فیلم The Souvenir 2019

در نوشتن این نقد، همچنان در مورد «یادبود» در ذهنم فکر می‌کنم. پس از خروج از سینما با حس ناامیدی و خشم از فیلم، آرزو می‌کردم که فیلم بیشتر مرا در خود بگنجاند به جای اینکه فقط خود را به من معرفی کند. اما دوستی به من گفته بود که این فیلم به تدریج در دل مخاطب جا می‌گیرد. فکر می‌کنم او حق داشت. هرچه...

در نوشتن این نقد، همچنان در مورد «یادبود» در ذهنم فکر می‌کنم. پس از خروج از سینما با حس ناامیدی و خشم از فیلم، آرزو می‌کردم که فیلم بیشتر مرا در خود بگنجاند به جای اینکه فقط خود را به من معرفی کند. اما دوستی به من گفته بود که این فیلم به تدریج در دل مخاطب جا می‌گیرد. فکر می‌کنم او حق داشت. هرچه بیشتر فیلم جوآنا هاگ را مورد بررسی قرار می‌دهم، همان‌طور که هاگ زندگی خود را زیر سوال می‌برد، سوالات و چالش‌های جالب‌تری پیدا می‌کنم. در حال حاضر، بیشتر از اینکه عاشق فیلم باشم، از آن خوشم می‌آید، اما یک سال پیش درباره فیلم «سوزان» چانگ-دونگ لی نیز همین را گفته بودم و در تماشای دوم متوجه شدم که واقعاً یک اثر هنری است. مطمئن نیستم که همین اتفاق با «یادبود» بیفتد، اما تعجب نمی‌کنم اگر در یک سال آینده که از من درباره‌اش بپرسید، پاسخ من متفاوت باشد. شاید یکی از جالب‌ترین جنبه‌های «یادبود» این است که هاگ همیشه قصد داشت آن را به صورت یک فیلم دو قسمتی بسازد و قسمت دوم در حال فیلمبرداری است. شاید فقط این است که هنوز نمی‌دانیم او به کجا می‌خواهد برود، چه چیزی در توسعه جولی به عنوان یک هنرمند در پیش است و چگونه تراژدی او را به عنوان یک هنرمند و انسان شکل خواهد داد. از این نظر، با وجود نقص‌هایش، «یادبود» ممکن است یکی از جذاب‌ترین چالش‌ها در سینمای مستقل در چند سال اخیر باشد. هرچه بیشتر به آن فکر می‌کنم، بیشتر مشتاقم که دوباره آن را تماشا کنم و ببینم داستان جولی به کجا می‌رسد. - دانیل لامین در مورد اینکه جوآنا هاگ دقیقاً چه هدفی را دنبال می‌کرد، مطمئن نیستم. اجتناب‌ناپذیری ناامیدکننده نتیجه‌گیری فیلم، خط داستانی را با خطر کمتری مواجه کرده است. بازی‌ها خوب بودند، اما هیچ چیز بیشتر از آن نبودند و رفتار سمی و manipulative آنتونی (تام بورک) نسبت به جولی (هونر سوئنتون برن) به اندازه کافی توسعه نیافته است. با این حال، فیلم از نظر بصری زیباست!