فیلم The Master 2012

این فیلم مدرن و خودخواهانه، به شدت طولانی است و از تماشای آن هیچ سودی عاید من نشد. عکاسی فیلم خوب است، اما این یک ویژگی قابل انتظار در قرن ۲۱ است. بازیگری هم قابل قبول است، اما این یک بررسی کلی از فیلم است. وقت خود را هدر ندهید. **این فیلم برای یک مخاطب محدود طراحی شده و ریتم آن بسیار کند است... خیلی...

این فیلم مدرن و خودخواهانه، به شدت طولانی است و از تماشای آن هیچ سودی عاید من نشد. عکاسی فیلم خوب است، اما این یک ویژگی قابل انتظار در قرن ۲۱ است. بازیگری هم قابل قبول است، اما این یک بررسی کلی از فیلم است. وقت خود را هدر ندهید. **این فیلم برای یک مخاطب محدود طراحی شده و ریتم آن بسیار کند است... خیلی کند.** صادقانه بگویم، انتظار بیشتری از این فیلم داشتم. یک جرقه دراماتیک قوی که واقعاً توجیه‌کننده زمان صرف شده برای تماشای آن باشد. متأسفانه، به نظر می‌رسد تنها انگیزه برای تماشای این فیلم نقد آن بر کلیسای ساینتولوژی است که اگر کمی درباره این کلیسا مطالعه کنید و توجه کنید، حتی به طور ضمنی هم مطرح نمی‌شود. پل توماس اندرسون کارگردان محترمی است، به ویژه بعد از فیلم‌های "مگنولیا" و "خون خواهد بود". قصد ندارم درباره او صحبت کنم، نه تنها به این دلیل که کارگردانی نیست که با آن راحت باشم (فکر می‌کنم با احتساب این فیلم، تنها دو فیلم از او را دیده‌ام). آنچه مهم است، این فیلم است و در اینجا، کارگردان کار خوبی انجام داده است. احتمالاً بهترین اثر او نیست، گزینه‌های قابل بحثی به ویژه در زمینه ویرایش و ریتم دارد، اما کافی است. کار بازیگران حتی بهتر است. خواکین فینیکس کار فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهد که بسیار دراماتیک و بی‌نقص است، حتی اگر کاملاً تحت تأثیر جذابیت فیلیپ سیمور هافمن قرار گیرد که انتخاب بسیار دقیقی برای شخصیت است و نیاز به جذابیت، رهبری، تأیید و اقتدار دارد. این بازیگر که ناگهان و زودهنگام ما را ترک کرد، به‌درستی برای این نقش نامزد اسکار شد. لورا درن و امی آدامز نیز حضور اصلی را در نقش‌های زنانه به خوبی ایفا می‌کنند، هرچند به طور نسبی و نه چندان برجسته. از نظر فنی، فیلم برخی نکات بسیار خوب و برخی دیگر نه‌چندان توسعه‌یافته دارد: از یک طرف، مجموعه‌ای عالی از دکور و لباس‌ها، بازسازی خوبی از دوره‌ها و مکان‌های تاریخی، عکاسی فوق‌العاده و کار فیلمبرداری قابل تحسین داریم، اما از طرف دیگر ویرایش بدی داریم که نمی‌تواند به فیلم درام بیشتری بدهد و ریتم آن را بهبود بخشد. نمی‌دانم آیا این عمدی بود یا نه، اما می‌دانم که فیلم به طرز آزاردهنده‌ای کند، خسته‌کننده و کسل‌کننده است، با دیالوگ‌هایی که به طرز ضعیفی نوشته شده و زمان زیادی که هدر رفته است. احساس می‌کردم که به راحتی می‌توان نیم ساعت از فیلم را در ویرایش حذف کرد بدون اینکه معنی آن به طور جدی تغییر کند یا خطر خراب کردن داستان وجود داشته باشد. و صحبت درباره ویرایش به‌طور حتم ما را به بحث درباره فیلمنامه می‌کشاند. من هرگز عضو کلیسای ساینتولوژی نبوده‌ام، بنابراین احساس آزادی می‌کنم که فیلمی را که به‌طور علنی به آن انتقاد می‌کند، ببینم و همچنین فیلمی که به‌طور غیرمستقیم به آن انتقاد می‌کند، مانند این فیلم. آنچه فیلم به وضوح بیان می‌کند، وزن جذابیت یک رهبر بزرگ برای رشد یک فرقه است، اما این موضوع برای من به اندازه کافی واضح به نظر می‌رسید. همچنین در برخی بخش‌ها، فیلم پیشنهاد می‌کند که ساینتولوژی (مانند "علت") یک کلک بزرگ است، اما این نیز به‌طور واضحی بین عموم مردم پذیرفته شده است و تا حدی بر اساس شهادت‌های اعضای سابق کلیسا است. در هر صورت، این فیلم به‌طور کلی نمی‌تواند توده‌ها را به سینما جذب کند، بلکه موضوعی برای یک گروه خاص از افرادی است که قبلاً به آن علاقه دارند و نه برای عموم مردم. و این موضوع، فیلم را به یک شکست مالی بزرگ محکوم کرد، با توجه به سرمایه‌ای که تولید برای آن صرف کرده بود.