فیلم Tetsuo: The Iron Man 1989

"آلت تناسلی شیطانی است." - زاردوز آخرین باری که شهر شما به وسیله یک آلت تناسلی فلزی عظیم از هم پاشیده شد، کی بود؟ یک کارمند معمولی و دوست دخترش در حال رانندگی در شهر هستند که به یک مرد برخورد می‌کنند. سپس او را به یک میدان می‌برند و رها می‌کنند. به نظر می‌رسد که آن دو در حین رانندگی در حال رابطه جنسی بوده‌اند و...

"آلت تناسلی شیطانی است." - زاردوز آخرین باری که شهر شما به وسیله یک آلت تناسلی فلزی عظیم از هم پاشیده شد، کی بود؟ یک کارمند معمولی و دوست دخترش در حال رانندگی در شهر هستند که به یک مرد برخورد می‌کنند. سپس او را به یک میدان می‌برند و رها می‌کنند. به نظر می‌رسد که آن دو در حین رانندگی در حال رابطه جنسی بوده‌اند و تصادف آنها باعث تحریک بیشترشان می‌شود تا جایی که در محل حادثه و با آگاهی از اینکه قربانی (که احتمالاً در حال مرگ است) آنها را تماشا می‌کند، به رابطه ادامه می‌دهند. صبح روز بعد، کارمند متوجه می‌شود که بر روی صورتش یک دمل فلزی درخشان رشد کرده است. به زودی او با انسان‌های غیرعادی مواجه می‌شود و خواب‌های شبانه ترسناکی درباره دوست دخترش به عنوان یک هرمافرودیت شیطانی می‌بیند. این فیلم چه می‌خواهد بگوید؟ اثر حرفه‌ای شینیا تسوکاموتو در سال 1989، بازنویسی و گسترش کوتاه‌مدت او به نام "هیولای معمولی" است. این اثر بیشتر فریادی ابتدایی از خشم و شهوت سرکوب‌شده است تا یک فیلم. با بودجه‌ای بسیار کم، تسوکاموتو از تکنیک‌هایی استفاده کرده که به کارهای اولیه سم ریمی نزدیک است و آنها را به تصویری الهام‌بخش از جهنم شهری تبدیل کرده که می‌تواند همان محله‌ای باشد که در "Eraserhead" دیده می‌شود و با دوز سنگینی از وحشت بدنی کروننبرگ ترکیب شده است. "تسوتو" با سیاه و سفید 16 میلی‌متری فیلم‌برداری شده که دانه‌هایی را برای انتقال زشتی و زوال غیرانسانی توکیو به تصویر می‌کشد و به شدت ویرایش شده است به طوری که بدون چند بار تماشای فیلم، پیگیری آن دشوار است. تصاویری از جهانی دفن‌شده در زباله‌های جامعه، زباله‌های فلزی از هر نوع که مانند قارچ بر روی تمدن انباشته شده‌اند، به جز بدن انسان چیزی طبیعی در آن دیده نمی‌شود. طراحی صدا در "تسوتو" با ظاهر آشفته و بی‌نظم آن همخوانی دارد. همچنین، این فیلم به طرز عجیبی خنده‌دار است و تسوکاموتو حس شوخ‌طبعی بیمارگونه‌ای را از ابسوردیسم تا اسلپ‌استیک به آن تزریق کرده است. اما در واقع چه اتفاقی در حال وقوع است؟ این موضوع قابل تفسیر است. برخی آن را به عنوان یک درخواست ضد همجنس‌گرایی می‌بینند و برخی دیگر آن را به عنوان حمایتی از همجنس‌گرایی تفسیر می‌کنند. کارگردان ادعا می‌کند که این اثر از رابطه عشق/نفرت او با خود شهر نشأت می‌گیرد. واقعیت داستان این است که مردی که به او برخورد می‌شود، به فلز و میل جنسی به خشونت تمایل دارد و قبلاً تلاش کرده است که بدنش را با قطعات فلز ادغام کند. هنگامی که او پاسخ شهوانی راننده را می‌بیند، احساس نزدیکی به او می‌کند و به تدریج به او وابسته می‌شود. او از طریق روش‌های روانی عجیب او را آزار می‌دهد که به نوعی تلاش برای برانگیختن تشنگی جنسی پنهان کارمند است. تغییر روانی راننده به شکل بدنی او تجلی می‌یابد و او به تدریج به یک توده انتزاعی