فیلم What a Wonderful Family! 2016

یک زوج متاهل که با چالش جدیدی روبه‌رو شده‌اند. فکر می‌کردم این فیلم کاملاً کمدی به سبک ژاپنی خواهد بود و واقعاً هم همین‌طور بود، اما توانست به مخاطبان جهانی نیز دست پیدا کند. به جز تأثیر فرهنگ ژاپنی، داستان و شخصیت‌ها و طراحی آن‌ها قابل مقایسه با فیلم‌های دیگر کشورها با تم مشابه است. اگر شما یک علاقه‌مند به سینما باشید یا حتی فردی عادی...

یک زوج متاهل که با چالش جدیدی روبه‌رو شده‌اند. فکر می‌کردم این فیلم کاملاً کمدی به سبک ژاپنی خواهد بود و واقعاً هم همین‌طور بود، اما توانست به مخاطبان جهانی نیز دست پیدا کند. به جز تأثیر فرهنگ ژاپنی، داستان و شخصیت‌ها و طراحی آن‌ها قابل مقایسه با فیلم‌های دیگر کشورها با تم مشابه است. اگر شما یک علاقه‌مند به سینما باشید یا حتی فردی عادی باشید، با این نوع داستان‌ها آشنا هستید. بنابراین وقتی یک فیلم به مسائل خانوادگی می‌پردازد، برخی از کلیشه‌ها، به‌ویژه کلیشه‌های بنیادی، غیرقابل اجتناب هستند. اما این برای من اولین فیلم از ژاپن در این سبک بود و من از هر لحظه‌اش لذت بردم و هرگز از لحظات تکراری آزار ندیدم. مزیت‌های فیلم شخصیت‌ها و بازیگران آن بودند. همه بسیار خوب بودند، به‌ویژه بازیگر باتجربه در نقش اصلی. شاید اشتباه کنم، اما به نظر نمی‌رسد که این یک فیلم B از ژاپن باشد. اگر در مورد محبوبیت آن به صورت آنلاین تحقیق کنید، متوجه می‌شوید که کمتر شناخته‌شده است، اما استقبال بسیار بهتری از آن شده است. این فیلم تابستان گذشته اکران شد و من قطعاً کمی دیر رسیدم، اما در مسیر درستی قرار دارم چون دنباله آن در چند هفته آینده به نمایش درمی‌آید. از آنجایی که این فیلم را دوست داشتم، انتظار دارم قسمت بعدی نیز جذاب باشد. این فیلم درباره یک خانواده بزرگ است. وقتی یک زوج جوان با هم دعوا کرده و درباره طلاق صحبت می‌کنند، با یک سورپرایز بزرگ‌تر مواجه می‌شوند: والدینشان پس از ۵۰ سال زندگی مشترک اعلام جدایی می‌کنند. حالا همه اعضای خانواده توجه‌شان به آن‌ها معطوف می‌شود. برخی سعی می‌کنند مشکل را حل کنند و برخی دیگر نگران دلایل این جدایی هستند. اما به نظر می‌رسد هیچ چیز بهتر نمی‌شود. بنابراین، در تمام این سال‌ها که با هم در مراحل خوشی و ناخوشی زندگی کرده‌اند، حالا همکاری خانواده در قسمت‌های باقی‌مانده در اولویت قرار دارد. «کلمات مهم نیستند. احساسات مهم هستند.» نمی‌دانم تفاوت این فیلم با «خانواده توکیو» چیست. از بازیگران و تیم تولید گرفته تا داستان، بسیار شبیه به هم هستند، جز اینکه یکی کمدی و دیگری درام است. تنها راه روشن شدن این موضوع، تماشای آن فیلم است. به هر حال، این یکی از بهترین فیلم‌های خانوادگی سال است و انتظارات را از نام خود برآورده می‌کند. اما کاملاً یک فیلم سرگرم‌کننده نیست. توجه به کمدی فقط در بخش‌های ابتدایی داده شده است و در برخی مراحل به سمت معنای عمیق‌تر با دیالوگ‌های بهتر می‌رود. ممکن است این فیلم کمتر مورد توجه قرار گرفته باشد، اما قطعاً ارزش تماشا را دارد. پایان فیلم ممکن است بسیار قابل پیش‌بینی باشد، هرچند که راه‌حلی بسیار مناسب است. من این موضوع را نادیده گرفتم، اما برای برخی افراد، این می‌تواند نقطه عطفی در ارزیابی فیلم باشد. امیدوارم جدی نگیرند و بیشتر به این فکر کنند که فیلم چه چیزی را به تصویر می‌کشد و بر اساس آن احترام بگذارند. این موضوع چطور بر کل خانواده تأثیر می‌گذارد و از دیدگاه‌های فردی آن‌ها روایت‌هایی وجود دارد. اما توضیحات به عمق زیادی نمی‌رود که هرگز لازم نبود. تمرکز کلی همیشه بر روی زوج اصلی و فعالیت‌های روزمره آن‌ها باقی ماند تا نشان دهد که چقدر از هم فاصله گرفته‌اند بدون اینکه متوجه شوند رابطه‌شان طی این سال‌ها چگونه شکل گرفته است. فیلم‌نامه به طرز فوق‌العاده‌ای نوشته شده بود، به‌ویژه در استفاده مجدد از جزئیات اساسی برای ایجاد ظاهری جدید و بهتر. تقریباً تمام بخش‌های فیلم با همان سطح ریتم حفظ شده است، به جز حالتی که به سمت کشش نتیجه‌گیری تغییر می‌کند. این فیلم تقریباً یک اثر ضروری برای دیدن است، اما من به سادگی آن را به کسانی که درام را به کمدی ترجیح می‌دهند، توصیه می‌کنم. _۷/۱۰_