی...

داستانی لذت‌بخش که از چهار "افسانه" بزرگ در فرهنگ انگلوساکسون برای کودکان الهام گرفته شده است. انیمیشن عالی و توسعه شخصیت‌ها برای یک داستان ساده و پاک با عناصر ضروری طنز و عمل. خواب‌زن، خرگوش عید پاک، پری دندان و بابا نوئل. شما نام‌های آن‌ها را می‌دانید، اما آیا می‌دانستید که آن‌ها به‌طور مخفیانه نگهبانان دوران کودکی هستند که توسط مردی در ماه به‌عنوان نوعی انتقام‌جوی فولکلوریک گرد هم آمده‌اند؟ حالا شما این را می‌دانید. با این حال، آن‌ها به نظر نمی‌رسد خیلی کار داشته باشند (به جز مشاغل روزانه‌شان، البته) تا اینکه دشمن دیرینه‌شان، بُوگی‌من، دوباره بازمی‌گردد و تهدیدی برای جهان می‌شود. برای تقویت صفوف خود، ماه شخصیت افسانه‌ای دیگری را فرا می‌خواند: جک فراست شجاع. جک و بُوگی‌من یک مشکل مشترک دارند: دیگر کسی به آن‌ها اعتقاد ندارد و از دید عموم محو شده‌اند. اما بُوگی راهی برای بازپس‌گیری قدرتش یافته است و این به معنای خطر برای دیگر نگهبانان (و به‌طور ضمنی، معصومیت دوران کودکی) است. این شروعی با مفهوم بالا است، همان‌طور که اکثر آثار CGI معمولاً چنین هستند و بر اساس سری کتاب‌های در حال پیشرفت از نویسنده و فیلمساز ویلیام جویس است. فیلم با شخصیت‌های آرchetypal و نام‌های مختلف نگهبانان (شمال، بانی‌موند، توثیانا، سندرسون مَنسنوزی، پیچ بلک) و بازدید از قلعه‌های آن‌ها که نشان می‌دهد یتی‌ها در قطب شمال کارهای روزمره را انجام می‌دهند، به خوبی به روایت می‌پردازد. برخی مشکلات با فیلم وجود دارد که بیشتر ساختاری هستند: معمولاً من از انتقاد درباره ساختن جهان بیزار نیستم، اما نیمه اول فیلم برای من کمی طولانی به نظر می‌رسید. همچنین، شخصیت منفی داستان، پیچ، به نظر می‌رسد که فرصتی از دست رفته است. او کمی بیش از حد نمایان و بیش از حد محکم است. با وجود این مشکلات، اجرای آنچه که در فیلم وجود دارد بسیار عالی است. طراحی شخصیت‌ها منحصر به فرد و witty است، از خرگوش جنگجوی استرالیایی (هیو جکمن) تا خواب‌زن ساکت و نرم و بابا نوئل تاتو‌دار و به طرز غیرقابل توجیه روسی. جک فراست که طراحی‌اش به فیلم کلاسیک Rankin & Bass شباهت دارد، با صدای کریس پاین به خوبی به تصویر کشیده شده است و الک بالدوین نیز با صدای خشنش به بابا نوئل سلاح به دست، جان می‌بخشد. فیلم خود بسیار زیباست و با تصویربردار فوق‌العاده راجر دیکنز به عنوان مشاور بصری، جلوه‌های بصری شگفت‌انگیزی دارد. نگهبانان یک سر و گردن بالاتر از بیشتر آثار انیمیشنی است، اما با کمی تنظیم بیشتر، می‌توانست یک کلاسیک باشد. فیلمی که داریم، با وجود اینکه قدرت ماندگاری شخصیت‌های افسانه‌ای‌اش را ندارد، یک سواری لذت‌بخش است. فیلمی دلپذیر برای کودکان و خانواده‌ها. پیچش‌های جالبی در برخی از شخصیت‌های دوران کودکی وجود دارد، اما آن‌ها شخصیت‌های بسیار دوست‌داشتنی هستند. داستان به خوبی فکر شده و شما را درگیر می‌کند و واقعاً احساس می‌کنید که ممکن است خوبی بر بدی پیروز نشود. پایان عالی، اما کمی شما را به دنبال بیشتری می‌گذارد. در نهایت: فیلمی که احتمالاً برای من مناسب نیست، اما جذابیت آن را درک می‌کنم.