فیلم کره ای The Last Stand 2013

بازگشت فوق‌العاده آرنولد. فیلمی اکشن و سرگرم‌کننده!!! من آماده بودم که از این بازگشت آرنولد شوارزنگر ناامید شوم. بعد از همه، او به طور قابل توجهی از آن فرم بدنی که روزگاری داشت فاصله دارد. اما خوشبختانه ناامید نشدم. این یک فیلم نسبتاً لذت‌بخش است. البته نسبت به آثار قبلی‌اش که واقعاً قوی بودند، کمی ضعیف‌تر است اما هنوز هم فیلم خوبی است. داستان قابل قبول...

بازگشت فوق‌العاده آرنولد. فیلمی اکشن و سرگرم‌کننده!!! من آماده بودم که از این بازگشت آرنولد شوارزنگر ناامید شوم. بعد از همه، او به طور قابل توجهی از آن فرم بدنی که روزگاری داشت فاصله دارد. اما خوشبختانه ناامید نشدم. این یک فیلم نسبتاً لذت‌بخش است. البته نسبت به آثار قبلی‌اش که واقعاً قوی بودند، کمی ضعیف‌تر است اما هنوز هم فیلم خوبی است. داستان قابل قبول است، هرچند که نسبتا استاندارد به نظر می‌رسد. یک مجرم فراری به سمت مرز می‌دود و قهرمان شریفی (آرنولد قدیم) در مسیرش قرار می‌گیرد. این داستانی است که بارها دیده‌ایم، اما با وجود آن، هنوز هم جواب می‌دهد و دیوانه‌وار دویدن شخصیت منفی و چرخش در داستان باعث می‌شود که حس قدیمی بودن نداشته باشد. دیدن آرنولد در نقش اصلی دوباره جالب بود، هرچند که کمی ناآزموده به نظر می‌رسید. او همچنین کمی ضعیف‌تر از گذشته به نظر می‌رسید. البته او در بخش‌های زیادی از فیلم به مبارزه با بدکاران پرداخت، اما این کار را با کمی تردید و بدون آن طرز رفتار "من می‌خواهم تو را شکست دهم" که قبلاً داشت، انجام داد. به عنوان یک فرد با تجربه، او (در نقش شریفی که ایفا می‌کرد) گاهی اوقات به نظر می‌رسید که کارش را به خوبی انجام نمی‌دهد. مثلاً صحنه‌ای که به بدکار پشت می‌کند و البته مورد حمله قرار می‌گیرد، برایم بسیار آزاردهنده بود. همیشه دیدن پیتر استورماره در یک فیلم خوشایند است. نه تنها به خاطر اینکه او از کشور من است، بلکه به عنوان یک بازیگر هم او را دوست دارم. او به شخصیت‌های منفی طعمی لازم بخشید که واقعاً مورد نیاز بود، زیرا شخصاً فکر می‌کردم گابریل کورتکس یک کلیشه‌ای سطحی از یک بارون مواد مخدر است. دیدن او که با سرعت می‌تازد یا دنده عوض می‌کند، بعد از چند بار کمی خسته‌کننده شد. همچنین، صحنه‌ای که او با یک خودرو سابربن به کاپوت یک کوروت برخورد می‌کند، کاملاً احمقانه بود. هیچ راهی وجود ندارد که کاپوت یا خودروی مورد نظر اینگونه آسیب نبیند. واقعاً نمی‌فهمم چرا تولیدکنندگان و کارگردانان به این کارهای واضح و متکبرانه ادامه می‌دهند که گویی ما فکر می‌کنیم تماشاگران احمق هستند. خبر جدید: ما آنقدرها هم احمق نیستیم! فارست ویتاکر هم به عنوان مأمور FBI که مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد، بد نبود و از لوئیس گوزمان به عنوان یکی از دستیاران شریف خوشم آمد. در غیر این صورت، تیم کمی بی‌رمق بود. فکر می‌کنم شخصیت متخصص سلاح‌های تاریخی باید بامزه باشد، اما من بیشتر او را احمق یافتم. تیراندازی پایانی بین تیم شریف و بدکاران تماشای جالبی داشت اما در عین حال، نسبتاً احمقانه بود. منطق چندانی در چگونگی شکل‌گیری آن وجود نداشت. مثلاً اتوبوس خونی که برای جابجایی مسلسل استفاده می‌شد، هیچ معنایی نداشت به جز اینکه بهانه‌ای برای انجام حرکات نمایشی رانندگی با اتوبوس باشد. اما نکته اصلی این است که برای من، این فیلمی لذت‌بخش بود و اصلاً به آن تلاش ناکام برای بازگشت که از آن می‌ترسیدم شباهتی نداشت. پس از یک وقفه طولانی از صنعت فیلم، آرنولد دوباره برگشته است! "آخرین ایستادگی" یک فیلم اکشن cheesy ولی حماسی در سال 2013 است. من آن را به عنوان یک لذت گناه‌آلود پیشنهاد می‌کنم. ## ساده و سرگرم‌کننده. برخی آن را "لذت گناه‌آلود" می‌نامند و بله، همین‌طور است. گاهی اوقات، شخصیت‌ها و بازیگری شبیه به آن فیلم‌هایی هستند که با دوستانتان در دبیرستان یا سال اول دانشگاه ساخته‌اید (شما هم این کار را کرده‌اید، درست است؟). کمی کارتون‌گونه، اما با سرگرمی دوستانه و افراطی. خب، این فیلم کمی بودجه بیشتری دارد و آرنولد هم در آن است (به علاوه بازیگران دیگری مثل پیتر استورماره، لوئیس گوزمان و چند بازیگر خوب دیگر). اما در اصل، این یک فیلم اکشن ساده است؛ هیچ پیچیدگی، هیچ چرخش غیرمنتظره‌ای. آنچه قرار است اتفاق بیفتد از ابتدا واضح است، گویی این فیلم "جک اسلیدر VIII" است؛ اینکه چگونه اتفاق می‌افتد، چیزی است که شما آن را تماشا می‌کنید. انتظارات زیادی نداشته باشید، فقط از آن لذت ببرید.