فیلم Mothering Sunday 2021

این فیلم به روایت سه‌گانه‌ای از یادآوری‌ها از نویسنده موفق "جین" (با بازی گلندا جکسون) می‌پردازد و ما را به زمان گذشته و به خود جوان‌ترش - "اودسا یانگ" - می‌برد که نقش یک خدمتکار یتیم را در خانواده "نیون" (با بازی کالین فرث و اولیویا کلمن) ایفا می‌کند. در بخش اول فیلم متوجه می‌شویم که او رابطه‌ای عاشقانه با "پل" (با بازی جاش اوکانر)،...

این فیلم به روایت سه‌گانه‌ای از یادآوری‌ها از نویسنده موفق "جین" (با بازی گلندا جکسون) می‌پردازد و ما را به زمان گذشته و به خود جوان‌ترش - "اودسا یانگ" - می‌برد که نقش یک خدمتکار یتیم را در خانواده "نیون" (با بازی کالین فرث و اولیویا کلمن) ایفا می‌کند. در بخش اول فیلم متوجه می‌شویم که او رابطه‌ای عاشقانه با "پل" (با بازی جاش اوکانر)، پسر خانواده همسایه "شرینگام"، دارد. این دو به نظر عاشق یکدیگر می‌رسند، اما پل به دیگری وعده داده شده است. چه اتفاقی می‌افتد؟ این بخش از فیلم به‌خوبی توسط یانگ اجرا شده است، به‌ویژه با صحنه‌های زیادی که او و اوکانر در آن‌ها کاملاً برهنه هستند، اما این برهنگی به‌طور غیرضروری نیست و کاملاً طبیعی به نظر می‌رسد. هیچ چیزی در فیلم عجیب‌تر از صحنه‌هایی نیست که نشان‌دهنده شهوت و رابطه جنسی هستند و سپس به‌طور معجزه‌آسا یکی یا هر دوی آنها زیرپوش می‌پوشند! اووا هاسون به ما نگاهی به یک romance می‌دهد که به آرامی قابل قبول و جذاب است. اما این ما را به بقیه داستان می‌رساند که چندان جذاب نیست و در ابتدا بعد از پایان جنگ جهانی اول، ما را در غم و اندوه خانوادگی غرق می‌کند، اما به‌گونه‌ای که اطلاعات کافی برای همدردی و همدلی نداریم. سیگار در این فیلم به‌طور برجسته‌ای ظاهر می‌شود، به‌عنوان ابزاری برای اوکانر و نامزد احتمالی‌اش (کارولین هارکر) که کمتر استفاده می‌شود. پایان این مرحله از زندگی او نیز پیش‌بینی‌پذیر است و رابطه بین فرث و یانگ کمی مرا گیج کرد. عنصر دوم نشان می‌دهد که "جین" در لندن با شریک جدیدش "دونالد" (با بازی سوپه دیریسو) زندگی می‌کند، اما این به‌نوعی تأثیر کلی عنصر اول را کاهش می‌دهد. این یک فصل نسبتاً غم‌انگیز در زندگی او را ارائه می‌دهد، اما هدف آن چیست؟ فقط برای تداوم احساسی که اندوه همراه اوست؟ او مردی از رنگین‌پوستان است، اما نادر بودن این سناریو در بریتانیا در آن زمان به‌هیچ‌وجه توسعه نیافته است. در واقع، این داستان به‌نوعی به پایان می‌رسد. صحنه‌های پایانی با گلندا جکسون احساسی هستند. آن‌ها تصویر زنی سالخورده و نسبتاً تنها را به نمایش می‌گذارند که شاید نه چندان متفاوت از خود او، به زندگی‌اش نگاه می‌کند... این فیلم از نظر بصری بسیار زیباست، با لباس‌های زیبا و خانه‌های مجلل، اما به‌نوعی عنصر اصلی را به‌خوبی پرورش نمی‌دهد و داستان را با عناصر دیگر شلوغ می‌کند. همه‌چیز کمی توخالی به نظر می‌رسید.