فیلم Octopussy 1983

**یکی از بهترین‌های سری جیمز باند** پیش از هر چیز، زحمت‌ها و کسالت‌های دوران دنیل کریگ را فراموش کنید - «اکتوپوسی» همان‌طور که یک فیلم جیمز باند باید باشد! **سرگرم‌کننده!** این فرانچایز از زمانی که _شون کانری در فیلم کلاسیک «گلدفینگر» کلاهی پلاستیکی به شکل مرغ دریایی به سر گذاشت، همیشه غیرمعمول بوده و «اکتوپوسی» این جنون را ادامه می‌دهد، این بار با راجر مور. در این...

**یکی از بهترین‌های سری جیمز باند** پیش از هر چیز، زحمت‌ها و کسالت‌های دوران دنیل کریگ را فراموش کنید - «اکتوپوسی» همان‌طور که یک فیلم جیمز باند باید باشد! **سرگرم‌کننده!** این فرانچایز از زمانی که _شون کانری در فیلم کلاسیک «گلدفینگر» کلاهی پلاستیکی به شکل مرغ دریایی به سر گذاشت، همیشه غیرمعمول بوده و «اکتوپوسی» این جنون را ادامه می‌دهد، این بار با راجر مور. در این فیلم، 007 در پی یک باند قاچاق است و همزمان تلاش می‌کند یک ژنرال دیوانه روسی (استیون برکوف در یک اجرای فوق‌العاده) را از آغاز جنگ جهانی سوم بازدارد. این فیلم با تصاویری زیبا از هند ساخته شده است. کارهای بدلکاری فوق‌العاده‌ای در فیلم وجود دارد - از جمله یک فینال بر روی یک هواپیما، موسیقی دلنشین جان بری، شوخی‌های فراوان و مقداری تنش - صحنه‌ای که باند یک سلاح هسته‌ای را در یک چادر سیرک خنثی می‌کند بسیار تأثیرگذار است. این فیلم بسیار _خشونت‌آمیز_ است - در اینجا می‌توانیم ببینیم که 007 با شلیک به پیشانی یک سرباز جوان روسی، عمق خشونت را به تصویر می‌کشد. _به‌طرز شگفت‌آوری شوکه‌کننده!_ شاید تا به حال متوجه شده‌اید که من این فیلم را خیلی دوست دارم. فیلم باند فوق‌العاده‌ای است. راجر مور در نقش جیمز باند به مدت 12 سال از 1973 تا 1985 فعالیت کرد. مور در 45 سالگی به عنوان باند آغاز کرد و در 57 سالگی به کارش پایان داد. هفت فیلمی که او در آن‌ها ایفای نقش کرد عبارتند از: «زندگی کن و بگذار بمیرند» (1973)، «مردی با تفنگ طلایی» (1974)، «جاسوسی که مرا دوست داشت» (1977)، «مون‌راکر» (1979)، «فقط برای چشمان تو» (1981)، «اکتوپوسی» (1983) و «نگاهی به یک قتل» (1985). تمامی این هفت فیلم در گیشه بسیار محبوب بودند، که دلیل آن هم این است که هر دو سال یک بار آن‌ها را تولید می‌کردند. بسیاری از طرفداران باند به‌طور کنجکاوانه‌ای به دوران مور نگاه می‌کنند، بی‌تردید به دلیل اینکه در فیلم‌های او کمی بیش از حد شوخی‌های احمقانه وجود دارد، اما برای من، فیلم‌های مور به‌طور مداوم سرگرم‌کننده‌ترین هستند. هیچ‌یک از آنها ضعیف نیستند؛ حتی «مون‌راکر» که به شدت مورد انتقاد قرار گرفته، فوق‌العاده است. فیلم‌های کانری کمی جدی‌تر بودند، به‌جز «الماس‌ها برای همیشه» و شون به عنوان شخصیت اصلی باند به‌خوبی این نقش را شکل داد، اما من از دوران مور بیشتر از سایرین لذت می‌برم. فیلم‌های او برای من بیشترین ارزش تماشا دوباره را دارند. برخی بر این باورند که در زمان «اکتوپوسی»، مور بیش از حد "مسن" شده بود، اما من این را نمی‌بینم. او ممکن است در زمان فیلمبرداری «اکتوپوسی» 54 ساله و در «نگاهی به یک قتل» 56 ساله بوده باشد، اما این مهم نیست. مور همیشه به عنوان جیمز باند کاملاً قانع‌کننده به نظر می‌رسید، هرچقدر هم سنش زیاد باشد. آیا واقعاً لازم است که به جزئیات داستان پیچیده «اکتوپوسی» بپردازیم؟ هر فیلم باند شامل یک شرور اصلی و تعدادی همدست/زیرمجموعه است که می‌خواهند آشوب بزرگی ایجاد کنند؛ باند در هر مرحله از مرگ فرار می‌کند و با زنان زیبای بسیاری روبرو می‌شود همان‌طور که از یک مکان عجیب به مکان دیگر می‌رود تا طرح شرورها را کشف کند و آن را متوقف کند. «اکتوپوسی» در مکان‌های مختلفی از جمله هند، آلمان شرقی و انگلستان فیلمبرداری شده است و صحنه‌های هوایی پایانی هم در یوتا فیلمبرداری شده‌اند؛ این مکان‌ها مانند همیشه فوق‌العاده هستند. ما همچنین سیرک‌ها، دلقک‌ها، قطارها، نظامیان دیوانه روس و بمب‌های در حال انفجار را داریم. یکی از نکاتی که «اکتوپوسی» را متمایز می‌کند این است که بیشتر از هر قسمت دیگری حس «ایندیانا جونز» دارد، که منطقی است چون ایندیانا جونز در آن زمان بسیار محبوب بود (فیلم «مهاجمان صندوق گمشده» دو سال قبل از آن به نمایش درآمد و «معبد سرنوشت» یک سال بعد از «اکتوپوسی» منتشر شد). زنان «باند» در «اکتوپوسی» شامل مائود آدامز از سوئد (که قبلاً در «مردی با تفنگ طلایی» حضور داشت) و کریستینا ویبرن است. شخصاً هرگز مائود را خیلی جذاب نیافتم، اما کریستینا جذابیت خاصی دارد، هرچند که باید حدود 10 پوند اضافه وزن پیدا کند. زنان دیگری نیز در فیلم وجود دارند مانند میج، آن دختر کوتاه با موهای پرپشت و زیبایی هندی شرقی که در طول تیزر اولیه به باند کمک می‌کند، به علاوه چندین زن دلقک. شما یا فیلم‌های جیمز باند را دوست دارید یا نه. یا راجر مور را به عنوان جیمز باند دوست دارید یا نه. اگرچه داستان‌های آن‌ها معمولاً باعث گیجی شما می‌شود، این فیلم‌ها عمق خاصی ندارند. شما به ندرت نکات عمیقی از آن‌ها به دست می‌آورید. این‌ها در اصل فیلم‌های ماجراجویی بی‌فکری با کنجکاوی سیاسی هستند که با مکان‌های عجیب و زنان زیبا برجسته شده‌اند. هدف اصلی آن‌ها سرگرمی است، نه روشنگری. این یک خیال‌پردازی/ماجراجویی فراری است، ساده و بی‌پرده. «جاسوسی که مرا دوست داشت» معمولاً به عنوان بهترین فیلم باند در دوران مور مطرح می‌شود و من هم موافقم که فیلم فوق‌العاده‌ای است، اما «اکتوپوسی» نیز در رتبه بالایی قرار دارد و به طور بحث‌برانگیزی بهترین است. مانند بسیاری از فیلم‌های باند مور، «اکتوپوسی» کمی شوخی احمقانه را به تصویر می‌کشد، اما اساساً داستانی جدی دارد. این فیلم حس «ایندیانا جونز» دارد و شامل هند، آلمان، نظامیان دیوانه روس و شاهزادگان افغان، زنان زیبا، صحنه‌های اکشن فوق‌العاده، سیرک‌ها، دلقک‌ها، بمب‌های زمان‌بندی شده و قطارها است. چه چیز دیگری در یک فیلم باند می‌خواهید؟ مدت زمان فیلم 2 ساعت و 10 دقیقه است. نمره: A- من مشکلی با مور در نقش باند ندارم، او قطعاً مورد علاقه من نیست، و طرفدار بزرگ احمقانه‌ها نیستم، اما برخی از فیلم‌های 007 او در لیست 10 فیلم برتر من قرار دارند و... ... این یکی از آن‌ها نیست. تنها چیزی که می‌خواهم در این نقد بنویسم این است که "این فیلم به طرز باورنکردنی بد است." نه به شکلی که «مون‌راکر» به طرز افراطی بد باشد، بلکه به طور کلی بد است. و مور به وضوح در این مرحله کمی بیش از حد برای بازی 007 پیر شده بود. بنابراین او به نوعی شبیه «پدربزرگ 007» به نظر می‌رسید. و این برای بدلکاری‌ها خوب نیست (از لیام نیسون بپرسید)، کمی غیرقابل باور به نظر می‌رسد. و بعد هم داستان که کمی بیش از حد... تکراری بود تا واقعاً خوب باشد. این داستان عناصر چند فیلم دیگر 007 را ترکیب کرده و امیدوار بود هیچ‌کس متوجه نشود. و در «اکتوپوسی»، احمقانه‌های دوران مور شروع به خستگی می‌کردند، به‌ویژه بعد از فیلم‌هایی مانند «جاسوسی که مرا دوست داشت» و «فقط برای چشمان تو» که آن جنبه را به اندازه کافی کم کرده بودند تا فیلم‌های واقعاً بزرگی برای این فرانچایز بسازند. شاید آخرین فیلم بزرگ 007 باشد. این یکی همه چیز را دارد. این فیلم با شروع بزرگ تئاتری آغاز می‌شود که دلقکی در حال فرار از دو دوقلو با چاقو است. خب، دلقک 007 نیست، بنابراین می‌دانید چه بر سر او می‌آید. این یک شروع عالی برای یک داستان تئاتری عالی است. "داستان" کمی عجیب است. نوعی جواهر وجود دارد که واقعاً چیزی مهم‌تر را پنهان می‌کند و شامل یک ژنرال دیوانه روسی و یک شرور کلاسیک است که توسط جوردن بازی می‌شود. شوخی‌ها در اینجا عالی هستند و جوردن به خوبی خطوط را به تصویر می‌کشد، همان‌طور که مور نیز همین‌طور. مناظر فوق‌العاده هستند، زنان زیبا هستند، شوخی‌ها جذاب‌اند و اکشن فوق‌العاده است. چه چیزی برای دوست نداشتن وجود دارد؟ خب، داستان می‌تواند کمی منطقی‌تر باشد، اما تئاتر این یکی را به جلو می‌برد. این بهترین حضور من از راجر مور به عنوان «007» ایان فلیند است. داستان ماجراجویی خوب و محکمی با لوئیس جوردن در نقش «کمال خان» بی‌رحم و مائود آدامز در نقش «اکتوپوسی» بی‌رحم‌تر اما بسیار جذاب‌تر که هر دو در حال قاچاق جواهرات با کیفیت بالا برای تأمین مالی یک حمله هسته‌ای شوروی به ناتو توسط استیون برکوف (جنرال اورلوف) هستند. اکشن به سرعت و با روانی پیش می‌رود، با برخی از حضورهای سرگرم‌کننده از ویجی امریترج و آلبرت موزس به عنوان نوعی «اودجاب» مرگبار با عمامه. بله، در این فیلم شوخی‌های دوتایی زیادی وجود دارد اما همچنین انسجام بهتری نسبت به بسیاری از دیگران دارد و کنایه‌های بی‌ادب کمتری دارد - در واقع یک تریلر خوب در زیر پوشش سنتی «جیمز باند» که عمدتاً به دلیل بازی‌های قوی و کاراکترهای قابل توجه برای چهار شرور و یک فیلمنامه خوب برای مور است که با چشمی جالب آن را روایت می‌کند. یک آهنگ تم underrated از ریتا کالیج (از طریق آقایان بری و رایس)؛ برخی از عکاسی هوایی خوب در ابتدای فیلم و مکان‌های فوق‌العاده همه به شدت کمک می‌کنند. شاید «اکتوپوسی» یکی از underrated ترین فیلم‌های باند باشد. این فیلم با وجود شهرتش، هنوز هم برای من عزیز و لذت‌بخش است.