فیلم The Duel 2016

**وقتی انتقام برنامه‌ریزی نیست، بلکه فرصتی است که به در می‌زند!** اخیراً فیلم‌های زیادی از فیلمنامه‌های سیاه‌لیست شده را تماشا کرده‌ام. برخی از آن‌ها واقعاً خوب بودند، اما بیشترشان نه. این فیلم یکی از آن‌هاست که من را قانع نکرد. از نظر داستان، تا زمانی که راز فاش شد، قابل قبول بود. اما بعد از آن بخش، کاملاً بی‌علاقه شدم. زیرا آن چرخش داستان در سطح...

**وقتی انتقام برنامه‌ریزی نیست، بلکه فرصتی است که به در می‌زند!** اخیراً فیلم‌های زیادی از فیلمنامه‌های سیاه‌لیست شده را تماشا کرده‌ام. برخی از آن‌ها واقعاً خوب بودند، اما بیشترشان نه. این فیلم یکی از آن‌هاست که من را قانع نکرد. از نظر داستان، تا زمانی که راز فاش شد، قابل قبول بود. اما بعد از آن بخش، کاملاً بی‌علاقه شدم. زیرا آن چرخش داستان در سطح هیچ فیلم وسترن معقولی نبود. در واقع، مشابه همان چیزی بود که در فیلم‌های مدرن دیده‌ایم، اما اینجا در نیمه دوم قرن نوزدهم رخ می‌دهد. بنابراین، داستان نقطه ضعف این فیلم بود، اما بازیگران خوب بودند. من از لیام همsworth خوشم آمد. وودی هارلسون هم بد نبود، اما نوع نقش منفی‌اش باعث می‌شود که ما از او و آلیس براگا فاصله بگیریم. فیلم خوب شروع شد، اما به خوبی پیش نرفت و پایان نداشت. اگر به دنبال یک وسترن خوب با داستان هستید، این فیلم برای شما نیست. نباید فقط به خاطر بازی‌ها این فیلم را ببینید، زیرا فکر نمی‌کنم ارزش آن را داشته باشد. قطعاً، من آن را از این منظر توصیه نمی‌کنم، اما همیشه افراد برای هر نوع فیلمی وجود دارند، بنابراین اگر بگویید این فیلم بهتر از آن چیزی است که من گفتم، تعجب نخواهم کرد. **امتیاز: ۴ از ۱۰** **“آیا تو یک قاتل هستی؟” “من یک رنجر تگزاس هستم.” “هیچ‌کدام از این‌ها نیستی.”** در سال ۱۸۸۸، یک مأمور دولتی (لیام همسورث) به شهر کوچکی در شرق تگزاس و رهبر اسرارآمیز آن (وودی هارلسون) فرستاده می‌شود تا بررسی کند چرا مردم از جنوب مرز در آنجا ناپدید می‌شوند. آلیس براگا (ماریسل) و فلیسیتی پرایس (نائومی) در نقش‌های زنانه، هر کدام به شکل خاصی برجسته هستند. “دوئل” (۲۰۱۶) یک وسترن با جو مناسب و خوب ساخته شده است، با همسورث به عنوان قهرمان و هارلسون در نقش شگفت‌انگیز شبیه به کورتز. این فیلم نشان می‌دهد که یک وسترن باکیفیت می‌تواند در شرق ساخته شود. “دوئل” در ۱ ساعت و ۵۰ دقیقه اجرا می‌شود و در گرین‌وود، میسیسیپی فیلم‌برداری شده است. این فیلم نوعی انتقاد تمثیلی از گروه‌های مدنی مرزبان است؛ هرچند آن گروه شش سال قبل از انتشار “دوئل” منحل شد. مشکل این است که سازندگان فیلم نمی‌توانند تصمیم بگیرند که چگونه می‌خواهند پیام خود را منتقل کنند. از یک طرف، ما با کشیش/شهردار شهر مرزی، آبراهام برنت (وودی هارلسون)، که نوعی شخصیت نژادپرست و دیکتاتور است، مواجه‌ایم و از طرف دیگر، یک طرح شبیه به “شکار بزرگ‌ترین شکار.” در نهایت، این فیلم در تلاش برای بیان یک پیام در مورد مسائل معاصر، به نقطه‌ای می‌رسد که داستان آن قابل قبول نیست و تماشاگر را گیج می‌کند.