فیلم The Tax Collector 2020

من دیوید آیر را دوست دارم. بر اساس مصاحبه‌ها و پست‌های اجتماعی‌اش، به نظر می‌رسد که آدم جالبی باشد. به عنوان فیلم‌ساز، کارهایش متفاوت است و از آثار اکشن-هیجان‌انگیز قوی مانند U-571، End of Watch و Fury تا فیلم‌های ضعیف‌تری مانند Sabotage (هرچند که لحظاتی دارد) و Suicide Squad (که در طول سال‌ها از آن دل‌خور شدم) متغیر است. آخرین اثر او، که دومین فیلمی است...

من دیوید آیر را دوست دارم. بر اساس مصاحبه‌ها و پست‌های اجتماعی‌اش، به نظر می‌رسد که آدم جالبی باشد. به عنوان فیلم‌ساز، کارهایش متفاوت است و از آثار اکشن-هیجان‌انگیز قوی مانند U-571، End of Watch و Fury تا فیلم‌های ضعیف‌تری مانند Sabotage (هرچند که لحظاتی دارد) و Suicide Squad (که در طول سال‌ها از آن دل‌خور شدم) متغیر است. آخرین اثر او، که دومین فیلمی است که به صورت مستقیم برای پخش خانگی منتشر شده، The Tax Collector نام دارد، که ظاهراً تلاش دارد تا به نوعی گدای مدرن باشد. تدوین فیلم به نسبت ضعیف است و بازی‌ها هم متغیر هستند. شیا لابوف در این فیلم درخشان‌ترین بازی را دارد تا جایی که آرزو می‌کنم فیلم درباره شخصیت او باشد، در حالی که بابی سوتو چند صحنه قابل قبول دارد، اما در نقش اصلی هرگز نتوانسته به خوبی عمل کند. و نویسندگی نیز که کار آیر است، ضعیف است (نشان می‌دهد که Training Day بیشتر درباره عملکرد واشنگتن بود تا داستان یا دیالوگ). می‌خواستم واقعاً از این فیلم خوشم بیاید. پتانسیل داشت و به خوبی شروع می‌شود، اما بعد از یک ساعت گشت و گذار، زمانی که داستان واقعاً آغاز می‌شود، نتوانسته است به خوبی پیش برود. در پایان، با اینکه تلاش می‌کند صحنه‌های احساسی و پایانی هیجان‌انگیز داشته باشد، هرگز نتوانست از دیگر کمبودها بهبود یابد. **2.5/5** The Tax Collector دومین فیلم برتر کارگردانی دیوید آیر است (بهترین آن End of Watch باقی می‌ماند)، اما از بهترین فیلم‌های نوشته شده توسط آیر فاصله دارد – هرچند که به انصاف، این شامل Training Day و Dark Blue و همچنین End of Watch نیز می‌شود. سناریو می‌تواند به طور ظریف و جالبی باشد، به ویژه زمانی که به شخصیت Creeper (شیا لابوف که عجیب بودن طبیعی‌اش را به خوبی به کار می‌گیرد) می‌رسد؛ او همیشه به طرز بی‌نقصی در یک کت و شلوار و کراوات لباس می‌پوشد، اما گوش‌های گل کلمی‌اش یک نشانه واضح از اوست – شخصی که می‌تواند آسیب ببیند و آسیب بزند. این‌ها نکات خوبی هستند، اما در نهایت باید یک جا عمل را نشان دهید و اینجاست که شخصیت ما را ناامید می‌کند. بسیاری به این اشاره می‌کنند که Creeper صدها نفر را زخمی، شکنجه و قتل کرده، اما در طول فیلم تنها یک بار اسلحه‌اش را شلیک می‌کند و آن هم در حالت دفاع از خود؛ از سوی دیگر، او مرگی شهید گونه دارد، اما نمی‌دانم آیا باید برایش ناراحت باشیم یا نه. اگر همه این‌ها حقیقت دارد، او مستحقش است؛ اگر نه، ما فقط یک سری دروغ به ما گفته شده است. با این حال، سناریو می‌تواند به طرز دردناکی بی‌توجه و سطحی باشد، به ویژه زمانی که سعی می‌کند ما را قانع کند که پروتاگونیست، دیوید کواواس (بابی سوتو)، یک قاتل با قلبی طلاست (واقعا بامزه است) – مردی خانواده‌دوست که قبل از هر وعده غذایی دعا می‌کند و به Creeper توصیه می‌کند که مسیح را در قلبش بپذیرد، در مقابل آنتاگونیست کونه‌خو (خوزه مارتین) که در قربانی‌های انسانی و مراسم ودور درگیر است. این موضوع کاملاً سیاه و سفید است، در حالی که باید به صورت خاکستری باشد؛ به عبارت دیگر، مشکل The Tax Collector این است که بر تقسیم شخصیت‌ها به «بدها» و «خوب‌ها» اصرار دارد، در حالی که تقسیم «بدها» و «بدترها» دقیق‌تر خواهد بود.