فیلم The Legend of Zorro 2005

سرانجام دیروز این فیلم را تماشا کردم. متأسفانه باید بگویم که این فیلم دنباله‌ای خنده‌دار بر فیلم اول است که همچنین با بازی بندراس و جونز ساخته شده است. اگر خودم در تیتراژ نمی‌خواندم که همان کارگردان در هر دو پروژه نقش داشته، باورم نمی‌شد. زورو هرگز کسی را با شمشیرش نمی‌کشد. او فقط به آنها ضربه می‌زند، به صورتشان سیلی می‌زند یا آنها را به...

سرانجام دیروز این فیلم را تماشا کردم. متأسفانه باید بگویم که این فیلم دنباله‌ای خنده‌دار بر فیلم اول است که همچنین با بازی بندراس و جونز ساخته شده است. اگر خودم در تیتراژ نمی‌خواندم که همان کارگردان در هر دو پروژه نقش داشته، باورم نمی‌شد. زورو هرگز کسی را با شمشیرش نمی‌کشد. او فقط به آنها ضربه می‌زند، به صورتشان سیلی می‌زند یا آنها را به زمین می‌زند. این موضوع مانع از آن نمی‌شود که شرورها مردم را بکشند؛ آنها به راحتی این کار را انجام می‌دهند در حالی که بندراس بیشتر نگران خوش‌آمدگویی به جمعیت شاداب است تا نجات دوستانش. مأمور hired henchman از همان صحنه‌های ابتدایی در میدان کشتن زورو قرار دارد و تا انتهای فیلم هم در آنجا می‌ماند. اما به دلایل مرموزی که فیلم‌سازان توضیح نمی‌دهند، زورو هر بار اجازه می‌دهد او و دوستانش فرار کنند، تا اینکه جونز در نزدیکی انتها او را به زمین می‌زند. مشاجرات مداوم بین بندراس و جونز در طول فیلم و سبک مبارزه غیرکشنده و بازیگوشانه زورو، این فیلم با پتانسیل خوب را خراب می‌کند. 1.5 ستاره از 4، به خاطر عملکرد عالی «تورنادو» (اسب)، وگرنه این فیلم به طور کامل شکست می‌خورد. این دنباله‌ای هوشمندانه و چالاک است و فیلم ماجراجویی خوبی برای گذراندن زمان با خانواده به حساب می‌آید. من واقعاً فیلم اول را دوست داشتم، یکی از بهترین فیلم‌های مدرن ماجراجویانه، و انتظار نداشتم که این فیلم خیلی ضعیف‌تر از آن باشد، که قابلیت ایجاد پیوستگی خوبی با فیلم قبلی را دارد. این فیلم چند سال بعد از جمهوری موقتی کالیفرنیا، که استقلال یافته بود تا به ایالات متحده بپیوندد، اتفاق می‌افتد. در فیلم، ازدواج دیگو و النا در حال فروپاشی است و آنها به جدایی می‌رسند. سپس او تحت فشار به کار برای شرکت پینکرتون‌ها می‌پردازد، که قصد دارند بر یک اشراف‌زاده اروپایی که به تازگی به منطقه نقل مکان کرده نظارت کنند و النا او را از دوران جوانی‌اش می‌شناسد. در همین حال، دیگو تلاش می‌کند به عنوان زورو فعال بماند و این را با وظایفش به عنوان پدر خواکین جوان و سرکش که عمیقاً به قهرمان نقاب‌دار علاقه‌مند است، هم‌راستا کند. خواکین هنوز از زندگی دوگانه پدرش آگاه نیست. با اینکه این فیلم بی‌شک خوب است، کمی ضعیف‌تر از فیلم قبلی است زیرا سناریو پیچیده‌تری دارد و تلاش می‌کند کارهای بیشتری را هم‌زمان انجام دهد. دیگو، النا و خواکین به تنهایی در برابر مخالفان مختلف عمل می‌کنند. این موضوع چیز بدی نیست، فقط متفاوت است: فیلم پر از اکشن و ماجراجویی است، از لحاظ بصری زیبا و سرگرم‌کننده است. چیزی که واقعاً خوشم نیامد، پیش‌بینی‌پذیری داستان بود، به‌ویژه از نیمه به بعد، و داستان شوالیه‌های آراگون که به‌جز اینکه یک کلیشه احمقانه است، کاملاً غیرمحتمل به نظر می‌رسد. آنتونیو باندراس و کاترین زیتا جونز به شخصیت‌های خود باز می‌گردند و در زنده‌کردن آنها بسیار خوب عمل می‌کنند که این یک نقطه قوت عالی برای کل فیلم است. بهترین صحنه‌ها در اینجا، علاوه بر مبارزات و اکشن، صحنه‌های مختلفی است که هر دو در کنار هم بازی می‌کنند و شیمی فوق‌العاده و همکاری مشترک بسیار خوبی دارند. بازیگر جوانی که نقش پسر هر دو شخصیت را به عهده دارد، آدریان آلونزو، به‌خصوص درخشان نیست، اما کار خود را به خوبی انجام می‌دهد. روفوس سوئل حضور تقریباً اشرافی دارد و این موضوع شخصیت او را قابل‌باورتر می‌کند، اما او را به یک شرور واقعاً ترسناک تبدیل نمی‌کند. از نظر فنی، این فیلم استانداردی است و چیز خاصی ندارد، با عناصر معمولی بلاک‌باسترهای ماجراجویی هالیوود: مبارزات فوق‌العاده طراحی‌شده که در واقعیت امکان‌پذیر نیستند، اما سینمایی و سرگرم‌کننده هستند، سبک ملایم و مودبانه، درستکاری سیاسی بسیار رایج در فیلم‌های خانوادگی، عدم وجود لحظات مرده به‌خاطر تدوینی که ریتم و سرعتی به داستان داده است، دکورها و لباس‌های خوب که زیبا به نظر می‌رسند، حتی اگر از لحاظ تاریخی دقیق نباشند، و یک موسیقی متن زنده که جو را بالا می‌برد و فیلم را پرجنب‌وجوش‌تر و دینامیک‌تر می‌کند و به‌خوبی با فیلم‌برداری ترکیب می‌شود، جایی که رنگ‌های گرم بر ظاهر غالب هستند.