فیلم Red Eye 2005

لیزا (با بازی ریچل مک‌آدامز) در حین صحبت با مسافر دیگر در یک هواپیما، ناگهان با اوضاع نگران‌کننده‌ای مواجه می‌شود. مشخص می‌شود که ریپنر (با بازی سیلیان مورفی) از او می‌خواهد که با هتلی که در آن کار می‌کند تماس بگیرد و یک خانواده مهم را به سوئیت جدیدی منتقل کند. اگر او به این درخواست منطقی پاسخ ندهد، دوستی در زمین آماده است که...

لیزا (با بازی ریچل مک‌آدامز) در حین صحبت با مسافر دیگر در یک هواپیما، ناگهان با اوضاع نگران‌کننده‌ای مواجه می‌شود. مشخص می‌شود که ریپنر (با بازی سیلیان مورفی) از او می‌خواهد که با هتلی که در آن کار می‌کند تماس بگیرد و یک خانواده مهم را به سوئیت جدیدی منتقل کند. اگر او به این درخواست منطقی پاسخ ندهد، دوستی در زمین آماده است که پدرش، جو (با بازی برایان کاکس) را به قتل برساند. در نیم ساعت اول، این فیلم به خوبی به عنوان یک تریلر عمل می‌کند و تنش میان این دو شخصیت، با نشستن لیزا در صندلی تنگ هواپیما، حس خطر را به خوبی منتقل می‌کند. اما متأسفانه، زمانی که او شروع به مقاومت می‌کند، اوضاع قدرت خود را از دست می‌دهد. کنترل ریپنر بر شرایط به تدریج تحت تأثیر قرار می‌گیرد و شانس‌ها بیش از حد در داستان دخیل می‌شوند. این بدان معنا نیست که لیزا باید در برابر آزارگر روانی‌اش تسلیم شود، بلکه مقاومت او کمی غیرواقعی به نظر می‌رسد و پایان فیلم هم نسبتاً نامنظم و ناامیدکننده است. مورفی به عنوان یک بازیگر با شخصیت مرموز و جذاب، و مک‌آدامز با بازی مطمئن و توانمند، در این فیلم حضور دارند، اما اصل داستان به تدریج عادی و پیش‌بینی‌پذیر می‌شود. رد آی یک تریلر محکم است که به خوبی تنش را ایجاد می‌کند، به‌ویژه در بخش اول. روند کند داستان اجازه می‌دهد تا شخصیت‌ها به خوبی معرفی شوند، اما به نظر می‌رسد شخصیت ریچل مک‌آدامز باید زودتر به حضور نگران‌کننده سیلیان مورفی پی می‌برد. بخش دوم فیلم کمی از شتاب خود را از دست می‌دهد و برخی صحنه‌ها بیش از حد کش می‌آیند، اما کارگردانی وس کریون تنش را زنده نگه می‌دارد. بخش پایانی جایی است که فیلم واقعاً به اوج خود می‌رسد و پایان رضایت‌بخشی را ارائه می‌دهد. فیلمنامه به خوبی تنش روانی و اکشن را متعادل می‌کند، هرچند در برخی لحظات نیاز به تعلیق عدم باور وجود دارد—به‌خصوص در مورد مکالمات در پرواز که به نظر می‌رسد مسافران متوجه آن نمی‌شوند. تصویربرداری ساده اما مؤثر است و با قاب‌بندی تنگ حس محصور بودن فضا را تقویت می‌کند. سیلیان مورفی با شدت کنترل‌شده و ترسناکی بازی می‌کند، در حالی که مک‌آدامز فیلم را با بازی قابل باور خود به خوبی هدایت می‌کند. شخصیت‌های فرعی تأثیر چندانی ندارند و فیلم گاهی توجه را به عناصری معطوف می‌کند که نتیجه‌ای ندارند. موسیقی متن تنش را تکمیل می‌کند اما چندان به یادماندنی نیست. اگرچه این فیلم نوآورانه نیست، اما رد آی یک تریلر سرگرم‌کننده و خوب ساخته شده است که زمانی بهترین عملکرد را دارد که بیشتر بر تنش روانی خود تکیه کند تا اکشن.