فیلم Troy 2004

**"کجا به پایان می‌رسد؟" -- "هرگز پایان نمی‌یابد."** اگر حماسه افسانه‌ای هومر، "ایلیاد"، بر اساس یک داستان واقعی باشد، این داستان به طرز شگفت‌انگیزی در فیلم حماسی "تروی" به کارگردانی ولفگانگ پترسن در سال 2004 به تصویر کشیده شده است. به عبارت دیگر، انتظار نداشته باشید که خدایان و الهه‌های احمق مانند آتنا از هوا بیرون بیایند، زیرا "تروی" یک تصویر واقع‌گرایانه از جنگ ترواست. بیش از...

**"کجا به پایان می‌رسد؟" -- "هرگز پایان نمی‌یابد."** اگر حماسه افسانه‌ای هومر، "ایلیاد"، بر اساس یک داستان واقعی باشد، این داستان به طرز شگفت‌انگیزی در فیلم حماسی "تروی" به کارگردانی ولفگانگ پترسن در سال 2004 به تصویر کشیده شده است. به عبارت دیگر، انتظار نداشته باشید که خدایان و الهه‌های احمق مانند آتنا از هوا بیرون بیایند، زیرا "تروی" یک تصویر واقع‌گرایانه از جنگ ترواست. بیش از این، "تروی" بدون شک بهترین فیلم حماسی شمشیری و ساندالی است که تا به حال ساخته شده است. هر فیلمی را که نام ببرید -- "سامسون و دلیله"، "اسپارتاکوس"، "بن‌هور"، "اولیس"، "ملکه وایکینگ‌ها"، "کانن بربر"، "شجاع‌دل"، "آتیلا"، "اودیسه"، "گلادیاتور" و غیره -- "تروی" برتر است. حداقل به اندازه برخی از فیلم‌های خوب ذکر شده، مانند "بن‌هور" خوب است و به‌مراتب از "اسپارتاکوس" و "سامسون و دلیله" بهتر است. در مورد حماسه‌های شمشیری و ساندالی اخیر، مانند "شجاع‌دل" یا "گلادیاتور" که بیش از حد مورد تقدیر قرار گرفته‌اند، "تروی" به وضوح برتری دارد. راجر ایبرت نویسنده و منتقد بزرگی است، اما نقد متوسط او از "تروی" کاملاً اشتباه است. انتقادات اصلی ایبرت، باور کنید یا نه، دلایلی هستند که باعث می‌شود من به این فیلم احترام زیادی بگذارم: او شکایت می‌کند که پترسن خدایان و الهه‌های یونانی را حذف کرده و گلایه می‌کند که بازیگران نقش‌های خود را به‌عنوان افراد قابل‌باور بازی می‌کنند و نه کاریکاتورهای بزرگتر از زندگی. البته، این می‌تواند به‌طور محترمانه‌ای انجام شود، همان‌طور که در فیلم "اولیس" در سال 1955 دیده می‌شود، اما این هدف پترسن در "تروی" نبود. هدف او، همان‌طور که قبلاً ذکر شد، به تصویر کشیدن جنگ واقعی ترواست که افسانه هومر بر اساس آن است. (حتی اگر واقعاً هرگز اتفاق نیفتاده باشد، جنگ‌هایی مثل آن وجود داشته است). در مورد عملکرد براد پیت به‌عنوان آشیل، که به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است، تا زمانی که این فیلم را ندیدم، برایم اهمیتی نداشت. او کار فوق‌العاده‌ای در به تصویر کشیدن بزرگ‌ترین جنگجوی یونان انجام می‌دهد. نه، او بزرگ‌ترین جنگجو نیست، اما به اندازه رعد و برق سریع است، با اعتماد به نفس، ماهر و دقیق است. حتی صدای او کاملاً با نقش مطابقت دارد. اریک بانا (از "هالک") نیز به‌عنوان هکتور، همتای ترواهای آشیل، عالی است، که از جنگ خسته شده و فقط می‌خواهد زندگی آرامی با خانواده‌اش داشته باشد. این دو در فیلم با هم روبرو می‌شوند و بدون شک این بزرگ‌ترین دوئل شمشیری و ساندالی است که تا به حال فیلمبرداری شده است. نکته جالب در مورد این فیلم این است که هرگز