فیلم Poltergeist 1982

یکی از بزرگترین لحظات دوران کودکی من، دیدن فیلم _Poltergeist_ برای اولین بار در ۷ سالگی بود. این فیلم را در اتاق خواب والدینم و با یک دی‌وی‌دی خیلی قدیمی در تلویزیونی با نسبت تصویر ۴:۳ دیدم، بعد از اینکه مادرم به تازگی از بیمارستان به خانه آمده بود. یک شب، پدرم از کتابخانه با چند دی‌وی‌دی برگشت و یکی از آن‌ها _Poltergeist_ بود. بدون...

یکی از بزرگترین لحظات دوران کودکی من، دیدن فیلم _Poltergeist_ برای اولین بار در ۷ سالگی بود. این فیلم را در اتاق خواب والدینم و با یک دی‌وی‌دی خیلی قدیمی در تلویزیونی با نسبت تصویر ۴:۳ دیدم، بعد از اینکه مادرم به تازگی از بیمارستان به خانه آمده بود. یک شب، پدرم از کتابخانه با چند دی‌وی‌دی برگشت و یکی از آن‌ها _Poltergeist_ بود. بدون تردید آن را در دستگاه دی‌وی‌دی گذاشتم، چون از ۵ سالگی می‌خواستم آن را ببینم. از لحظه‌ای که فیلم شروع شد، می‌دانستم _Poltergeist_ فیلم فوق‌العاده‌ای خواهد بود، اما نمی‌دانستم که این فیلم به یکی از محبوب‌ترین فیلم‌های من تبدیل خواهد شد و بارها و بارها می‌خواهم آن را ببینم. کریگ تی. نلسون و جوبث ویلیامز در این کلاسیک به عنوان استیو و دایان فریلینگ، که با سه فرزندشان، دختری ۱۶ ساله به نام دنا (دومینیک دان)، پسری ۸ ساله به نام Robbie (اولیور رابینز) و دختری ۵ ساله به نام کارول آن (هدر او'رورک) در کواستا ورد، کالیفرنیا زندگی می‌کنند، بازی می‌کنند. آن‌ها به زودی متوجه می‌شوند که خانه‌شان تسخیر شده و ارواح از طریق تلویزیون با کارول آن صحبت می‌کنند. در ابتدا همه چیز عادی به نظر می‌رسد. دنا به کارگران ساختمانی بی احترامی می‌کند و بعد از زمان مقرر با تلفن صحبت می‌کند، Robbie طرفدار بزرگ جنگ ستارگان است و کارول آن به ماهی طلایی‌اش یک لوله کامل غذا می‌دهد. یک شب، درختی سعی می‌کند Robbie را بخورد، اما آن‌ها به سرعت او را نجات می‌دهند. وقتی ارواح کارول آن را از طریق کمد می‌ربایند، خانواده مجبور می‌شوند با روح شیطانی که دخترشان را نگه داشته مبارزه کنند تا دوباره او را ببینند. بازیگری، نویسندگی و کارگردانی در _Poltergeist_ به طرز بی‌نظیری انجام شده و جلوه‌های ویژه آن نیز فوق‌العاده هستند. به نظر من، _Poltergeist_ بهترین داستان ترسناک از نوع خود است. بیایید از بازیگری شروع کنیم. نحوه بیان دیالوگ‌ها، حرکات صورت و زبان بدن، همه چیز در مورد شخصیت‌ها واقعی به نظر می‌رسد. بازی کریگ تی. نلسون به عنوان استیو، واقعی‌ترین پدر در یک فیلم است که تا به حال دیده‌ام. بازی جوبث ویلیامز به عنوان دایان، واقعی‌ترین مادر در یک فیلم است که تا به حال دیده‌ام. بازی هدر او'رورک نیز بهترین بازی از یک کودک ۵ ساله است که تا به حال دیده‌ام. زلدا روبینشتاین نیز عالی است. حتی به نظر نمی‌رسد که آن‌ها در حال بازی هستند. این اجراها فوق‌العاده‌اند. جلوه‌های ویژه هنوز هم معتبر و واقعی به نظر می‌رسند. داستان نیز بسیار اصلی است، زیرا در حومه مدرن آمریکا قرار دارد و درباره یک خانواده عادی است که یکدیگر را دوست دارند، نه یک شوهر و پدر سوءاستفاده‌گر. _Poltergeist_ به قدری خوب نوشته شده که نیازی به مرگ هیچ‌کس ندارد و نیازی هم به صحنه‌های خشن ندارد تا ما را در لبه صندلی‌مان نگه دارد. هوپر و اسپیلبرگ با به نمایش گذاشتن حداقلی ارواح، آن را به طرز زیرکانه‌ای انجام داده‌اند. در نهایت، _Poltergeist_ داستان یک خانواده را روایت می‌کند که هیچ چیزی نمی‌تواند آن را از هم بپاشد. این یک داستان کلاسیک خوب در برابر بد، داستانی از استقامت در برابر بدترین ترس‌ها و حفظ یکپارچگی در شرایطی که همه چیز به نظر می‌رسد در حال فروپاشی است، و درباره هرگز امید را از دست ندادن است. وقتی کریگ تی. نلسون را می‌دیدم، پدرم را روی آن صفحه می‌دیدم و اکنون بیشتر از قبل او را می‌بینم. وقتی جوبث ویلیامز را می‌دیدم، مادرم را روی آن صفحه می‌دیدم و اکنون بیشتر از قبل او را می‌بینم. تجربیات شما ممکن است دقیقا مانند این نباشد، اما نمی‌توان انکار کرد که این فیلم عالی است. این فیلم به عنوان یک فیلم مناسب برای کودکان، به طرز ترسناکی نیست، هرچند صحنه‌هایی وجود دارد که ممکن است شما را بترساند یا اذیت کند، اما شما را برای تمام عمر زخمی نخواهد کرد. در نهایت، واقعاً یک تجربه سرگرم‌کننده است. این فیلمی است که هر کودکی باید تا سن ۸ سالگی ببیند. به دلایلی، هر بار که آن را می‌بینم، سعی می‌کنم اشک‌هایم را به سختی کنترل کنم. _پولترگایست_ فیلم مورد علاقه من در تمام دوران است، واقعاً یک کلاسیک بزرگ است و پس از بیش از ۳۰ سال هنوز هم معتبر است زیرا پیام آن هنوز هم امروزه مرتبط است.