Dustin Hoffman

بیوگرافی

داستین لی هافمن (متولد ۸ اوت ۱۹۳۷) یک بازیگر و فیلم‌ساز آمریکایی است. او به خاطر بازی‌های متنوعش در نقش‌های ضدقهرمان و شخصیت‌های عاطفی آسیب‌پذیر شناخته شده است. بازیگر رابرت دنیرو او را به عنوان "بازیگری با چهره‌ای از عموم مردم که به طور دلخراشی انسانی را تجسم می‌کند" توصیف...

داستین لی هافمن (متولد ۸ اوت ۱۹۳۷) یک بازیگر و فیلم‌ساز آمریکایی است. او به خاطر بازی‌های متنوعش در نقش‌های ضدقهرمان و شخصیت‌های عاطفی آسیب‌پذیر شناخته شده است. بازیگر رابرت دنیرو او را به عنوان "بازیگری با چهره‌ای از عموم مردم که به طور دلخراشی انسانی را تجسم می‌کند" توصیف کرده است. هافمن در سنین جوانی می‌دانست که می‌خواهد در هنر تحصیل کند و به کنسرواتور موسیقی لس آنجلس رفت؛ سپس تصمیم گرفت به بازیگری روی آورد و در تئاتر پاسادنا در لس آنجلس آموزش دید. اولین اجرای تئاتری او در سال ۱۹۶۱ در نمایش "آشپز برای آقای جنرال" به عنوان ریدزینسکی بود. در آن زمان او در چندین نقش مهمان در برنامه‌های تلویزیونی مانند "شهر عریان" و "مدافعان" ظاهر شد. سپس در نمایش آف-برادوی "اِه؟" در سال ۱۹۶۶ نقش‌آفرینی کرد که باعث دریافت جایزه تئاتر جهانی و جایزه دراما دسک شد. نقش شکوفایی او به عنوان بنجامین برادوک در فیلم تحسین‌شده و نمادین "فارغ‌التحصیل" (۱۹۶۷) به کارگردانی مایک نیکولز بود که برای آن اولین نامزدی جایزه آکادمی را دریافت کرد. نقش بعدی‌اش "راتزو" ریزو در فیلم "کابوی نیمه‌شب" (۱۹۶۹) به کارگردانی جان شلسینجر بود که در آن در کنار جان وویت بازی کرد؛ هر دوی آنها نامزد جایزه اسکار شدند و این فیلم برنده جایزه آکادمی بهترین فیلم شد. او در دهه ۱۹۷۰ با بازی در نقش‌هایی که هنر بازیگری‌اش را شکل داد، موفقیت کسب کرد و به‌طور بی‌دردسری در ژانرهای مختلف از جمله وسترن "مرد کوچک بزرگ" (۱۹۷۰)، درام زندان "پاپیون" (۱۹۷۳)، بازی در نقش یک کمدین بحث‌برانگیز و پیشگام در فیلم "لنی" (۱۹۷۵) به کارگردانی باب فاس، "مرد ماراتن" در کنار لورنس الیویه (۱۹۷۶)، و به عنوان کارل برنشتین در تحقیق درباره رسوایی واترگیت در "همه مردان رئیس‌جمهور" (۱۹۷۶) بازی کرد. در سال ۱۹۷۹، هافمن در درام خانوادگی "کرامر در برابر کرامر" در کنار مریل استریپ بازی کرد. هر دوی آنها برای اجرای خود جوایز آکادمی دریافت کردند. پس از سه سال فاصله از فیلم‌ها، هافمن در کمدی شو بیزنس "توتسی" (۱۹۸۲) به کارگردانی سیدنی پولاک بازگشت که درباره یک بازیگر struggling است که به منظور به دست آوردن یک نقش بازیگری، خود را به عنوان یک زن جا می‌زند. او با یک اجرای ۱۹۸۴ به عنوان ویلی لومان در "مرگ یک فروشنده" به بازیگری صحنه بازگشت و یک سال بعد این نقش را در یک فیلم تلویزیونی تکرار کرد که جایزه امی پرایم‌تایم را به ارمغان آورد. در سال ۱۹۸۷ او در کنار وارن بیتی در کمدی "ایشتار" به کارگردانی الین می بازی کرد. او برای بازی در نقش ری بابیته، فردی با اختلال اوتیسم در فیلم "مرد بارانی" (۱۹۸۸) که تام کروز نیز در آن نقش داشت، دومین جایزه آکادمی بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد. در سال ۱۹۸۹، او برای بازی در نقش شایلک در یک اجرای صحنه‌ای از "تاجر ونیزی" نامزد جایزه تونی و جایزه دراما دسک شد. در دهه ۱۹۹۰، او در فیلم‌هایی مانند "دیك تریسی" (۱۹۹۰) به کارگردانی وارن بیتی، "هوک" (۱۹۹۱) به کارگردانی استیون اسپیلبرگ در نقش کاپیتان هوک، درام پزشکی "شیوع" (۱۹۹۵)، درام جنایی "خواب‌آورها" (۱۹۹۶)، و کمدی سیاه انتقادی "بازی سگ" (۱۹۹۷) در کنار رابرت دنیرو ظاهر شد.