فیلم Studio 666 2022

به عنوان بازیگران، حتی زمانی که نسخه‌های تخیلی از خودشان را بازی می‌کنند، گروه Foo Fighters موسیقی‌دانان فوق‌العاده‌ای هستند. اما طرفداران این گروه نیازی به نگرانی ندارند؛ بر اساس شواهد موجود در فیلم Studio 666، این گروه به زودی شغل روزانه‌شان را ترک نخواهند کرد. به نظر می‌رسد این فیلم در تلاش است تا به همان وضعیت کلاسیک فرقه‌ای مانند Kiss Meets the Phantom of...

به عنوان بازیگران، حتی زمانی که نسخه‌های تخیلی از خودشان را بازی می‌کنند، گروه Foo Fighters موسیقی‌دانان فوق‌العاده‌ای هستند. اما طرفداران این گروه نیازی به نگرانی ندارند؛ بر اساس شواهد موجود در فیلم Studio 666، این گروه به زودی شغل روزانه‌شان را ترک نخواهند کرد. به نظر می‌رسد این فیلم در تلاش است تا به همان وضعیت کلاسیک فرقه‌ای مانند Kiss Meets the Phantom of the Park دست یابد، اما من فکر می‌کنم احتمال بیشتری دارد که این فیلم به جای آن، به الهام‌بخشی برای فرقه‌های خودکشی تبدیل شود – من می‌دانم که ترجیح می‌دهم چشمانم را درآورم و سپس بمیرم تا اینکه دوباره آن را تماشا کنم. این واقعاً تاسف‌آور است، زیرا Studio 666 فرصتی برای تبدیل شدن به چیزی بیشتر از This is Spinal Tap داشت. Spinal Tap یک کمدی درباره یک گروه راک در سفر است؛ Studio 666 می‌توانست داستان ساخت آلبوم را به ما ارائه دهد – و مانند ساعت شکسته، در چند موقعیت به‌درستی به هدف می‌زند (لحظه‌ای که دیو گروهل "یک نت موسیقی جدید" را پیدا می‌کند که آن را "L شارپ" می‌نامد، به نوعی یادآور "D مینور واقعاً غم‌انگیزترین کلید است" از نایجل تفنل است)، اما این موارد آنقدر نادرند که تجربه را حتی ناامیدکننده‌تر می‌کنند. امکان ساخت یک فیلم هوشمند و خنده‌دار در مورد فرآیند ضبط وجود دارد؛ فیلم Frank در سال ۲۰۱۴ نمونه عالی‌ای است، به‌ویژه زیرا این فیلم، با اینکه بسیار متنوع است، نیازی به آزمایش فراتر از حوزه تخصصی خود ندارد. برعکس، Studio 666 دارای رگه‌ای از وحشت ارزان است که در یک فیلم Foo Fighters به اندازه یک آهنگ از پروژه آهنگ‌سازی سنگین‌وزن گرهول به نام Probot بی‌مناسبت است. منظورم این است که ما Foo Fighters را به همین اندازه که به امینم علاقه داریم، دوست داریم – اما اگر 8 Mile یک فیلم ترسناک فراطبیعی به جای یک درام نیمه‌زندگی‌نامه‌ای بود، احتمالاً به امینم به اندازه الان علاقه‌مند نبودیم. اما نمی‌گویم که Studio 666 باید یک درام می‌شد، تنها اینکه حتی به عنوان یک کمدی، بهتر بود که واقع‌گراتر باشد. رفتارهای دیوانه‌وار گرهول می‌توانست خیلی خنده‌دارتر باشد اگر ناشی از تلاش او برای ساخت یک رکورد کامل باشد، نه اینکه به نوعی تحت تسلط یک روح شیطانی باشد؛ گویی او آنقدر از آسیب به تصویر خوبش می‌ترسد که باید با توجیه اینکه "شیطان مرا وادار به این کار کرد" به آن عمل بپردازد.