فیلم Emperor of the North 1973

هیچ‌کس در این قطار رایگان سوار نمی‌شود! این فیلم در دوران بزرگ‌افسردگی آمریکا روایت می‌شود که بسیاری از افراد بی‌خانمان در آن به سر می‌برند. شخصیت "شک" (Shack) فردی بسیار خشن و بی‌رحم است که هیچ گونه همدردی با بی‌خانمان‌ها ندارد و به خود می‌بالد که هیچ‌کس را اجازه نمی‌دهد رایگان سوار قطاری شود که او هدایت می‌کند. اما در میان این وضعیت، "آ شماره ۱"...

هیچ‌کس در این قطار رایگان سوار نمی‌شود! این فیلم در دوران بزرگ‌افسردگی آمریکا روایت می‌شود که بسیاری از افراد بی‌خانمان در آن به سر می‌برند. شخصیت "شک" (Shack) فردی بسیار خشن و بی‌رحم است که هیچ گونه همدردی با بی‌خانمان‌ها ندارد و به خود می‌بالد که هیچ‌کس را اجازه نمی‌دهد رایگان سوار قطاری شود که او هدایت می‌کند. اما در میان این وضعیت، "آ شماره ۱" (A No. 1)، مردی که هرگز از چالش نمی‌هراسد، به همراه "سیگار" (Cigaret)، جوانی که آرزو دارد به افسانه‌ای تبدیل شود، تصمیم می‌گیرند شهرت "شک" را نابود کرده و در عین حال به اعتبار خود بیفزایند. بدون شک، "امپراتور قطب شمال" (Emperor Of The North Pole) به طرز واضحی مردانه است و کارگردان رابرت آلدریچ (Robert Aldrich) این فیلم را با شخصیت‌های مردانه پر کرده و داستانی از زورمندی در برابر زورمندی را در بستر یک سفر با قطار بخار روایت می‌کند. حضور لی ماروین (Lee Marvin) و ارنست بورگنین (Ernest Borgnine) به عنوان دو بازیگر اصلی نشان‌دهنده نیت فیلم است، اما این اثر بیشتر از صرفاً نمایش خودپسندی مردانه را ارائه می‌دهد. ما حس عمیق و غم‌انگیزی از یکی از تاریک‌ترین دوره‌های تاریخ را دریافت می‌کنیم، زمانی که مردان می‌خواستند مرد باشند اما به بدبختی دچار می‌شدند. برخی از دیالوگ‌ها بسیار تند و تیز هستند و با شنیدن نظرات زیرکانه "آ شماره ۱" از لی ماروین درباره جهان، متوجه می‌شوید که این فیلم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. نکته دیگر این است که برخی از کارهای فنی در این فیلم فوق‌العاده است. عکاسی جوزف اف. بیروک (Joseph F. Biroc) بسیار ارزشمند است و برخی از سکانس‌های مربوط به قطار واقعا چشم‌نواز هستند. استعداد کمتر شناخته‌شده آلدریچ در زمینه اکشن نیز به وضوح در اینجا نمایان است؛ از تصادف نزدیک قطار تا رویارویی تعیین‌کننده بین دو قهرمان ما، این فیلم در تمام ابعاد بسیار موفق عمل کرده است. حتی کیت کارادین جوان (Keith Carradine) به عنوان "سیگار" نیز درخشیده است. او به خوبی توانسته خود را در میان استعدادهای بزرگ اطرافش حفظ کند و نقش مهمی در موفقیت نهایی این فیلم ایفا کند. این فیلم را نمی‌توان با اطمینان زیادی توصیه کرد، زیرا ممکن است سلیقه خاصی را طلب کند، اما برای من، این اثر یکی از گنجینه‌های پنهان دهه ۷۰ باقی می‌ماند. به سادگی، این فیلمی است که همیشه برای آن احترام زیادی قائل خواهم بود. ۹ از ۱۰