فیلم Bird Box 2018

فیلم "Bird Box" (۲۰۱۸) یک ماجراجویی بقا و ترسناک پس از آخرالزمانی است که با یک مفهوم اصلی و عناصری از فیلم‌هایی مانند "The Book of Eli" (۲۰۱۰)، "The Mist" (۲۰۰۷)، "Carriers" (۲۰۰۹) و "Stake Land" (۲۰۱۰) ترکیب شده است. دلیل وقوع این آخرالزمان، عامل اصلی تمایز "Bird Box" است و خوشبختانه، خبری از زامبی‌ها نیست، اما این تنها یکی از چند دلیل مثبت فیلم...

فیلم "Bird Box" (۲۰۱۸) یک ماجراجویی بقا و ترسناک پس از آخرالزمانی است که با یک مفهوم اصلی و عناصری از فیلم‌هایی مانند "The Book of Eli" (۲۰۱۰)، "The Mist" (۲۰۰۷)، "Carriers" (۲۰۰۹) و "Stake Land" (۲۰۱۰) ترکیب شده است. دلیل وقوع این آخرالزمان، عامل اصلی تمایز "Bird Box" است و خوشبختانه، خبری از زامبی‌ها نیست، اما این تنها یکی از چند دلیل مثبت فیلم است. داستان درباره یک اپیدمی گسترده است که زمین را تحت تاثیر قرار می‌دهد و مردم را دیوانه کرده و به خودکشی وادار می‌کند، اما فقط اگر چشمان خود را ببندند و پدیده‌های مرموز را نبینند. گروهی از ساکنان کالیفرنیا به دنبال پناهگاهی در خانه‌ای با پنجره‌های پوشیده می‌گردند. یک زن (ساندرا بولاک) و دو کودک تلاش می‌کنند تا با چشم‌های بسته از یک رودخانه دورافتاده عبور کنند و به پناهگاهی برسند. تروانت رودز و جان مالکوویچ نیز در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. من به شخصه از تماشای این فیلم لذت بردم و آن را به دیگران پیشنهاد می‌کنم. هرچند، احساس می‌کنم که دینامیک‌های دراماتیک گروه چندان جذاب نیستند، اما به هر حال قابل قبولند. بازی ساندر بولاک و جان مالکوویچ هر دو عالی است و نقش‌های خود را به خوبی ایفا می‌کنند. همچنین، بازی رویا سالازار در نقش لوسی نیز قابل تقدیر است، هرچند که نقش او چندان اهمیت ندارد. نقطه ضعف اصلی فیلم در مفهوم بحران جمعی نهفته است. توضیحات ارائه شده در مورد این بحران چندان قانع کننده نیست و تناقضات و خلأهای داستانی زیادی وجود دارد. در واقع، این موضوع به نوعی نشان‌دهنده ضعف نویسندگی است. فیلم به مدت ۲ ساعت و ۴ دقیقه است و در مناطق جنوبی کالیفرنیا از جمله مانروویا، لا پونته، سانتا کلاریتا، اسمیت ریور، کالج اسکریپس و لس آنجلس فیلمبرداری شده است. به طور کلی، این فیلم تجربه‌ای معقول و قابل تماشا است و می‌توان آن را حداقل برای یک بار تماشا کرد. با وجود ناامیدی‌هایی که از نظر فنی با آن مواجه بودم، ایده اولیه فیلم به اندازه‌ای جالب است که هر کسی که به فیلم‌های بقا علاقه دارد را به تماشای آن ترغیب کند. با این حال، نمی‌دانم چند نفر مایل به تماشای دوباره آن خواهند بود. نکته مثبت دیگر این است که بازیگران به خوبی انتخاب شده‌اند و شخصیت‌ها به خوبی در نور متفاوتی به نمایش درآمده‌اند. با این وجود، یکی از بزرگ‌ترین مشکلات من با فیلم، ساختار نویسندگی آن است. اگرچه دیالوگ‌ها و داستان‌پردازی خوب هستند، اما تأکید غیرمنطقی بر تغییر ترتیب داستان و عدم بهره‌برداری از آن، واقعاً آزاردهنده است. نیمه دوم داستان با نیمه اول آن درهم آمیخته شده است، به طوری که شما مدام بین دو نیمه جابجا می‌شوید. واقعاً چه کسی داستانی را اینگونه تعریف می‌کند و در ۳/۵ آن پیش می‌رود و سپس به عقب برمی‌گردد، بدون اینکه آنچه در آنجا در حال وقوع است را دوباره تکرار کند؟ شاید دوباره این فیلم را تماشا کنم، اما می‌دانم تا زمانی که وقت نگذارم و آن را به ترتیب صحیح ویرایش نکنم، نمی‌توانم از تماشای واقعی آن لذت ببرم.