فیلم The Outlaw Josey Wales 1976

به نظر می‌رسد که همه ما کمی در آن جنگ لعنتی مرده‌ایم. فیلم «خارجی جوزی ویلز» به کارگردانی کلینت ایستوود است که خودش نیز در نقش ویلز بازی می‌کند و از رمانی به نام «خارجی شورشی: جوزی ویلز» نوشته فارست کارتر اقتباس شده است. در کنار ایستوود، بازیگرانی چون رئیس دان جورج، ساندرا لاک، بیل مک‌کینی، جان ورنون و پائولا ترومن نیز در این فیلم حضور...

به نظر می‌رسد که همه ما کمی در آن جنگ لعنتی مرده‌ایم. فیلم «خارجی جوزی ویلز» به کارگردانی کلینت ایستوود است که خودش نیز در نقش ویلز بازی می‌کند و از رمانی به نام «خارجی شورشی: جوزی ویلز» نوشته فارست کارتر اقتباس شده است. در کنار ایستوود، بازیگرانی چون رئیس دان جورج، ساندرا لاک، بیل مک‌کینی، جان ورنون و پائولا ترومن نیز در این فیلم حضور دارند. موسیقی این فیلم اثر جری فیلدینگ و عکاسی از لوکیشن‌های یوتا، آریزونا و وایومینگ انجام شده است. داستان در انتهای جنگ داخلی آمریکاست و جوزی ویلز، مردی خانواده‌دوست، در مزرعه‌اش در میسوری زندگی می‌کند. اما دنیای آرام او زمانی به هم می‌خورد که سربازان اتحادیه به خانه‌اش حمله کرده و همسر و فرزندش را می‌کشند. جوزی که از این حمله جان سالم به در می‌برد، به یک گروه از جنگجویان گوریلا کنفدراته می‌پیوندد و جنگ را به سراغ «سرخ‌پوش‌ها» می‌برد. اما وقتی خبر می‌رسد که جنگ به پایان رسیده و کنفدراسیون‌ها باید تسلیم شوند، جوزی از این کار امتناع می‌کند. این تصمیم عاقلانه‌ای است، زیرا گروه او به طرز وحشیانه‌ای جمع‌آوری و کشته می‌شوند. بنابراین جوزی مجبور می‌شود به عنوان یک خارجی فراری زندگی کند، در حالی که گروه سرخ‌پوش‌ها به رهبری کاپیتان تریلی به دنبال او هستند. در مسیرش، هنگام فکر کردن به بقا و آنچه که زندگی برای او و مهاجمانش در نظر دارد، جوزی با چند نفر جالب آشنا می‌شود. این فیلم پس از انتشارش با استقبال منتقدان روبرو شد و به مانند یک شراب خوب پیر می‌شود. ایستوود به شدت به این فیلم افتخار می‌کند و آن را یکی از نقاط اوج کارنامه‌اش می‌داند. اما شروع فیلم چندان آسان نبود. در ابتدا کارگردانی به کاپمن سپرده شد و شرکت مالپاسو ایستوود تولیدکننده بود، اما ایستوود و کارگردان بر سر سبک کارگردانی کاپمن اختلاف پیدا کردند و ساندرا لاک نیز توجه هر دو را جلب کرد. همانطور که اکنون می‌دانیم، تنها یک نفر در این مورد برنده شد. داستان یک روایت کلاسیک و قوی از ژانر وسترن است که لایه‌هایی دارد که در طول فیلم به تدریج نمایان می‌شود. جوزی ویلز ابتدا مردی خانواده‌دوست است، اما پس از اینکه همه چیزش با خشونت از او گرفته می‌شود، او نیز مجبور به استفاده از خشونت می‌شود. اما این فیلم بسیار بیشتر از یک داستان انتقام‌جویانه است، حتی اگر این جنبه داستان بسیار جذاب باشد. در طول فیلم، داستان به شدت بر موضوع خانواده تأکید دارد؛ از دست دادن عزیزان در آغاز - تا رابطه پدر و فرزند - و سپس به دست آوردن یک خانواده جدید در طول سفرهایش، این موضوع به شدت احساساتی و تأثیرگذار است. در حالی که جوزی به مسیرش ادامه می‌دهد، عصبانی و تلخ و آماده برای مواجهه با عواقب انتخاب‌هایش، شخصیت او به طور مداوم شکل می‌گیرد. تنها پس از چندین بار تماشای فیلم بود که متوجه شدم جوزی ویلز به نوعی توسط این افراد عجیب و غریب که در مسیرش جمع می‌کند، بهبود می‌یابد. ایستوود به عنوان بازیگر در این فیلم در بهترین فرم خود قرار دارد، خونسرد و مردی تمام عیار. اما حتی ایستوود هم نمی‌تواند کیفیت بالای بازی رئیس دان جورج را