واقعاً برای یک طرف یا دیگری طرفداری نمی‌کنید. وقتی آشیل و هکتور در یک روبرو شدن قدرتمند قرار می‌گیرند، همسرم و من نمی‌توانستیم تصمیم بگیریم که برای کدام طرف طرفداری کنیم. شاید این خود نقطه قوت باشد. اشتباه نکنید، آگاممنون می‌تواند به‌عنوان شرور این فیلم دیده شود، و من در زمان نبرد منلاوس با پاریس (اورلاندو بلوم، که هلن، همسر منلاوس را فریب می‌دهد) طرفداری نمی‌کردم، اما نه یونانی‌ها و نه ترواها به‌عنوان "خوب‌ها" یا "بدها" ترسیم نشده‌اند. آن‌ها فقط انسان‌هایی هستند که در جنگ هستند و در جنگ هیچ افتخاری واقعی وجود ندارد، همان‌طور که هکتور اشاره می‌کند... و هرگز پایان نمی‌یابد، همان‌طور که آشیل بیان می‌کند. نکته دیگری که باید اشاره کرد این است که زندگی در حالت جنگ زندگی‌ای بدون شادی است. و هر دو بانا و پیت این را به خوبی منتقل می‌کنند. در مورد زنان زیبا، تنها چند نفر قابل ذکر هستند: دیان کروگر در نقش هلن، "چهره‌ای که هزاران کشتی را به راه انداخت" بازی می‌کند. برخی شکایت کرده‌اند که او برای این نقش خیلی ساده است، اما من disagree می‌کنم. من طرفدار او نیستم، اما به نظر من او جذاب به نظر می‌رسد (و شات‌های پشتی‌اش نیز قابل توجه است). علاوه بر این، زیبایی در چشم بیننده است. اگر پاریس او را شایسته آغاز یک جنگ می‌داند، ما چه کسی هستیم که با او مخالفت کنیم؟ همچنین، رز بایرن در نقش بریسئیس، کاهن باکره‌ای که آشیل او را به لذت‌های جسمانی تبدیل می‌کند، حضور دارد. باید اشاره کنم که "تروی" یکی از گران‌ترین فیلم‌هایی بود که تا آن زمان ساخته شده بود و این موضوع به وضوح در صفحه نمایش نشان می‌دهد. اشتباه نکنید، "تروی" تماشایی است -- ارتش‌ها، کشتی‌ها و نبردهای کلان برای تماشا شگفت‌انگیز هستند، نه به ذکر مکان‌های مالتی و مکزیکی. و تأثیرات CGI برای آن زمان فوق‌العاده است و به‌هیچ‌وجه جعلی به نظر نمی‌رسند، مانند صحنه‌های رم و کولوسئوم در "گلادیاتور". یکی از انتقادات دیگر ایبرت این است که دیالوگ‌ها ضعیف هستند؛ این موضوع به‌هیچ‌وجه درست نیست. دیالوگ‌های عالی در سراسر فیلم وجود دارد، از جمله نظر آشیل که "خدایان به ما حسادت می‌کنند چون ما فانی هستیم و "همه چیز زیباست چون ما محکوم به فنا هستیم." خوشبختانه، هیچ خط دیالوگ احمقانه‌ای در هیچ‌کجا وجود ندارد. نمره جیمز هورنر نیز باید ذکر شود. اگر از موسیقی متن "آلام مسیح" لذت بردید، از این یکی هم خوشتان می‌آید زیرا به همان اندازه خوب، جدی، محترم و قدرتمند است. به عنوان مثال، ضرباهنگ شدید در زمان رویارویی آشیل و هکتور فوق‌العاده است. جالب است که براد پیت، که نقش آشیل را بازی می‌کند، در حین فیلمبرداری دچار آسیب دیدگی تاندون آشیل شد. جالب نیست؟ **کلام نهایی:** اگر به دنبال یک حماسه شمشیری و ساندالی هستید، "تروی" بیشتر از آنچه که لازم است، جوابگو است. داستان از ابتدا شما را جذب می‌کند و در تمام طول 2.5 ساعت زمان نمایش (فنی 2 ساعت و 42 دقیقه، با اعتبارها) شما را رها نمی‌کند. این فیلم جنگ تروا را به طرز تجملاتی به تصویر می‌کشد، چیزی که تا قبل از دیدن این اثر فوق‌العاده سینما هرگز نکرده بودم. **نمره: A+**