فیلم Layer Cake 2004

من یک گنگستر نیستم، فقط یک تاجر هستم. و کالای من هم کوکائین است. با مقدار قابل توجهی پول که از فعالیت‌های خود پس‌انداز کرده‌ام، یک دلال مواد مخدر در لندن آماده است تا به خارج از کشور برود و زندگی جدیدی را آغاز کند. اما رئیس مافیا، جیمی پرایس، دو کار فوری برای او در نظر دارد... «لایه کیک» به کارگردانی متیو واهن است. واهن بیشتر...

من یک گنگستر نیستم، فقط یک تاجر هستم. و کالای من هم کوکائین است. با مقدار قابل توجهی پول که از فعالیت‌های خود پس‌انداز کرده‌ام، یک دلال مواد مخدر در لندن آماده است تا به خارج از کشور برود و زندگی جدیدی را آغاز کند. اما رئیس مافیا، جیمی پرایس، دو کار فوری برای او در نظر دارد... «لایه کیک» به کارگردانی متیو واهن است. واهن بیشتر به عنوان تهیه‌کننده آثار اولیه گای ریچی در ژانر گنگستری بریتانیا شناخته می‌شود. او به خوبی می‌داند که چه عواملی باعث محبوبیت این فیلم‌ها (مانند «Snatch») در میان تماشاگران بریتانیایی شده است. خوشحال‌کننده است که بگوییم واهن با نشان دادن احتیاط و رویکردی ساده، فیلمی را خلق کرده که به خوبی با بهترین آثار گنگستری بریتانیا رقابت می‌کند و واقعاً پارامترهای جدیدی برای ساخت فیلم تعیین می‌کند. با تمرکز بیشتر بر جو و فضاسازی به جای سناریوهای پر سر و صدا، واهن به کمک دنیل کریگ فوق‌العاده به عنوان دلال بی‌نام، فیلم را فراتر از داستان مرسوم خود می‌برد. در داستانی که می‌توانست یک روایت معمولی از یک مرد باشد که آخرین کارش را قبل از درست شدن انجام می‌دهد، ما به همراه کریگ متوجه می‌شویم که همه راه‌ها مسدود است، گویی نیرویی بالاتر در حال کار است. «لایه کیک» همچنین به خاطر تصویربرداری زیبای خود از لندن امتیاز بالایی می‌گیرد. این لندن، پایتختی نیست که در آن برج‌های مسکونی مانند هیولاها بر سر شخصیت‌ها سایه افکنده باشند. این لندن پر رونق و پر از زندگی است، جایی که حال و هوای شاداب و سرزنده‌ای دارد و از کثیفی‌ها دور است. عکاسی بن دیویس به‌خوبی با موسیقی جذاب لیسا جرارد و ایلان اشکری هماهنگ است که هر دو به لندن به عنوان کاراکتری اضافی در داستان کمک می‌کنند. اما فیلم کامل نیست، با مدت زمانی ۱۰۵ دقیقه‌ای واقعاً کمی کوتاه است، چیزی که فقط زمانی مشخص می‌شود که همه رشته‌های داستانی در یک ربع آخر شتابزده به هم می‌پیوندند. با این حال، با وجود این نقص، پایان فیلم یک شوک به سیستم وارد می‌کند و به نظر من، یکی از بهترین و منظم‌ترین آثار گنگستری بریتانیا را به نمایش می‌گذارد. واقعا فوق‌العاده است! من چیز زیادی درباره «لایه کیک» ندارم که بگویم، اما این فقط به این دلیل است که این فیلم به طرز غیرقابل انکاری فوق‌العاده است و نیاز به توضیح چندانی ندارد. من سال‌ها شنیده بودم که این فیلم احتمالاً بهترین کار دنیل کریگ است، اما تنها چیزی که از آن می‌دانستم همین بود. چه فیلمی! می‌دانستم که یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام است چون به محض اتمام تیتراژ، احساس شگفتی کردم و این فقط برای فیلم‌هایی اتفاق می‌افتد که عاشقشان هستم. درباره کریگ، او در این فیلم فوق‌العاده است و قطعاً یکی از بهترین بازی‌هایش را ارائه می‌دهد - در سطح «Knives Out». این هم نکته مهمی است، با توجه به عملکردهای درخشان دیگرش به عنوان یک جاسوس. اما مایکل گامبون، کسی است که من بیشتر از همه از او لذت بردم. من قبلاً طرفدار بزرگ او بودم، اما او در اینجا یک قدم جلوتر است؛ صدای او واقعاً نمادین است. به جز کریگ و گامبون، من حساب تمام چهره‌های شناخته‌شده‌ای که در این فیلم ظاهر شدند را گم کردم. دیدن تام هاردی در این فیلم و این که او کمترین استفاده را از کل گروهش داشته، بسیار عجیب بود! همچنین حتی سلی هاوکینز را هم نشناختم، با وجود این که نامش در تیتراژ ابتدایی بود! به‌طور ساده: این فیلم فوق‌العاده سرگرم‌کننده است! من هر ثانیه‌اش را دوست داشتم، به‌طور واقعی. این فیلم دقیقاً همان چیزی را که از یک فیلم گنگستری بریتانیایی می‌خواستم، به من داد. بسیاری از فیلم‌های این زیرژانر نمی‌توانند به درستی بین عناصر جنایی و کمدی تعادل برقرار کنند و این می‌تواند هم خسته‌کننده و هم ناامیدکننده باشد، یا حتی هر دو. اما این فیلم برای من به‌طور کامل موفق بود. همچنین امتیاز دلپذیری دارد، اگر به من یک داستان سرگرم‌کننده و یک بازیگر فوق‌العاده بدهید، باید بگویم که من عاشق فیلم شما خواهم شد. این فیلم واقعاً از «Stardust» (که فیلم فوق‌العاده‌ای است) به عنوان بهترین اثر متیو واهن فراتر می‌رود.