فیلم From Dusk Till Dawn 1996

این فیلم به کارگردانی رابرت رودریگز و با فیلمنامه‌ای از کوئنتین تارانتینو است که خود نیز در این فیلم نقش دارد. این واقعاً یکی از نخستین فیلم‌های رابرت رودریگز و کوئنتین تارانتینو بود که من تماشا کردم و از آن زمان به شدت به آن‌ها علاقه‌مند شدم. بنابراین وقتی فیلم مدتی پیش به صورت بلوری منتشر شد، به طور قطع آن را برای مجموعه‌ام تهیه...

این فیلم به کارگردانی رابرت رودریگز و با فیلمنامه‌ای از کوئنتین تارانتینو است که خود نیز در این فیلم نقش دارد. این واقعاً یکی از نخستین فیلم‌های رابرت رودریگز و کوئنتین تارانتینو بود که من تماشا کردم و از آن زمان به شدت به آن‌ها علاقه‌مند شدم. بنابراین وقتی فیلم مدتی پیش به صورت بلوری منتشر شد، به طور قطع آن را برای مجموعه‌ام تهیه کردم. وقتی من و همسر عزیزم برای اولین بار این فیلم را تماشا کردیم، واقعاً نمی‌دانستیم داستان آن درباره چیست. فکر می‌کردیم که این فقط یک داستان سرقت/جنایی دیگر است و در نیمه اول فیلم واقعاً فقط یک داستان سرقت/جنایی است. داستان به شدت خشونت‌آمیزی است که با توجه به کارگردان و نویسنده‌اش، نباید تعجبی داشته باشد. سپس در نیمه‌ی فیلم، همه چیز به هم می‌ریزد وقتی که خون‌آشام‌ها وارد صحنه می‌شوند. به خاطر دارم که وقتی برای اولین بار آن را دیدم، با خودم گفتم "چه خبر است…" چون واقعاً انتظار نداشتم که این یک فیلم خون‌آشامی باشد. این فیلم یک سفر پرتنش است که تمام علامت‌های تجاری، به ویژه خشونت‌های عجیب و غریب، را دارد که از جفت رودریگز و تارانتینو انتظار می‌رود. بی‌تردید این یکی از فیلم‌های عجیب و محبوب من است. این فیلم احتمالاً یکی از سرگرم‌کننده‌ترین تجربه‌های من در سینما در سال 1996 بود. من واقعاً "از غروب تا سپیده‌دم" را دوست دارم، یکی از آن فیلم‌هایی که یا باید با آن همراه شوید یا نه. هیچ عنصر غافل‌گیری در فیلم وجود ندارد، شما همه چیزهایی را که کارگردان رابرت رودریگز و نویسنده کوئنتین تارانتینو گفته‌اند، دریافت می‌کنید - یک فیلم جاده‌ای سخت که به یک جشنواره ترسناک "B" تبدیل می‌شود. داستان، در حدی که ارزش داشته باشد، درباره دو برادر جنایتکار به نام‌های ست (جرج کلونی) و ریچی گکو (تارانتینو) است که پس از فرار ریچی از زندان، در حال فرار هستند. آن‌ها با پول‌های سرقت شده به سمت مکزیک می‌روند. پس از عبور از چند مشکل مرگبار (برای دیگران)، برادران، در نیاز به یک وسیله نقلیه، کشیش بی‌اعتقاد "جیکوب" (هاروی کیتل)، دخترش "کیت" (ژولیت لوئیس) و پسر خوانده‌اش "اسکات" (ارنست لیو) را ربوده و از آن‌ها برای عبور غیرقانونی از مرز استفاده می‌کنند. آن‌ها باید به یک نقطه ملاقات در مکزیک - یک بار به نام "تیتی تویستر" - برسند، جایی که قرار است پول را با دوستی از ست مبادله کنند و زندگی جدید خود را به عنوان شهروندان مکزیکی آغاز کنند. مشکل این است که "تیتی تویستر" یک بار معمولی نیست، بلکه یک قلعه خون‌آشامی است و گکوها - و گروگان‌های جدیدشان، در فهرست غذا قرار دارند. آیا آن‌ها می‌توانند تا سپیده‌دم زنده بمانند و روز روشن نجات‌دهنده آن‌ها باشد؟ فحش، خون، قطع اعضا، برهنگی، خشونت، ارجاعات جنسی، اسلحه، خشونت بیشتر، خون بیشتر، سلاح‌های دیگر، دندان‌های زیاد، خفاش، یک مار و خشونت بیشتر. واقعاً همین‌طور پیش می‌رود، اما وقتی رودریگز و تارانتینو با یک تیغه کند به معده‌تان ضربه می‌زنند، واقعاً باید احساس کنید که آن‌ها همچنین استخوان‌های خنده‌تان را نوازش می‌کنند. نکته اصلی این است که "از غروب تا سپیده‌دم" یک فیلم بسیار خنده‌دار هم هست، چیزی که به طرز عجیبی بسیاری از منتقدان قادر به درک آن نبوده‌اند. واقعاً می‌توانید به سایت‌های مختلف بروید و ببینید که مردم می‌گویند شخصیت‌ها سطحی هستند یا داستان غیرقابل قبول است!! واقعاً عقل را به چالش می‌کشد. خوب، اگر از فیلم خوش‌تان نمی‌آید، اشکالی ندارد، اما ناتوانی در درک تمایلات ژانری و ارجاعات آن به شکل‌گیری فیلم به اندازه خنده‌دار است که چیچ مارین در فیلم است (یکی از بسیاری از بازیگران فوق‌العاده فیلم‌های "B" در این فیلم). این فیلم دیوانه‌وار و احمقانه است، اما وقتی طرفدار "از غروب تا سپیده‌دم" شوید، طرفدار آن برای زندگی هستید. خوب، به شرطی که خودتان به "تیتی تویستر" نروید. خوش آمدید به بردگی. 9/10