فیلم Proxima 2019

**درام خانوادگی احساسی که کسانی را که به دنبال شگفتی‌های علمی تخیلی هستند ناامید می‌کند** نویسندگان آلیس وینوکور و ژان-استفان برون و کارگردان وینوکور، فیلم _پروکسیما_ را روایت می‌کنند که داستان مادری و دختری است که در تلاشند با جدایی قریب‌الوقوع کنار بیایند. اینکه مادر یک فضانورد است و جدایی نتیجه یک مأموریت یک ساله به مریخ خواهد بود، چندان اهمیت ندارد. در عوض، ما با...

**درام خانوادگی احساسی که کسانی را که به دنبال شگفتی‌های علمی تخیلی هستند ناامید می‌کند** نویسندگان آلیس وینوکور و ژان-استفان برون و کارگردان وینوکور، فیلم _پروکسیما_ را روایت می‌کنند که داستان مادری و دختری است که در تلاشند با جدایی قریب‌الوقوع کنار بیایند. اینکه مادر یک فضانورد است و جدایی نتیجه یک مأموریت یک ساله به مریخ خواهد بود، چندان اهمیت ندارد. در عوض، ما با چیزی بیشتر از این روبرو هستیم: مسئولیت‌های متضادی که فرد نسبت به شغل و خانواده‌اش دارد. در عین حال، این فیلم (که به‌طور غیرقابل انکاری فمینیستی است) به بررسی خواسته‌هایی می‌پردازد که بر دوش یک زن در زمینه‌ای مردانه قرار دارد. _پروکسیما_ داستان آرامی است که جزئیات زیادی از اراده‌ای که برای رفتن به فضا لازم است را ترسیم می‌کند. با وجود اینکه داستان در برخی نقاط کند می‌شود و وینوکور در یک صحنه کلیدی به واقع‌گرایی پشت می‌کند، بازی‌ها در طول فیلم بی‌نظیر هستند. این فیلم قطعاً برای کسانی که به دنبال عظمت یا هستی‌گرایی در سینمای کلاسیک علمی تخیلی هستند جذاب نخواهد بود، اما همچنان یک بررسی احساسی از مادری است. در آینده نزدیک، سارا لورو (با بازی فوق‌العاده اووا گرین) فضانوردی فرانسوی است که در مرکز فضانوردی اروپا در کلن مستقر است. او تنها زن در برنامه است و با استلا (با بازی خیره‌کننده زلی بولا‌نت-لمسل)، دختر هفت‌ساله‌اش زندگی می‌کند. به طور غیرمنتظره، سارا به عنوان جانشین یکی از اعضای گروه مأموریت _پروکسیما_ انتخاب می‌شود – مأوریت نهایی سه‌نفره به مدت یک سال برای اکتشاف مریخ قبل از شروع استعمار. سارا آموزش خود را در ESC آغاز می‌کند و سپس به مرکز آموزش فضانوردان یوری گاگارین در شهر ستاره‌ای روسیه و در نهایت به سایت پرتاب در کوزمودرم بایکونور در قزاقستان می‌رود. در کنار او، مایک شانن (با بازی عالی مت دیلن)، فرمانده مأموریت، و آنتون اوچویفسکی (الکسی فاتیف)، فضانورد اوکراینی، حضور دارند. در عین حال، سارا تلاش می‌کند تا استلا را به زندگی با پدرش، توماس (لارس آیدینگر)، که از او به‌طور دوستانه جدا شده است، عادت دهد. اما خواسته‌های شغل و جدایی هم‌زمان فشار زیادی به رابطه سارا و استلا وارد می‌کند و به حدی می‌رسد که سارا شروع به فکر کردن به انصراف از مأموریت می‌کند. _پروکسیما_ سومین فیلم وینوکور است و هرچند داستانی کوچک در مورد یک مادر و دختر را روایت می‌کند، اما در پس‌زمینه‌ای وسیع قرار دارد. این فیلم از دیدگاهی فمینیستی به بررسی درد جدایی و تضاد بین حرفه‌ای و زندگی خصوصی می‌پردازد و پیامی جهانی را منتقل می‌کند که به هر مادری که با تعارض بین دنبال کردن رویاهای خود و خواسته‌های فرزندانش دست و پنجه نرم کرده است، ارتباط برقرار می‌کند. با این حال، این فیلم جشنواره‌ای از مسأله زنانه است و مردان در داستان چندان اهمیت ندارند. _پروکسیما_ فیلمی در مورد یک زن است که به‌طور کامل در زمین و نه در فضا روایت می‌شود و کار دیگری از کارگردان بسیار بااستعداد است.