فیلم The Cell 2000

نمی‌توانم بگویم که _The Cell_ فیلم خوبی است... اما از نظر هنری فوق‌العاده است و یکی از بهترین نقش‌های دانونفریو را به نمایش می‌گذارد. هرچند مفاهیم آن چندان جدید نیستند، اما به شیوه‌های موضوعی جدیدی از آن‌ها استفاده می‌کند. نمی‌توانم بگویم _The Cell_ فیلم خوبی است... اما می‌توانم به شما بگویم که آن را تماشا کنید. _امتیاز نهایی: ★★★ - من از آن خوشم آمد. شخصاً...

نمی‌توانم بگویم که _The Cell_ فیلم خوبی است... اما از نظر هنری فوق‌العاده است و یکی از بهترین نقش‌های دانونفریو را به نمایش می‌گذارد. هرچند مفاهیم آن چندان جدید نیستند، اما به شیوه‌های موضوعی جدیدی از آن‌ها استفاده می‌کند. نمی‌توانم بگویم _The Cell_ فیلم خوبی است... اما می‌توانم به شما بگویم که آن را تماشا کنید. _امتیاز نهایی: ★★★ - من از آن خوشم آمد. شخصاً توصیه می‌کنم آن را تماشا کنید._ _The Cell_ یک کلاسیک فراموش‌شده است. بسیار جلوتر از زمان خود، یک لذت سینمایی است. می‌توان آن را به عنوان یک تریلر روان‌شناختی توصیف کرد، اما بسیار بیشتر از آن است. از تماشای این جواهر دریغ نکنید. این فیلم از نظر بصری خیره‌کننده است و داستانی جذاب دارد. جنیفر لوپز در این فیلم خوب بازی کرده، هرچند که تمرکز بر روی بدنش نیست. بله، در نمای جانبی حضوری دارد، اما بر فیلم غلبه نمی‌کند. واقعاً این یک فیلم 10 ستاره‌ای است. از تماشای آن لذت ببرید! _**وارد شدن به ذهن یک روانی**_ یک روانشناس کودک که با یک روش نوآورانه آشناست (جنیفر لوپز) موافقت می‌کند به مأموران FBI (وینس واگن و جیک وبر) کمک کند تا با وارد شدن به ذهن یک قاتل سریالی در کما (وینسنت دانونفریو) سرنخ‌هایی برای پیدا کردن قربانی آخرین آدم‌ربایی او بیابند. آیا آن‌ها می‌توانند او را به موقع پیدا کنند؟ "Cell" (2000) یک درام/تریلر روان‌شناختی جنایی است که "سکوت بره‌ها" (1991) را با "ماتریکس" (1999) و سبک "درacula" (1992) فرانسیس فورد کاپولا ترکیب می‌کند؛ در حالی که عناصر غم‌انگیز آن یادآور "دختر ژنرال" (1999) است. اگرچه داستان به نظر پیچیده می‌آید، اما در واقع پیگیری آن آسان است و واقعاً یک مهمانی بصری است. بهترین بخش این مهمانی، جنیفر در دوران اوجش است. همچنین، کاترین ساترلند به عنوان یکی از قربانیان در این فیلم حضور دارد. تنها چیزی که امتیاز من را کاهش می‌دهد، صحنه اولیه‌ای است که نشان می‌دهد چگونه این فرد بیمار از اجساد زنان لذت می‌برد. کی می‌خواهد این را ببیند؟ بهتر است فقط به آن اشاره کرد یا به صورت کلامی توصیفش کرد؟ این فیلم 1 ساعت و 47 دقیقه طول می‌کشد و عمدتاً در کالیفرنیای جنوبی فیلم‌برداری شده است، مثلاً در سن دیگو (مرکز علوم اعصاب)، لس آنجلس (بیمارستان)، بیکرزفیلد (سیلوها)، تافت و پومونا؛ همچنین در بیابان نامیب (صحنه‌های ذهنی با پسر). _امتیاز: B_