مستند My Mom Jayne 2025

جالب و کنجکاو کننده است که جستجو برای یادگیری بیشتر درباره یک عزیز که به‌سختی می‌شناختیم، به سفری برای کشف خود تبدیل می‌شود. این تجربه برای بازیگر ماریشکا هارگیتای، دختر افسانه سینما جین منسفیلد، نیز چنین بود. او مستند جدید و روشنگرانه‌ای را برای شبکه HBO درباره رابطه‌اش (یا عدم رابطه‌اش) با مادر مشهورش که در یک تصادف رانندگی تراژیک در سه سالگی او از...

جالب و کنجکاو کننده است که جستجو برای یادگیری بیشتر درباره یک عزیز که به‌سختی می‌شناختیم، به سفری برای کشف خود تبدیل می‌شود. این تجربه برای بازیگر ماریشکا هارگیتای، دختر افسانه سینما جین منسفیلد، نیز چنین بود. او مستند جدید و روشنگرانه‌ای را برای شبکه HBO درباره رابطه‌اش (یا عدم رابطه‌اش) با مادر مشهورش که در یک تصادف رانندگی تراژیک در سه سالگی او از دست رفت، کارگردانی کرده است. منسفیلد، یکی از شناخته‌شده‌ترین نمادهای سینما در دهه‌های 1950 و 1960، به وسیله سیستم ستاره‌سازی هالیوود به یکی از بمب‌افکن‌های بلوند و پروتوتیپی آن دوران تبدیل شد، مانند مریلین مونرو، و معمولاً در نقش‌هایی به عنوان یک نماد جنسی احمق اما تحریک‌کننده بازی می‌کرد. با این حال، منسفیلد آرزو داشت که یک بازیگر جدی باشد و توانایی‌هایش به عنوان یک ویولونیست و پیانیست ماهر را نیز به نمایش بگذارد، قابلیت‌هایی که معمولاً به عنوان بخشی از بسته‌بندی تک‌بعدی او نادیده گرفته شده بود. او همچنین مادر مهربانی برای فرزندانش بود - حداقل برای سه فرزند اولش. به عنوان کوچک‌ترین فرزند، ماریشکا به‌طور مکرر توجه کمتری نسبت به خواهران و برادرانش دریافت می‌کرد که بخشی از دلایل این باور او بود که در زمان کوتاهی که با مادرش داشت، به‌سختی او را می‌شناخت. اما فیلم نشان می‌دهد که ماریشکا در زمانی به دنیا آمد که مادرش با مشکلات شخصی زیادی دست و پنجه نرم می‌کرد، او سه بار ازدواج کرده و تجربه‌های پرتنش دیگری داشته است که معمولاً فرزند کوچک‌تر را در حاشیه قرار می‌داد. این مستند به نوعی جستجویی است برای اینکه کارگردان بیشتر درباره گذشته‌ای که به‌سختی می‌شناخت، یاد بگیرد و بفهمد که چرا این گذشته به این شکل رقم خورده است. منسفیلد از طریق مجموعه‌ای از فیلم‌های آرشیوی، مصاحبه‌ها با سه خواهر و برادر بزرگ‌تر هارگیتای و مدیر تبلیغاتی قدیمی مادرش دوباره زنده می‌شود و از طریق کاوش در یک انبار خانوادگی که از سال 1969 بسته بوده، اشیای مربوط به زندگی این بازیگر کشف می‌شود که تصویری روشنگر از زندگی و حرفه جین به نمایش می‌گذارد. در این فرآیند تحقیقی، هارگیتای شروع به درک این می‌کند که چرا زندگی مادرش - و در نتیجه، زندگی خودش - به این شکل پیش رفته است. این فیلم در نتیجه، پرتره‌ای عمیق و شخصی از یک نماد هالیوود ارائه می‌دهد که مانند مونرو، شخصیت‌های عمومی و خصوصی بسیار متفاوتی داشت، یکی که به خوبی شناخته شده بود (هرچند که تا حدی توهمی بود) و دیگری که تعداد کمی از مردم خارج از دایره نزدیکش (و حتی برخی از کسانی که در آن بودند) از آن آگاه بودند. نتیجه این است که این مستند هم برای بینندگان و هم برای خود کارگردان، بینش‌های جدیدی به ارمغان می‌آورد. "مادر من جین" تماشای جذابی است از نظر اینکه چقدر به‌طور غیرمنتظره‌ای درباره کسی که بیشتر مردم فکر می‌کردند او را می‌شناسند، اطلاعاتی ارائه می‌دهد، به‌علاوه شگفتی‌های ذاتی که هنگام نمایش داستان شخصی منسفیلد به وجود می‌آید. البته، در برخی نقاط فیلم، روایت زمان‌بندی زندگی منسفیلد همیشه به‌وضوح ارائه نمی‌شود، اما دلیلی برای این امر وجود دارد که تا حدی در طول داستانش روشن می‌شود. به طور کلی، این یادداشت دلنشین به‌طور دقیق رابطه چالش‌برانگیز اما احساسی یک مادر و دختر را که سال‌ها طول کشیده تا ظهور کند، تجزیه و تحلیل می‌کند و کارگردان تلاش کرده تا آن را درک کند و با آن کنار بیاید. واقعاً، زندگی همیشه آنطور که ما فکر می‌کنیم نیست، اما گاهی اوقات نیز به چیزی به‌طرز غیرمنتظره خاص تبدیل می‌شود. این سفر هارگیتای در این فیلم است و تماشاگران باید از تمایل او برای به اشتراک‌گذاری این کاوش عمیق شخصی با سایرین قدردانی کنند، به‌ویژه اگر به روشن شدن تجربیات خودمان به همان شیوه‌ای که این سفر برای او انجام داده، کمک کند.