فیلم Ballada o soldate 1959

وقتی "آلیوشا" جوان (ولادیمیر ایواشوف) برای از بین بردن چند تانک نازی که به سمتشان می‌آیند، جانش را به خطر می‌اندازد، ژنرال هم‌رزمایشش (نیکولای کروجچکوف) با افتخار پیشنهاد می‌دهد که برای شجاعتش تقدیرنامه‌ای رسمی به او اهدا شود. اما او به جای آن، خواهش می‌کند که اجازه داشته باشد به خانه‌اش برود و سقف مادرش را تعمیر کند. به هر حال، گردان به کمی استراحت...

وقتی "آلیوشا" جوان (ولادیمیر ایواشوف) برای از بین بردن چند تانک نازی که به سمتشان می‌آیند، جانش را به خطر می‌اندازد، ژنرال هم‌رزمایشش (نیکولای کروجچکوف) با افتخار پیشنهاد می‌دهد که برای شجاعتش تقدیرنامه‌ای رسمی به او اهدا شود. اما او به جای آن، خواهش می‌کند که اجازه داشته باشد به خانه‌اش برود و سقف مادرش را تعمیر کند. به هر حال، گردان به کمی استراحت نیاز دارد و به او مرخصی شش روزه داده می‌شود تا به خانه برود و برگردد. او با چند قوطی گوشت و پیامی از یکی از همکارانش برای معشوقه‌اش، سفرش را آغاز می‌کند و باید از هوش و ذکاوتش استفاده کند تا به موقع برسد. در مسیر، با "شورا" (ژاننا پروخورنکو) ملاقات می‌کند که او نیز از دست مهاجمان فرار می‌کند و بعد از یک شروع عادی و عصبی در یک واگن قطار پر از کاه، این دو به تدریج ارتباط برقرار می‌کنند. سفرشان به آنها یادآوری می‌کند که نه تنها خطرات سرباز بودن در زمان جنگ را تجربه می‌کنند، بلکه تأثیرات عمیق‌تری که می‌تواند بر جمعیت غیرنظامی که برای نیازهای اولیه مبارزه می‌کند، داشته باشد. الکساندر کوزنتسوف تنها بازیگر دیگری است که نقش پررنگی دارد - او نگهبان قطار است که به کمی گوشت کنسرو شده هم علاقه‌مند است، و در غیر این صورت، داستانی از استقامت و عشق را این دو بازیگر روایت می‌کنند که واقعاً دلنشین است. وحشت‌های جنگ هرگز دور نیستند، اما بر داستانی که اساساً درباره انسانیت، شرافت و خانواده در برابر غیرقابل پیش‌بینی بودن و ترس است، غلبه نمی‌کنند - ترکیبی سمی برای یک زوج که هنوز از نوجوانی خارج نشده‌اند. ایواشوف در اینجا درخشان است. معصومیت و صداقت شخصیتش احتمالاً برای مقاصد تبلیغاتی طراحی شده، اما به سرعت فراتر از آن می‌رود و داستان جوانی را نشان می‌دهد که به راحتی می‌توانست برای هر یک از متفقین در جنگ جهانی دوم بجنگد - و من فکر می‌کنم که او این نقش را به طور خیلی شخصی ایفا کرد. در پایان نشانه‌ای از خطر وجود دارد و سفرش به طور مکرر رنگ و بوی واقع‌گرایانه‌ای دارد که همه چیز را به یک داستان قابل قبول از تأثیر درگیری و به‌طرز مؤثری نشان می‌دهد که آنها در ابتدا برای چه چیزی می‌جنگیدند. در نود دقیقه، محتوای بسیار زیادی گنجانده شده است، از جمله کمی شوخی، و من از آن لذت بردم.