فیلم John Wick 2014

این فیلم واقعاً مورد علاقه من است. داستانش ساده و مشخص است، با صحنه‌های اکشن بسیار خوب و قهرمان داستان هرگز از مسیر خود منحرف نمی‌شود و هیچ حاشیه احساسی یا اجتماعی در کار نیست. کسانی که این فیلم را دیده‌اند ممکن است تعجب کنند که چرا می‌گویم هیچ حاشیه احساسی در کار نیست، چرا که کل داستان به واکنش احساسی جان ویک به مرگ...

این فیلم واقعاً مورد علاقه من است. داستانش ساده و مشخص است، با صحنه‌های اکشن بسیار خوب و قهرمان داستان هرگز از مسیر خود منحرف نمی‌شود و هیچ حاشیه احساسی یا اجتماعی در کار نیست. کسانی که این فیلم را دیده‌اند ممکن است تعجب کنند که چرا می‌گویم هیچ حاشیه احساسی در کار نیست، چرا که کل داستان به واکنش احساسی جان ویک به مرگ همسرش و قتل سگی که به عنوان آخرین هدیه از او دریافت کرده، وابسته است. منظور من از "عدم حاشیه احساسی" این است که جان ویک هرگز در مورد خود تردید نمی‌کند و فیلم واقعاً سعی نمی‌کند او را به عنوان یک "مرد عادی" به تصویر بکشد که در مورد کشتن بدخواهان دچار تردید می‌شود و در بدترین لحظات اسلحه را رها کند، چیزی که در بسیاری از فیلم‌ها دیده‌ می‌شود. البته، احساسات در این فیلم وجود دارد. به ویژه خشم و تشنگی برای انتقام، همراه با مقدار قابل توجهی ترس از بدخواهان. داستان فیلم، همان‌طور که نوشتم، بسیار ساده و کلاسیک است. یک آدمکش بازنشسته به خاطر احمق‌ بودن پسر یک رئیس جنایتکار مورد ظلم واقع می‌شود. او عصبانی می‌شود و به دنبال انتقام می‌رود. مردم می‌میرند (تعداد زیادی از آن‌ها). در پایان، آدمکش و رئیس جنایتکار با هم روبرو می‌شوند. از نظر داستان، همین است. اما چنین داستانی می‌تواند به شیوه‌ای خوب و سرگرم‌کننده یا به شیوه‌ای نه چندان خوب و سرگرم‌کننده روایت شود. به نظر من، نحوه روایت داستان در این فیلم بسیار سرگرم‌کننده است. کیانو ریوز به عنوان آدمکش بسیار خوب عمل کرده است. همچنین، رئیس جنایتکار و بیشتر بازیگران مهم دیگر نیز خوب هستند. در طول فیلم، ما نمایی از زندگی گذشته جان ویک را می‌بینیم که پس‌زمینه جالبی دارد. دنیای مخفی که جان ویک زمانی بخشی از آن بوده و چگونگی عملکرد آن، شایسته یک فیلم کلاسیک جیمز باند است. سپس، البته، اکشن وجود دارد. این یک فیلم اکشن است، بنابراین انتظار داریم که هزینه زیادی برای صحنه‌های اکشن صرف شود و این فیلم در این زمینه ناامیدکننده نیست. صحنه‌های اکشن زیاد و خوب هستند. البته، راحتی‌ای که جان ویک با اسلحه‌هایش در تمام جهات به دشمنانش شلیک می‌کند، گاهی کمی اغراق‌آمیز است، اما هنوز هم با نرمی و زیبایی انجام می‌شود که آن را بسیار جذاب می‌کند. مبارزات نزدیک به طور کلی با صحنه‌های خوب هنرهای رزمی ترکیب شده و به خوبی در کنار هم قرار گرفته‌اند. یکی از چیزهایی که در این فیلم واقعاً دوست دارم این است که جان ویک از ابتدا تا انتها شخصیت خنک، سرد و مصممی است که نمی‌توان او را عصبانی کرد. هیچ قسمت کند یا صحنه‌های "ضروری" از تردید و خودسرزنشگری وجود ندارد. این فقط "بدخواهان باید مجازات شوند" است. این موضوع این امکان را می‌دهد که برخی عناصر دیگر را که در داستان‌هایی از این دست دوست دارم، گنجانده شود. به عنوان مثال، قسمت‌هایی که پسر احمق و لوس رئیس جنایتکار به تدریج در حال تغییر رفتار خود از تکبر به ترس واقعی است. ترس از مرگ و ترس از کسی که به راحتی او را عصبانی کرده است. بدیهی است که من از تماشای این فیلم با پسر بزرگم در روز گذشته لذت بردم.