فیلم Look Who’s Back 2015

او به وضوح همان شخص است، اما نیت‌هایش چیست؟ من از آثار قبلی کارگردان مانند «دختران جنگ» و «هزینه‌ها» لذت بردم. این آثار موضوعاتی مرتبط با زنان جوان را بررسی می‌کردند و در عین حال به موضوعات حساس می‌پرداختند. اما حالا او تمرکز خود را به سمت اقتباس سینمایی از یک رمان پرفروش و طناز با همین نام درباره آدولف هیتلر تغییر داده است. خب، این...

او به وضوح همان شخص است، اما نیت‌هایش چیست؟ من از آثار قبلی کارگردان مانند «دختران جنگ» و «هزینه‌ها» لذت بردم. این آثار موضوعاتی مرتبط با زنان جوان را بررسی می‌کردند و در عین حال به موضوعات حساس می‌پرداختند. اما حالا او تمرکز خود را به سمت اقتباس سینمایی از یک رمان پرفروش و طناز با همین نام درباره آدولف هیتلر تغییر داده است. خب، این بهترین کار او نیست، اما فیلم بدی هم نیست. تماشای آن بسیار سرگرم‌کننده است، اما از نظر منطقی، به‌ویژه در مسائل پایه‌ای، چندان معقول نیست. از آنجا که این فیلم به شخصیتی که در تاریخ بشریت از او متنفرند، می‌پردازد، هیچ مشکلی در به تصویر کشیدن او از هر زاویه‌ای که خواسته‌اند وجود ندارد، زیرا کسی اهمیتی نمی‌دهد. با این حال، فیلم به برخی از مسائل جدی کنونی آلمان نیز اشاره می‌کند. این فیلم شبیه به این است که «بورات» با «دیکتاتور» ملاقات کند. مردی که در شهر به دنبال پاسخ‌هایی می‌گردد. این کسی نیست جز آدولف هیتلر که در وسط یک برنامه تلویزیونی که بچه‌ها مهارت‌های فوتبال خود را نشان می‌دهند، بیدار می‌شود. سپس او به یادگیری این می‌پردازد که کجاست و چه سالی است. او با شخصی آشنا می‌شود که به او کمک می‌کند و در نهایت به یکی از مجریان تلویزیونی می‌رسند و سفر خود را در سرتاسر کشور برای ساخت ویدیوها آغاز می‌کنند تا اینکه به یک برنامه تلویزیونی واقعی می‌رسند. مردی که میلیون‌ها نفر را کشته، بهترین‌ها را برای آلمان و مردمش می‌خواهد، و نحوه تغییر اوضاع از دیدگاهی جالب روایت می‌شود. روایت‌های اولیه مانند بی‌هدف است که به ما می‌گوید مردم درباره بازگشت آدولف هیتلر چه فکری می‌کنند. به نظر می‌رسد بیشتر آن‌ها به سبک مستند فیلم‌برداری شده‌اند، خارج از محل‌های رسمی فیلم‌برداری. می‌توان دید که چهره‌های واقعی مردم سانسور شده‌اند. ما می‌دانیم که او می‌خواست هنرمند شود، اما در اینجا چندین طرح خنده‌دار می‌کشد. به همین ترتیب، صحنه‌های زیادی درباره ویژگی‌های او وجود دارد که برای مسخره کردن آن‌ها کشیده شده‌اند. آیا مردم می‌توانند به سخنان کسی که به عنوان یک شرور شناخته می‌شود، اعتماد کنند؟ او از یک خط زمانی متفاوت آمده، اما به سرعت خود را با وضعیت وفق می‌دهد و نکات مهمی را ارائه می‌دهد که باید به مرحله اجرا درآید. از نظر مردم عادی، این یک محصول سرگرم‌کننده است، اما از دیدگاه سیاسی، مسائل جدی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه شود. برای من، هیچ چیز جنجالی درباره این موضوع وجود ندارد. زمانی که او شکست خورد، صفحات پایانی کتاب تاریخش توسط دشمنانش نوشته شد. در غیر این صورت، هیچ تفاوتی بین او، اسکندر و چنگیزخان وجود ندارد. هر بزرگ‌ترین پادشاهی که در زمین زندگی کرده، رویای تسلط بر جهان را در سر داشته است. به نظر من، جهان کنونی همانند گذشته است، به جز اینکه شکل تسلط تغییر کرده است؛ برخی می‌خواهند با اقتصاد قوی خود مانند ایالات متحده بر جهان حکمرانی کنند و برخی دیگر با محصولات صنعتی ارزان خود مانند چین. به همین ترتیب، سایر کشورها نیز در صدر جدول با چیزی که در آن خوب هستند، قرار دارند. آدولف هیتلر یک سیاستمدار بود، نه یک پادشاه، اما دلایل خاصی برای اعمالش داشت. بنابراین اگر به قوانین مراجعه کنیم، هیچ چیز معقول به نظر نمی‌رسد. برای من، این فیلم یک سرگرمی مناسب بود، من فقط می‌خواستم از آنچه ارائه می‌دهد لذت ببرم و فکر می‌کنم که این کار را کردم. به دیگران نیز توصیه می‌کنم که این را با واقعیت مخلوط نکنند. زیرا این ممکن است ما را به سرزمین‌های نامطلوب ببرد. او همان شخصی است که از گذشته آمده، اما من مایل بودم نیت‌های او را بدانم، به‌ویژه آنچه نویسنده قصد داشت از او به تصویر بکشد. زیرا او تنهاست، نه با ارتش‌اش، بنابراین قدرتی ندارد، اما تعامل او با مردم موضوعات قابل بحثی را مطرح می‌کند. من آلمانی نیستم، اما وقتی او درباره مسائل کنونی آلمان صحبت کرد، به فکر فرو رفتم. هر ملت باید درباره امور داخلی خود فکر کند تا آن را بهبود بخشد، نمی‌توان با شرم گذشته زندگی کرد. این فیلم ممکن است کمدی باشد، اما نمی‌توان برخی از نکاتی که شخصیت اصلی صحبت می‌کند را نادیده گرفت. احساس کردم این فیلم یک ضربه دوگانه است که مردم می‌توانند هم بخندند و هم واقعیت وضعیت را یاد بگیرند. این بهترین فیلم طناز درباره آدولف هیتلر است که پس از «دیکتاتور بزرگ» چارلی چاپلین دیده‌ام. 7/10 ماسوچی هیتلر را به‌طرز کاملاً واقع‌گرایانه و کاملاً دیوانه‌وار به تصویر می‌کشد که در ترکیب با واکنش‌های واقعی مردم در خیابان، صحنه‌های خنده‌داری ایجاد می‌کند و کمدی خوبی به وجود می‌آورد. او دوباره اینجاست! 9/10