در نقش لون واتی نادیده بگیرد. شوخی‌های خشک او باعث می‌شود که در میان بهترین شخصیت‌های کمدی وسترن قرار گیرد، اما مطمئناً این شخصیت فراتر از آن است. واتی به نوعی به عنوان یک راهنمای روحی برای ویلز عمل می‌کند و ایستوود به طور مثبت به بازی آرام جورج واکنش نشان می‌دهد تا مرکز فیلم را محکم نگه دارد. سایر بازیگران نیز به خوبی با داستان هماهنگ هستند و اجراهای مستحکمی دارند. در واقع، این یک مورد نادر است که بازی بی‌احساس ساندرا لاک به خوبی کار می‌کند! ایستوود به عنوان کارگردان آرام، مطمئن و با دقت در ایجاد ریتم است، و داستان‌گویی او به شدت با موسیقی جذاب فیلدینگ و عکاسی زیبا از سورتیس تقویت می‌شود. دیالوگ‌های فیلم پربار است و لحظات طنز جذابی دارد، در حالی که انتقاد واضح آن از خشونت و portrayals هوشمندانه از سرخ‌پوستان قابل تحسین است. «خارجی جوزی ویلز» نه تنها یکی از بهترین وسترن‌های ایستوود است، بلکه یکی از بهترین وسترن‌ها به طور کلی است. به نظر من، امتیاز ۱۰ از ۱۰. **_یکی از وسترن‌های بزرگ_** جنگ داخلی به پایان رسیده و شورشیان باقی‌مانده در میسوری تشویق می‌شوند تا سلاح‌های خود را تسلیم کرده و به اتحادیه وفاداری نشان دهند، اما جوزی ویلز (کلینت ایستوود) مقاومت می‌کند و به همین دلیل پاداشی کلان برای دستگیری او تعیین می‌شود. جوزی به تگزاس غربی و شاید مکزیک می‌رود تا پناهگاهی پیدا کند، اما آیا او زنده خواهد ماند؟ بازیگران شامل بیل مک‌کینی، جان ورنون، ساندرا لاک، رئیس دان جورج، سم باتموز و ویل سمپسون هستند. «خارجی جوزی ویلز» (۱۹۷۶) بهترین وسترن ایستوود و یکی از شاخص‌ترین آثار این ژانر است. همه چیز برای یک درام/ماجرای عالی به خوبی پیش می‌رود. یک منتقد گفت که مواجهه ویلز با فدرال‌ها در عمل اول او را شکست‌ناپذیر نشان می‌دهد و به این ترتیب هر حس تعلیق را از بین می‌برد. نه، این فقط به این معنی است که او سربازان را غافل‌گیر کرد و با ترکیبی از مهارت و شانس از درگیری جان سالم به در برد. صحنه‌ای دیگر نشان می‌دهد که او به وضوح انسان است. فیلم با داستان انتقامی معمولی شروع می‌شود و به زودی به یک فیلم سفر تبدیل می‌شود (مشابه یک «فیلم جاده‌ای»، اما با اسب). در این راستا، شخصیت‌های جالبی می‌آیند و می‌روند (یا به عبارت دقیق‌تر، می‌آیند و می‌میرند)، اما چند نفر باقی می‌مانند. این یک رشته از اپیزودهای به یادماندنی در طول سفر طولانی است، مانند عبور از رودخانه و گفتگوی خوب جوزی با تن بیرز (ویل سمپسون). من بر این نکته تأکید می‌کنم که چگونه یک طرد شده می‌تواند خانواده‌ای غیرمعمول به دست آورد، حتی اگر به طور ناخواسته. فیلم ۲ ساعت و ۱۵ دقیقه طول می‌کشد و در اورویل، کالیفرنیا؛ آریزونا؛ و مزرعه فیلم‌برداری کاناب، یوتا فیلم‌برداری شده است. وایومینگ نیز در این لیست آمده است. امتیاز: A کمی طولانی است، اما «خارجی جوزی ویلز» یک تماشای سرگرم‌کننده است - با صحنه‌های اکشن جذاب و پایانی دلپذیر. شما یک اجرای قوی از کلینت ایستوود و نمایش‌های خوبی از جمله رئیس دان جورج و جان ورنون دارید. داستان جالب است و ماهیت جاده‌ای آن باعث می‌شود که به خوبی پیش برود. فکر می‌کنم می‌توانستند زمان فیلم را کمی کوتاه‌تر کنند، در حالی که شخصیت ایستوود واقعاً نیازی به تف کردن این‌قدر نداشت - بر روی یک سگ و چند حشره، به علاوه. فقط عجیب است، هیچ چیزی به آن اضافه نمی‌کند و در عوض به یک مزاحمت تبدیل می‌شود. یک دنباله، بدون مشارکت ایستوود، ده سال بعد از این فیلم منتشر شد - من کنجکاو هستم که آن را تماشا کنم.