فیلم About a Boy 2002

این فیلم من را نرم و آرام نکشت. ویلی (با بازی هیو گرانت) فردی خودخواه است که تمامی مسئولیت‌هایش را کنار گذاشته است. اما در یکی از حقه‌های مشکوک خود برای فریب مادران تنها، مجبور می‌شود تا به اخلاقیاتش فکر کند، زمانی که با پسربچه‌ای ۱۲ ساله به نام مارکوس روبرو می‌شود. این فیلم از کتاب بسیار محبوب نیک هورنبی ("فوران عشق" و "وفاداری بالا") اقتباس شده...

این فیلم من را نرم و آرام نکشت. ویلی (با بازی هیو گرانت) فردی خودخواه است که تمامی مسئولیت‌هایش را کنار گذاشته است. اما در یکی از حقه‌های مشکوک خود برای فریب مادران تنها، مجبور می‌شود تا به اخلاقیاتش فکر کند، زمانی که با پسربچه‌ای ۱۲ ساله به نام مارکوس روبرو می‌شود. این فیلم از کتاب بسیار محبوب نیک هورنبی ("فوران عشق" و "وفاداری بالا") اقتباس شده است و به راحتی به صفحه نمایش منتقل می‌شود بدون اینکه از پیش‌زمینه‌ی ساده‌اش خارج شود. جالب است که کارگردان این فیلم، پاول ویتز، یک آمریکایی است که به همراه برادرش کریس، دنیای "پای آمریکایی" را به تصویر کشیده است. این فیلم به لطف استعدادهای کمدی نادیده‌گرفته شده هیو گرانت به خوبی کار می‌کند. می‌توانم بگویم که بدون گرانت، این فیلم موفق نمی‌شد و بهترین لحظات فیلم زمانی است که او بر روی صفحه نمایش است. با ابراز احساسات از طریق چهره‌اش و ارائه دیالوگ‌ها با حالتی طبیعی، گرانت به خوبی تماشاگران را به دستان ویلی، که فردی با اخلاقیات مشکوک است، جذب می‌کند. نیکلاس هالت (مارکوس) به عنوان یک بازیگر کودک قابل قبول است، اما در اینجا به او کارهای زیادی محول شده است. این یکی دیگر از دلایلی است که نشان می‌دهد گرانت برای موفقیت فیلم چقدر اهمیت دارد، او بار عاطفی زیادی را بر دوش می‌کشد و به هالت اجازه می‌دهد تا هر چه زندگی دارد را به شخصیت مارکوس بدهد (بدترین مدل مو در تاریخ سینما!). حمایت‌های محکمی از تونی کلت و ریچل وایس نیز به فیلم اضافه می‌شود و کارگردانی ویتز روان و غیر مزاحم است، با موسیقی بدلی دران بوی که بخش جدایی‌ناپذیری از داستان است. با این حال، هرچند خودم از فیلم لذت می‌برم، هنوز هم احساس ناامیدی می‌کنم که نتیجه بهتری از آنچه که شد، به دست نیامده است. روایت دوگانه از هر دو شخصیت اصلی بر جریان داستان تأثیر می‌گذارد و نتیجه نهایی یک لحظه "اوه" است. بنابراین برای من، این یک فیلم قابل قبول است که به لطف یکی از بهترین بازیگران کمدی سبک بریتانیا به فیلمی خوب تبدیل شده است. ۷ از ۱۰ ویلی (هیو گرانت) زندگی راحتی دارد و از حق امتیاز یک آهنگ کریسمس که پدربزرگش نوشته، زندگی می‌کند. او به طور مکرر با زنان مختلف قرار می‌گذارد، اما معمولاً هیچ‌کدام از طرفین به دنبال چیزی بیشتر از یک رابطه‌ی زودگذر نیستند. او متوجه می‌شود که همه‌ی افراد جالب بزرگ شده و وارد روابط، ازدواج‌ها و زندگی خانوادگی شده‌اند - بنابراین او تصمیم می‌گیرد که او هم باید یک پسر داشته باشد! یک پسر خیالی. سپس با "فیونا" (تونی کلت) و پسرش "مارکوس" (نیکلاس هالت) روبرو می‌شود و آنها کمی با هم ارتباط برقرار می‌کنند - حتی اگر پسر در او (و در من) بهترین تمایلات هیرود را بیدار کند. با وجود خود، ویلی به طور کامل بی‌فایده نیست و زمانی که یک فاجعه نزدیک زندگی مارکوسِ مورد آزار قرار گرفته را تهدید می‌کند، آنها شروع به ارتباط برقرار کردن در حین تماشای برنامه‌ی "شمارش معکوس" می‌کنند و به تدریج همه متوجه مزایای خانواده می‌شوند - کفش‌های جدید و تمام معایب آن. دیالوگ‌ها در اینجا واقعاً تماشایی و بامزه هستند و از آنجا که بسیاری از داستان از طریق روایت جذاب گرانت و هالت روایت می‌شود، یک درجه اضافی از صداقت به داستان آنها اضافه می‌شود که بازیگری را به طور دلپذیری تقویت می‌کند. هالت بدون شک ستاره است. شخصیت او به عنوان یک کودک باهوش و مصمم جذاب است و اگرچه واقعاً در پایان فیلم با آن کلیشه دست و پنجه نرم کردم، اما واقعاً خواهان یک پایان خوش بودم. به راحتی می‌توان دید که چرا گرانت مواد هالیوودی بود و در اینجا او بدون زحمت یک فیلم احساسی و خوشایند را با کمی واقعیت ارائه می‌دهد. فیلمی که هنوز هم به خوبی کار می‌کند. واقعاً این فیلم را دوست دارم. هیو گرانت قبل از اینکه خود را بازی کند.