فیلم Caesar Must Die 2012

نکته جالب درباره فیلم «جسارت در مرگ سزار» این است که در حالی که توطئه‌کنندگان که جولیوس سزار را ترور کردند، به امید آزادی این کار را انجام دادند و تنها مرگ یافتند، زندانیانی که در این فیلم به اجرای نمایشنامه «جولیوس سزار» شکسپیر می‌پردازند، با قدرت آزادکننده داستان‌سرایی خود را آزاد می‌کنند – حداقل تا زمانی که پرده بیفتد. این فیلم به طور مستندگونه با...

نکته جالب درباره فیلم «جسارت در مرگ سزار» این است که در حالی که توطئه‌کنندگان که جولیوس سزار را ترور کردند، به امید آزادی این کار را انجام دادند و تنها مرگ یافتند، زندانیانی که در این فیلم به اجرای نمایشنامه «جولیوس سزار» شکسپیر می‌پردازند، با قدرت آزادکننده داستان‌سرایی خود را آزاد می‌کنند – حداقل تا زمانی که پرده بیفتد. این فیلم به طور مستندگونه با استفاده از سبک خاصی ساخته شده و در یک "زندان با امنیت بالا" فیلم‌برداری شده است، جایی که نگهبانان به‌طور همیشگی غایب هستند – هرچند یکی از بهترین صحنه‌ها زمانی است که سه نفر از آن‌ها به طور موقت ظاهر می‌شوند تا درباره این که آیا آنتونی "مