فیلم The Brand New Testament 2015

بازنگری در آفرینش خدا. من منتظر این فیلم بودم چون از یکی از کارگردانان مورد علاقه‌ام است که داستان‌گویی بسیار خاصی دارد. این فیلم یک فانتزی و کمدی سیاه از بلژیک است که به عنوان نماینده این کشور در آخرین مراسم اسکار انتخاب شده است. اینجا جایی است که منتقدان به فیلم‌بازان اجازه می‌دهند که بیشتر از آنچه که هست، آن را دوست داشته باشند. موضوعی...

بازنگری در آفرینش خدا. من منتظر این فیلم بودم چون از یکی از کارگردانان مورد علاقه‌ام است که داستان‌گویی بسیار خاصی دارد. این فیلم یک فانتزی و کمدی سیاه از بلژیک است که به عنوان نماینده این کشور در آخرین مراسم اسکار انتخاب شده است. اینجا جایی است که منتقدان به فیلم‌بازان اجازه می‌دهند که بیشتر از آنچه که هست، آن را دوست داشته باشند. موضوعی که حول آن می‌چرخد این است که اگر قدرت نوشتن قوانین طبیعت را داشته باشید، چه می‌کنید. موضوعی پیچیده، زیرا وجود نقص‌ها اجتناب‌ناپذیر است، اما نویسنده و کارگردان به این موضوع اهمیت چندانی ندادند و داستانی را که می‌خواستند روایت کردند. داستان حول یک پدر متکبر و آزاردهنده می‌چرخد که همچنین خالق جهان است، به ویژه طراح زندگی‌ها در زمین، و این داستان در پایتخت بلژیک، بروکسل، اتفاق می‌افتد. زمانی که دختر خسته و نگرانش، "Ea"، به خانه فرار می‌کند تا آفرینش او را دوباره ویرایش کند، همانطور که برادرش "JC" به او توصیه کرده، او به دنبالش می‌رود تا اطمینان حاصل کند که همه چیز طبق نقشه‌اش پیش برود. در یک رویارویی غیرمنتظره بین پدر و دختر، در نهایت چه کسی پیروز خواهد شد، بقیه روایت را شکل می‌دهد. به یاد داشته باشید که یک صحنه پس از تیتراژ وجود دارد که درهای یک دنباله احتمالی را باز می‌کند، اما فکر نمی‌کنم این اتفاق بیفتد. این یک مفهوم زیبا بود، اما فکر نمی‌کنم از کل روایت خوشم آمد، هرچند برخی از قسمت‌ها بسیار جالب بودند. از آنجا که این یک فانتزی است، منطق الزامی نیست، اما کمبود توضیحات پایه‌ای نقطه ضعف آن است، به ویژه اگر ذهن بازی داشته باشید. این فیلم برای ذهن‌های ساده است، به خصوص پس از دانستن موضوع، نباید انتظار داستانی واقعی با ماجراجویی‌های بزرگ و اکشن‌های بصری را داشته باشید. این فیلم بیشتر نوعی درام-ماجراجویی است، مانند وارد شدن به جهانی که خودتان ایجاد کرده‌اید و به تنهایی تجربیات مثبت و منفی آن را احساس کنید. در مجموع، این فیلم سرگرم‌کننده بود و قطعاً فیلم بدی نیست، اما احساس می‌کردم که باید خیلی بیشتر از این‌ها باشد. نوعی فرصت از دست رفته و به سادگی می‌افتد. همه بازیگران خوب بودند، به ویژه دختر کوچک. اما فکر می‌کنم به دلیل وجود یک شخصیت فیلم که با مسائل مربوط به جنسیت مرتبط است، برای کودکان مناسب نیست و چند صحنه برهنگی کوتاه دارد. شخصیت خدا عالی بود، هرچند که اعمالش قابل پیش‌بینی بود، کمدی‌هایی که از او ارائه می‌شود را دوست داشتم. وظیفه "Ea" بیشتر جدی است و سعی می‌کند با مسیحیت ارتباط برقرار کند، به ویژه "عشاء ربانی" پس از تصمیمش برای کمک به چند نفر انتخاب شده در زمین به جای میلیاردها نفر. به طور کلی، این فیلم به سختی یک فیلم جادویی بود، بنابراین باید در این مورد سازش کنید و انتظار چیزهای دیوانه‌وار از آن نداشته باشید. به نظر من، این فیلم نه به اندازه‌ای که به نظر می‌رسد دلپذیر بود و نه بهترین کار این کارگردان بااستعداد، بلکه یک فیلم دو ساعته قابل‌قبول بود. 6 از 10 دفعه بعد که از شما خواسته شد چند بلژیکی مشهور را نام ببرید، می‌توانید خدا را به این فهرست اضافه کنید. او (بنوآ پوئل‌ورد) کمی شلخته است و با همسر رنج‌دیده‌اش (یولاندا مورو) و دخترش "Ea" (پیلی گروین) زندگی می‌کند. پسرشان "JC" از خانه رفته و با وجود آرزوی مادرش، ارتباطشان قطع شده است. این خدا هیچ چیزی بیشتر از ایجاد رنج برای بشریت و خانواده‌اش دوست ندارد و این موضوع "Ea" جوان را وادار می‌کند تا کاری انجام دهد. او از کامپیوتر او استفاده می‌کند تا پیامی به همه در زمین ارسال کند که به آنها بگوید چقدر زمان برای زندگی دارند - به امید اینکه این کار اعتبار پدرش را کاملاً زیر سوال ببرد. او با این کار قانع نمی‌شود و تصمیم می‌گیرد که چندین حواری مدرن را برای تغییر فلسفه‌اش استخدام کند. به این منظور، او به داخل ماشین لباسشویی آنها می‌رود (که این وسیله ارتباطی فیزیکی آنها با زمین است) و شروع به جمع‌آوری دوستان جدیدش می‌کند. برخورد او با "ویکتور" (مارکو لورنزینی) به عنوان یک ولگرد، شروع خوبی به همراه دارد، زیرا او با تمام اقشار جامعه از غنی تا فقیر، خوشحال و ناسالم مواجه می‌شود و مشخص می‌شود که او خود نیز مقدار قابل توجهی از انسانیت خود را برای ارائه دارد در حالی که کمدی به خوبی پیش می‌رود. این فیلم با طنز غیرمذهبی‌اش، به شخصیتی از خدا می‌پردازد که به شدت متفاوت از آنچه کلیسا ارائه می‌دهد، است و ماهیت سورئالیستی برخی از شخصیت‌ها واقعاً جالب است. یک ماهی درخشان که فقط می‌خواهد به دریا برگردد؛ کاترین دنوو در جایی به شدت غیرمحتمل عشق جدیدی پیدا می‌کند؛ و وقتی پدرش به دنبالش می‌آید، او هم با frustrations مواجه می‌شود، زیرا متوجه می‌شود که هیچ قدرت فوق‌العاده‌ای در میان مردم عادی ندارد. ستاره فیلم؟ قطعاً "کوین" (گاسپارد پاولز) است که پیامی به او می‌رسد و به او می‌گوید که حدود 60 سال دیگر فرصت دارد، که او را به انجام هر کار دیوانه‌وار و احمقانه‌ای بدون ترس تشویق می‌کند - واقعاً در انتظار یک شوک است. گروین در اینجا خوب عمل می‌کند و همچنین نوشتار توماس گونزیگ و در حالی که دقیقاً غیرمذهبی نیست، به خوبی وابستگی روانی مردم به وجود و ایمان به قدرتی بالاتر را به تمسخر می‌کشد. این فیلم خیال‌انگیز است و نه روحانی.