فیلم Devil’s Knot 2013

این فیلم به دلایلی نتوانسته است به‌طور گسترده‌ای مورد توجه مثبت قرار گیرد، حتی با وجود اینکه داستان آن از یک واقعه بسیار دلخراش گرفته شده است. برخی از تماشاگران تنها به ارزش تجاری فیلم توجه می‌کنند و فراموش می‌کنند که در زندگی بی‌فایده و بی‌توجه به جامعه به سر می‌برند. همچنین باید گفت که در زمینه‌های بازیگری، کارگردانی یا جنبه‌های فنی هیچ مشکلی وجود...

این فیلم به دلایلی نتوانسته است به‌طور گسترده‌ای مورد توجه مثبت قرار گیرد، حتی با وجود اینکه داستان آن از یک واقعه بسیار دلخراش گرفته شده است. برخی از تماشاگران تنها به ارزش تجاری فیلم توجه می‌کنند و فراموش می‌کنند که در زندگی بی‌فایده و بی‌توجه به جامعه به سر می‌برند. همچنین باید گفت که در زمینه‌های بازیگری، کارگردانی یا جنبه‌های فنی هیچ مشکلی وجود ندارد، اما داستان به خودی خود برای تبدیل شدن به یک فیلم مناسب نیست و بهتر بود به صورت مستند ارائه می‌شد. به‌طور تصادفی، این فیلم مشابهی با فیلم کره‌ای «کودکان...» از سال 2011 دارد که آن‌هم بر اساس یک واقعه واقعی است و درباره کودکان گمشده می‌باشد. هر دو واقعه در اوایل دهه 90 رخ داده‌اند. این فیلم بیشتر شبیه به یک برنامه تلویزیونی است تا یک اثر سینمایی. یک مجموعه مستند سه قسمتی نیز از این داستان الهام گرفته شده است که هدف آن آشکار کردن حقیقت بوده و با توجه به نظرات و امتیازها، مورد استقبال قرار گرفته است. و فراموش نکنید که کتاب‌هایی نیز در این باره وجود دارد. «پسر من 8 ساله است. او با چراغ خواب می‌خوابد و از خانه فرار نکرده است.» یک فیلم باید (1) داستانی برای شروع داشته باشد، (2) شخصیت‌هایی که در طول داستان توسعه می‌یابند و (3) در نهایت یک نتیجه‌گیری، چه با چرخش در داستان یا بدون آن، خوشحال‌کننده یا غم‌انگیز داشته باشد. بنابراین مشکل این فیلم کجاست؟ خوب، در هر دو مورد اول، توسعه کافی ندارد و در ادامه، بدون اینکه چیزی اتفاق بیفتد، به جلو می‌رود در حالی که ما منتظر وقوع یک رویداد هستیم. واقعیت این است که هیچ‌کس نمی‌داند واقعاً چه اتفاقی افتاده است و کسانی که می‌دانند به دلیل درگیری، زبانشان بسته است. من نمی‌توانم قضاوت نهایی خود را درباره این فیلم بکنم، اما یک نکته عادلانه برای هر کسی که با این پرونده آشنا نیست، می‌دهم. این فیلم بر روی شخصیت خاصی متمرکز نیست و بیشتر روایت داستان از دیدگاه شخصیت کالین فرث است که بیشتر یک حضور بدون عمل به نظر می‌رسد. شما دو گزینه برای ارزیابی این فیلم دارید: یکی بر اساس داستان واقعی و دلخراش و دیگری به عنوان یک فیلم که به عنوان یک اثر سینمایی ناامیدکننده است. من همیشه از محصولاتی مثل این خوشحال هستم زیرا توانستم آنچه را که باید درباره پرونده «سه نفر از وست ممفیس» یاد بگیرم، متوجه شوم. امیدوارم فیلم جدید به خوبی به خروجی سینمایی منتقل شود. قبل از تماشای این فیلم، هیچ دانشی از این داستان نداشتم، بنابراین نمی‌توانم آن را به اندازه برخی دیگر به خاطر حقایق قضاوت کنم. من به‌ویژه از ابتدای فیلم قبل از ناپدید شدن پسرها لذت بردم و ریس ویترسپون در نقش مادر داغدیده عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. او دلیل بزرگی بود که بیشتر از آنچه باید از این فیلم لذت بردم. سوالاتی مطرح است که آیا او باید به اندازه‌ای که داشت، زمان بیشتری در صفحه نمایش داشته باشد یا خیر، اما این فقط به من همدردی بیشتری برای او برای به دست آوردن عدالت مورد نیازش داد. آن صحنه خاص که موها را می‌کشید، بسیار تاثیرگذار بود. از انتهای فیلم مشخص است که در این پرونده بیشتر از آنچه که واقعاً دیدیم وجود دارد. کالین فرث برای من کار زیادی نکرد و امیدوار بودم بیشتر از انگیزه‌های او را ببینم و شخصیتش را بهتر درک کنم. او بیشتر شبیه یک ناظر به نظر می‌رسید تا هر چیز دیگری. همین موضوع برای سه مظنون نیز صدق می‌کند که به اندازه‌ای که امیدوار بودم، زمان صفحه نمایش نداشتند. در ابتدا، به نظر می‌رسید که پلیس افراد درستی را دستگیر کرده است، به‌ویژه با اعتراف یکی از آن‌ها، اما فیلم به آرامی به پلیس حمله کرد زیرا آن‌ها هرگز به تحقیق درباره افراد دیگر نپرداختند، تمام شواهد را ثبت نکردند و گفتند که برخی از آن‌ها گم شده است. آیا این به دلیل تنبلی یا ناتوانی بود؟ آن‌ها در این فیلم به طور کامل از پلیس متنفر نبودند، اما به‌طور غیرمستقیم انتقادی نیز داشتند. با وجود مشکلات زیادی که داشتم، فکر می‌کنم این فیلم در برخی مواقع بسیار معلق و تنش‌زا بود و به خوبی فیلم‌برداری شده است. فیلم با سرعت نسبتاً کندی پیش می‌رود، اما نمی‌توانم بگویم که هرگز حین تماشای صحنه‌های دادگاه خسته شدم. امتیاز: 6 از 10