فیلم Teorema 1968

امروزه وقتی به ترنس استمپ نگاه می‌کنم، از خودم می‌پرسم چگونه به آن جایگاه نمادین دست یافته است - تا اینکه فیلم‌هایی مانند این را تماشا می‌کنم. او یک غریبه جنسی مرموز و جذاب است که به خانواده‌ای ثروتمند سر می‌زند و به نوبت هر یک از اعضای خانواده - چه پسر و چه دختر؛ حتی خدمتکار - را اغوا می‌کند و در نهایت، پس...

امروزه وقتی به ترنس استمپ نگاه می‌کنم، از خودم می‌پرسم چگونه به آن جایگاه نمادین دست یافته است - تا اینکه فیلم‌هایی مانند این را تماشا می‌کنم. او یک غریبه جنسی مرموز و جذاب است که به خانواده‌ای ثروتمند سر می‌زند و به نوبت هر یک از اعضای خانواده - چه پسر و چه دختر؛ حتی خدمتکار - را اغوا می‌کند و در نهایت، پس از اینکه پدر خانواده را نیز فریب می‌دهد، از آنجا می‌رود و خانواده‌ای که تا پیش از این کارکردی نسبی داشتند، با خلأهای عمیقی در وجودشان رها می‌کند. موضوع جنسی در این فیلم مشهود است، اما پازولینی همچنین ما را به بررسی روانشناسی شخصیت‌ها دعوت می‌کند، اینکه چه چیزهایی آن‌ها را به حرکت در می‌آورد - خواسته‌هایشان - چه بیان شده و چه نه؛ اشتیاق‌ها و تمایلات سرکوب‌شده آن‌ها - با دیالوگ‌های بسیار کم - و من می‌گویم این دیالوگ‌ها باارزش‌اند زیرا هر چه که هست به طور قابل توجهی به فیلم کمک می‌کند. انیو موری‌کونه یک فضای صوتی فوق‌العاده خلق می‌کند (شاید به جز شیپورها) که با کمک موزارت و عکاسی ملایم و باوقار در پس‌زمینه‌ای از مناظر زیبا و لمباردی، فیلمی تفکر برانگیز و جستجوگر روح را به وجود می‌آورد.