فیلم Invitation to a Gunfighter 1964

داستان فیلم از نظر موضوعی خوب است اما با مهارت بسیار کمی اجرا شده است. مات ویور، سرباز شورشی، پس از جنگ داخلی به شهر برمی‌گردد و متوجه می‌شود که خانه‌اش توسط سام بروستر، رئیس فاسد شهر، به فروش رفته است. بروستر، به خاطر نگرانی برای امنیتش، یک مبارز به نام ژول گسپر دستانگ را استخدام می‌کند تا ویور را از بین ببرد. اما وقتی دستانگ...

داستان فیلم از نظر موضوعی خوب است اما با مهارت بسیار کمی اجرا شده است. مات ویور، سرباز شورشی، پس از جنگ داخلی به شهر برمی‌گردد و متوجه می‌شود که خانه‌اش توسط سام بروستر، رئیس فاسد شهر، به فروش رفته است. بروستر، به خاطر نگرانی برای امنیتش، یک مبارز به نام ژول گسپر دستانگ را استخدام می‌کند تا ویور را از بین ببرد. اما وقتی دستانگ به شهر می‌رسد، به وضوح متوجه می‌شود که ساکنان شهر چقدر فاسد و بی‌اخلاق هستند. متأسفم که باید فیلمی را که افراد خوبی در آن دخیل هستند، با نمره پایین ارزیابی کنم. موضوع اصلی این فیلم فوق‌العاده است و چیزی نیست که ما قبلاً ندیده باشیم، اما داستان‌های مربوط به مبارزان استخدامی که به اصلاح شهرهای فاسد می‌پردازند، همیشه جذاب است اگر با دقت و پایبندی به جوهره اخلاقی اجرا شوند. "دعوت به مبارز" با وجود بازیگران برجسته‌ای مانند یول براینر، جورج سیگال، برد دکستر، پَت هینگل و استروتر مارتین و کارگردانی همکار اورسن ولز، ریچارد ویلسون، با سرعتی کُند و بازی‌هایی مشابه فیلم‌های کم‌بودجه ارائه شده است. موسیقی دیوید راکسین نیز مزاحم و کاملاً ناهمخوان با ماهیت اثر است و لوکیشن آن به‌وضوح قابل شناسایی است. این فیلم در ورود به ثلث نهایی کمی بهتر می‌شود، جایی که خوشبختانه از براینر خواسته می‌شود که علاوه بر راه رفتن غمگین، کار دیگری انجام دهد، اما این یک صبح کاذب است زیرا پایان آن هیجان چندانی ندارد. با توجه به نظراتی که تا کنون درباره این فیلم نوشته شده، به نظر می‌رسد که من در اقلیت هستم، بنابراین شاید این فیلم در زمان بدی برای من نمایش داده شده است، اما احتمال اینکه دوباره بخواهم آن را ببینم بسیار کم است. نمره من: ۳ از ۱۰.