فیلم Penny Dreadful 2006

پس از خواندن و تحلیل چند نقد منفی درباره این فیلم، حدس من این است که «پنی دردفول» برای کسانی که منتظر یک فیلم با پیچش‌های عجیب و غریب در انتها بودند، ناامیدکننده بوده است. به نظر می‌رسد بسیاری از مردم به دلیل این که پایان فیلم پیچیده یا «شگفت‌انگیز» نبود، ناامید شده‌اند. اما در مورد من، در حالی که فیلم به پایان می‌رسید، امیدوار...

پس از خواندن و تحلیل چند نقد منفی درباره این فیلم، حدس من این است که «پنی دردفول» برای کسانی که منتظر یک فیلم با پیچش‌های عجیب و غریب در انتها بودند، ناامیدکننده بوده است. به نظر می‌رسد بسیاری از مردم به دلیل این که پایان فیلم پیچیده یا «شگفت‌انگیز» نبود، ناامید شده‌اند. اما در مورد من، در حالی که فیلم به پایان می‌رسید، امیدوار بودم که پایان ساده‌ای بدون پیچش‌های غیرضروری داشته باشم. به خوشحالی من، دقیقاً همان چیزی را که می‌خواستم دریافت کردم و پایان فیلم نه دور از ذهن و توهین‌آمیز بود و نه مانند اکثر فیلم‌های ترسناک امروزی. در «پنی دردفول»، داستان درباره دختری جوان به نام پنی است که به دلیل یک تصادف تروماتیک، از ماشین‌ها وحشت دارد. برای غلبه بر فوبیای خود، پنی به همراه اوریانا، روانشناسش، به سفر جاده‌ای می‌رود. در حین یک مشاجره، اوریانا به طور تصادفی یک مسافر سوار را که در وسط جاده راه می‌رفت، می‌زند و تصمیم می‌گیرد به او کمک کند. وقتی متوجه می‌شود که مسافر در شرایط خوبی است، تصمیم می‌گیرد او را سوار کند تا به نوعی عذرخواهی کرده باشد. متأسفانه، این مسافر سوار در واقع یک قاتل خشمگین است که تجربه درمانی را به جهنمی بر روی زمین تبدیل می‌کند. در این شرایط، چیزی که پنی بیش از همه از آن می‌ترسد، به تنها پناهگاهش از آن روان‌پریش تبدیل می‌شود. همان‌طور که قبلاً اشاره کردم، یکی از چیزهایی که بیشتر درباره «پنی دردفول» تحسین می‌کنم، این است که چندین راه برای برعکس کردن داستان در انتها وجود داشت و «شوک» زدن به بینندگان با پایانی که شخصیت غیرمنتظره‌ای را به عنوان شرور معرفی کند. «پنی دردفول» فیلمی بسیار ساده و در عین حال جذاب است که پایان آن پیچیده نیست و با وجود سادگی‌اش، هنوز هم یک شگفتی کوچک دارد که کل داستان را خراب نمی‌کند. البته نمی‌خواهم آن را بگویم... اما یک شگفتی کوچک درباره قاتل وجود دارد. من از تماشای این فیلم بسیار لذت بردم، با وجود چند نکته جزئی که به خوبی متوجه آنها نشدم. به عنوان مثال، باید به داستان پس‌زمینه‌ای که درباره یک جوانی است که با یک زن متأهل رابطه جنسی دارد و مرد سالخورده‌ای که از این عمل زنا آگاه است، اشاره کنم. این داستان هیچ ارتباطی با داستان پنی و اوریانا ندارد. شاید تنها دلیل حضور این سه شخصیت فرعی این است که در غیر این صورت، تماشای مسافر سوار و پنی در طول فیلم بسیار کسل‌کننده می‌شد. در مورد شخصیت‌ها، خوشحالم که واقعاً احساس می‌کردم باید از شخصیت‌های خوب حمایت کنم. این روزها، بسیاری از فیلم‌های ترسناک منتشر می‌شوند که «شرورها» بیشتر قابل همدلی هستند، که منجر به عدم علاقه به شخصیت‌های اصلی می‌شود. حتی اگر در برخی لحظات احساس می‌کردم که می‌خواهم به صفحه نمایش پرش کنم و به پنی و اوریانا به خاطر احمق بودنشان ضربه بزنم، در تمام مدت برای قهرمان داستان همدلی داشتم. نمی‌توانم انکار کنم که او بسیار آزاردهنده بود، اما در عین حال می‌توانستم با او همدلی کنم و می‌خواستم او زنده بماند، از راهی خشن و دردناک برای رستگاری. اگر به دنبال یک فیلم لذت‌بخش هستید که به طور ناامیدکننده‌ای سعی نکند تماشاگران را با یک «پیچش شگفت‌انگیز» شوکه کند، به «پنی دردفول» یک شانس بدهید. اما مهم‌تر از همه... آماده باشید، کمربند ایمنی‌تان را ببندید و فراموش نکنید که تمرینات تنفسی‌تان را انجام دهید، زیرا این یک سفر هیجان‌انگیز خواهد بود!