بیوگرافی
امی جید واین‌هاوس (14 سپتامبر 1983 – 23 ژوئیه 2011) یک خواننده-ترانه‌نویس بریتانیایی بود که به خاطر صدای قوی کنتراالتو و ترکیب متنوع ژانرهای موسیقی از جمله R&B، سول و جاز شناخته می‌شد. آلبوم debut او در سال 2003، فرانک، در بریتانیا با استقبال انتقادی خوبی مواجه شد و نامزد...
امی جید واین‌هاوس (14 سپتامبر 1983 – 23 ژوئیه 2011) یک خواننده-ترانه‌نویس بریتانیایی بود که به خاطر صدای قوی کنتراالتو و ترکیب متنوع ژانرهای موسیقی از جمله R&B، سول و جاز شناخته می‌شد. آلبوم debut او در سال 2003، فرانک، در بریتانیا با استقبال انتقادی خوبی مواجه شد و نامزد جایزه مرکری شد. آلبوم بعدی او در سال 2006، Back to Black، منجر به شش نامزدی جایزه گرمی و پنج برد شد و رکورد بیشترین بردها توسط یک هنرمند زن در یک شب را به دست آورد و واین‌هاوس را به اولین خواننده بریتانیایی تبدیل کرد که پنج گرمی برد، از جمله سه جایزه از "چهار جایزه بزرگ": بهترین هنرمند جدید، رکورد سال و آهنگ سال. در 14 فوریه 2007، او جایزه بریت برای بهترین هنرمند زن بریتانیایی را برد؛ او همچنین نامزد بهترین آلبوم بریتانیایی بود. او سه بار جایزه ایور نویل را برد، یکی در 2004 برای بهترین آهنگ معاصر (از لحاظ موسیقی و متن) برای "Stronger Than Me"، یکی در 2007 برای بهترین آهنگ معاصر برای "Rehab"، و یکی در 2008 برای بهترین آهنگ از لحاظ موسیقی و متن برای "Love Is a Losing Game"، به همراه سایر افتخارات مهم. این آلبوم سومین پرفروش‌ترین آلبوم دهه 2000 در بریتانیا بود. واین‌هاوس به عنوان یک تأثیرگذار در افزایش محبوبیت موسیقیدانان زن و موسیقی سول شناخته شد و همچنین برای احیای موسیقی بریتانیایی شناخته می‌شود. سبک متمایز واین‌هاوس او را به یک موزه برای طراحان مد مانند کارل لاگرفلد تبدیل کرد. مشکلات واین‌هاوس با اعتیاد به مواد مخدر و الکل و رفتارهای خودتخریبی او از سال 2007 تا زمان مرگش خبرهای روزنامه‌های زرد بود. او و شوهر پیشینش، بلیک فیلدر-سیویل، با مشکلات قانونی دست و پنجه نرم کردند که او را به زندان انداخت. در 2008، واین‌هاوس با مجموعه‌ای از مشکلات سلامتی مواجه شد که هم به حرفه‌اش و هم به زندگی‌اش تهدید کرد. واین‌هاوس در سن 27 سالگی در 23 ژوئیه 2011 به دلیل مسمومیت الکلی در خانه‌اش در لندن درگذشت.
نمایش بیشتر