از آهن تبدیل می‌شود. بیشتر از این، شما در حال خواندن چیزی هستید که می‌خواهید در فیلم ببینید. این فیلم بسیار پیشنهاددهنده است، اما هرگز خود را به وضوح توضیح نمی‌دهد. تسوکاموتو داستانش را حول دو مرد و یک زن بنا کرده که همان ساختاری است که او در بیشتر کارهای اولیه‌اش از آن استفاده کرده است. آنچه که در "تسوتو" برایم جذاب است این است که کارمند به نظر می‌رسد که نگرش دوگانه‌ای نسبت به جنس و احتمالاً زنان دارد (او از برخورد با یک زن تجاری در مترو فرار می‌کند، هرچند که او واقعاً ترسناک است)، در حالی که فتی‌شیست فلزی کاملاً با زنان و جنسیت زنانه شناسایی می‌شود و هر دو دوست دختر و مسافر مترو را به عنوان نمادهای خود انتخاب می‌کند. "تسوتو" فیلم مورد علاقه من از شینیا تسوکاموتو نیست، اما هر بار که آن را می‌بینم بهتر می‌شود. در واقع، بار اول که آن را تماشا کردم، از شدت آن هیجان‌زده شدم اما از محتوایش چندان راضی نبودم. اکنون چندین بار آن را دیده‌ام و به نظر می‌رسد که بر روی من تأثیر می‌گذارد. "تسوتو" می‌تواند با "Crash" کروننبرگ به عنوان یک نمایش دوتایی عالی باشد. این یک کابوس شگفت‌انگیز به زبان ژاپنی، سوررئال، ترسناک، وحشتناک، صنعتی و شصت و هفت دقیقه‌ای در سیاه و سفید خیره‌کننده است. درباره داستان چه می‌توانم بگویم؟ قربانی یک تصادف به دنبال انتقام از زوجی است که او را زیر گرفته‌اند. این به نظر یک طرح متوسط هالیوودی می‌رسد و قبلاً نیز انجام شده است، اما "تسوتو: مرد آهنی" سریعاً تمام عناصر ایمن هالیوودی را پشت سر می‌گذارد. قربانی به طریقی راننده مرد را به تدریج به یک ماشین خشمگین تبدیل می‌کند. این داستان با سیمی کوچک که از گونه‌اش بیرون زده شروع می‌شود. به زودی، او در یک ایستگاه مترو توسط زنی با اختلال مکانیکی تحت تعقیب قرار می‌گیرد. او فرار می‌کند، اما هنوز سعی دارد با دوست دخترش رابطه برقرار کند. در ترسناک‌ترین صحنه‌های فیلم، او یک مته بزرگ و زشت رشد می‌کند و هر دو تلاش می‌کنند همدیگر را بکشند و دوست بدارند. در نیمه راه فیلم، متوجه می‌شویم قربانی چه می‌خواهد و اوج داستان شامل پیوستن دو مرد به یکدیگر به طرق مختلف است. سوررئالیسم توصیفش دشوار است - سریعاً بگوید داستان "Un Chien Andalou" چیست، اما این فیلم یکی از خشن‌ترین فیلم‌هایی است که من دیده‌ام. بسیاری می‌توانند از آن برداشت کنند، از تسلط ماشین‌ها بر دنیای ما تا روابط عاشقانه بی‌احساس، اما در مجموع، کارگردان و نویسنده تسوکاموتو بیننده را با تصاویری شگفت‌انگیز شگفت‌زده می‌کند. جلوه‌های ویژه استاپ‌موشن به خوبی عمل می‌کنند و همه در بسیاری از صحنه‌ها به نظر می‌رسد که در واقع در حال درد هستند. آرایش و لباس‌های مکانیکی عالی هستند و موسیقی به طرز شگفت‌انگیزی تأثیرگذار است - نه کاملاً سنگین صنعتی، اما نه فقط یک موسیقی راک دیگر. اینجا خون زیادی وجود ندارد - بلکه طوفان‌های خون است. این یک طوفان خون است. موسیقی متن دیالوگ کمی دارد و افکت‌های صوتی شامل بسیاری از صدای فلز بر روی فلز است که مرا دیوانه می‌کند. صحنه معروفی را که مرد ناشناس صبحانه به دوست دخترش می‌دهد، از دست ندهید. "تسوتو: مرد آهنی" رویای طرفداران هاردکور علمی-تخیلی/وحشت است، هرگز به ماشین یا مایکروویو خود بد نخواهم گفت.