فیلم A Gunfight 1971

هر کسی که برنده شود، بازنده است. فیلم «یک تیراندازی» به کارگردانی لامونت جانسون و نوشته هارولد جک بلوم ساخته شده است. در این فیلم کرک داگلاس، جانی کش، جین الکساندر، کارن بلک و راف والونه به ایفای نقش می‌پردازند. موسیقی اثر لورنس روزنتال و تصویربرداری آن بر عهده دیوید والش است. ویل تنرای (داگلاس) و آبه کراس (کش) دو تیرانداز کهنسال هستند که پس از دیدار...

هر کسی که برنده شود، بازنده است. فیلم «یک تیراندازی» به کارگردانی لامونت جانسون و نوشته هارولد جک بلوم ساخته شده است. در این فیلم کرک داگلاس، جانی کش، جین الکساندر، کارن بلک و راف والونه به ایفای نقش می‌پردازند. موسیقی اثر لورنس روزنتال و تصویربرداری آن بر عهده دیوید والش است. ویل تنرای (داگلاس) و آبه کراس (کش) دو تیرانداز کهنسال هستند که پس از دیدار در شهر، به سرعت با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و همدیگر را می‌پسندند و به یکدیگر احترام می‌گذارند. با این حال، هر دو مرد به پول نیاز دارند و کل شهر نیز کنجکاو است که بداند کدامیک در یک تیراندازی پیروز خواهد شد. تنرای به این فکر می‌افتد که هر دو می‌توانند یک تیراندازی برگزار کرده و بلیت‌های آن را بفروشند، به طوری که برنده، عایدی بلیت‌ها را دریافت کند. این فیلم اولین فیلم اصلی آمریکایی است که توسط سرخپوستان آمریکا—آپاچی‌های جیکاریا—تأمین مالی شده است، اما این موضوع هیچ‌گونه جنبه تبلیغاتی ندارد زیرا داستان آن ارتباطی با بومیان آمریکا ندارد. این فیلم از جهات مختلفی یک وسترن غیرمعمول است، گاهی به طور عمدی برای سرگرمی ساخته شده، اما با موضوعات تاریک و مربوط به وضعیت انسانی پر شده است. ارزش ناپایدار شهرت به طرز ماهرانه‌ای با تشنگی خون نا آگاهانه عمومی که بلیت می‌خرد، پوشانده شده است. کارگردان جانسون با حفظ ریتم مناسب، به ما اجازه می‌دهد که هر دو مرد را بشناسیم و شاهد پیشرفت رابطه آنها باشیم. در این حین، ما همچنین با مردم شهر آشنا می‌شویم و تأثیر دو زن در زندگی این مردان به خوبی در سناریو حس می‌شود. تمامی راه‌ها به محل نهایی یک مسابقه گاوبازی در مرز منتهی می‌شود، جایی که جمعیتی از تماشاگران برای دیدن مرگ یکی از این دو مرد گرد هم آمده‌اند. اینکه کدامیک از آنها بمیرد چندان مهم نیست؛ زیرا گنجاندن صحنه‌ای از یک خواب در پایان فیلم به ما این اطمینان را می‌دهد که برنده واقعاً پیروزی به دست نیاورده است. این فیلم با بازی‌های فوق‌العاده داگلاس و الکساندر و بازی‌های خوب کش و بلک، از نظر بازیگری نیز قابل توجه است. اما ستاره‌های واقعی اینجا جانسون و بلوم هستند که تصویری هوشمندانه ساخته‌اند که سعی نمی‌کند بیش از حد عمیق باشد. این فیلم شایسته است که بیشتر شناخته شده و مورد ارزیابی قرار گیرد. 7.5 از 10