بیوگرافی
فرانسوا ژان بلانش، معروف به "فرانسیس بلانش" (۲۰ ژوئیه ۱۹۲۱ – ۶ ژوئیه ۱۹۷۴) یک بازیگر، خواننده، کمدین و نویسنده فرانسوی بود. او در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ شخصیتی بسیار محبوب در صحنه، رادیو و فیلم‌ها بود. دو دخترش، باربارا و دومینیک، هنرمندانی هستند که استودیوهایشان در ازه قرار دارد.
بلانش...
فرانسوا ژان بلانش، معروف به "فرانسیس بلانش" (۲۰ ژوئیه ۱۹۲۱ – ۶ ژوئیه ۱۹۷۴) یک بازیگر، خواننده، کمدین و نویسنده فرانسوی بود. او در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ شخصیتی بسیار محبوب در صحنه، رادیو و فیلم‌ها بود. دو دخترش، باربارا و دومینیک، هنرمندانی هستند که استودیوهایشان در ازه قرار دارد.
بلانش در یک خانواده هنری به دنیا آمد که عمدتاً شامل بازیگران صحنه بودند—از جمله پدرش لوئی بلانش و دایی‌اش، امانوئل بلانش، که نقاش بود—. او در سن چهارده سالگی تحصیلات متوسطه خود را به پایان رساند که در آن زمان جوان‌ترین فرد در فرانسه بود که این کار را انجام می‌داد.
در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰، بلانش بخشی از شرکت تئاتر روبرت دِهری به نام Les Branquignols بود، با whom he played in the film Ah! Les belles bacchantes, starring Robert Dhéry, Colette Brosset (then-wife of Dhéry), and Louis de Funès; directed by Jean Loubignac in 1954.
بلانش با پی‌یر داک همکاری کرد تا یک دوئت کمدی تشکیل دهد که بیشتر به خاطر Le Sâr Rabindranath Duval، یک اسکیچ درباره یک پیشگو و گورو هندی جعلی و بی‌معنی (۱۹۵۷) به یاد سپرده می‌شود. آن‌ها همچنین یک سری رادیویی محبوب و به همان اندازه بی‌معنی به نام Malheur aux barbus ایجاد کردند که به صورت آزاد بر اساس یک طرح غیرمحتمل جاسوسی و توطئه بود و در ۲۱۳ قسمت از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۲ در رادیو پاریس پخش شد. همان داستان و شخصیت‌ها در یک سری به نام Signé Furax در اروپا ۱ تجدید حیات یافتند و از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ شامل ۱,۰۳۴ قسمت روزانه بودند. هر دو پخش، موفقیت‌های فوق العاده‌ای در دوران پیش از تلویزیون داشتند. بلانش همچنین به خاطر پخش شوخی‌های تلفنی مشهور بود، جایی که به شنوندگان خود با ایجاد وضعیت‌های غیرمحتمل سرگرمی می‌کرد.
او شعرهایی نوشت و متن ۶۷۳ آهنگ را سرود. در صحنه، در تئاترهای Tartuffe و Néron و در سال ۱۹۵۵، Chevalier du Ciel، یک اپرتا توسط لوئیس ماریانو در تئاتر Gaîté-Lyrique بازی کرد.
بلانش همچنین یک حرفه سینمایی موفق به عنوان بازیگر و نویسنده فیلمنامه داشت. او به عنوان یک سرهنگ آلمانی سخت‌گیر ("Obersturmführer Schulz") در برابر بریژیت باردو در Babette s'en va-t-en guerre (۱۹۵۹) ظاهر شد. او یکی از بازیگران مورد علاقه کارگردان فرانسوی ژرژ لوتنر بود و در Les Tontons flingueurs (۱۹۶۳) نقش Maître Folace (یک وکیل مشکوک که به یک باند جنایتکار رنگارنگ مشاوره می‌دهد) را بازی کرد. بلانش همچنین در Les Barbouzes (۱۹۶۴) به کارگردانی بوریس واسیلیف حضور داشت.
او از تقلید موسیقی کلاسیک لذت می‌برد و آثار مشهور مانند "Die Forelle" (قزل‌آلا) اثر شوبرت را به یک قطعه دیوانه‌وار و کمی بی‌معنی درباره یک دختر رمانتیک ۱۶ ساله که به شدت به آهنگ شوبرت Obsessed بود، تبدیل کرد تا جایی که در حین نواختن آن بر روی پیانو، یک قزل‌آلا زنده به دنیا آورد. به همین ترتیب، او سمفونی پنجم بتهوون را به یک تجلیل موسیقایی طولانی و نسبتاً تکراری از گیره لباس و مخترع خیالی‌اش، ژرمی-ویکتور اوپدبک، تبدیل کرد.
بلانش در سن ۵۲ سالگی به دلیل حمله قلبی ناشی از دیابت نوع ۱ درمان‌نشده درگذشت. او در قبرستان ازه دفن شده است.
نمایش بیشتر
