فیلم Disco Boy 2023

اگر انتظار دارید که در این داستان موسیقی‌هایی مانند Bee Gees یا Donna Summer را بشنوید، دچار ناامیدی خواهید شد. در واقع، در این داستان که درباره "الکس" (فرانتس روگوفسکی) است، تقریباً هیچ دیسکویی وجود ندارد. او و دوستش "میخائیل" (میشال بالیکی) یک برنامه هوشمندانه برای سفر از خانه‌شان در بلاروس به لهستان و سپس به فرانسه دارند تا شاید با پیوستن به لژیون خارجی،...

اگر انتظار دارید که در این داستان موسیقی‌هایی مانند Bee Gees یا Donna Summer را بشنوید، دچار ناامیدی خواهید شد. در واقع، در این داستان که درباره "الکس" (فرانتس روگوفسکی) است، تقریباً هیچ دیسکویی وجود ندارد. او و دوستش "میخائیل" (میشال بالیکی) یک برنامه هوشمندانه برای سفر از خانه‌شان در بلاروس به لهستان و سپس به فرانسه دارند تا شاید با پیوستن به لژیون خارجی، در نهایت به تابعیت برسند. اما این برنامه به خوبی پیش نمی‌رود و در نهایت او خود را در کمپ آموزشی و در مسیر ماموریتی به نیجر می‌یابد. در آنجا، میلیشای محلی "MEND" خواستار پایان دادن به استثمار بی‌رحمانه دلتای این منطقه توسط شرکت‌های نفتی هستند که آثار مرگ، ویرانی و آلودگی را بر جای می‌گذارند. برخوردی خشونت‌آمیز با رهبر محلی "جومو" (مور نیایه) در یک رودخانه تأثیر عمیقی بر روی سرباز ما می‌گذارد که او باید با آن کنار بیاید وقتی به پاریس برمی‌گردد و با رقصنده مرموزی به نام "ودوکا" (لتیشیا کی) ملاقات می‌کند - که به نظر می‌رسد ارتباطی با گذشته نزدیک او و حالش دارد. داستان خود تنها بخشی ناتمام از زندگی اوست و عکاسی آن را جالب‌تر می‌کند. استفاده از تصاویر با دید در شب، به‌ویژه در جنگل، خوب عمل می‌کند و همچنین ارائه ویرانی‌های زیست‌محیطی که بر جای مانده است - نفت در حال نشت، خطوط لوله دور انداخته یا بمب‌گذاری شده. حس تهاجم توسعه صنعتی به‌خوبی ادامه می‌یابد، در حالی که "الکس" و همکارانش خودشان سرمایه‌گذاری کمی در چیزی جز بقا دارند. دیالوگ زیادی وجود ندارد - نه خواسته و نه نیازمند، و این همان نوع نقشی است که روگوفسکی در آن خوب عمل می‌کند - او نه اینجا است و نه آنجا در بسیاری از مواقع. به‌طور کلی، این فیلم ظاهری کمی سوررئال دارد و هرچند ممکن است کمی سرگردان باشد - و قطعاً گاهی تکرار می‌شود - اما هنوز هم ترکیبی جذاب از مسائل سیاسی و احساسی است و ارزش دیدن دارد.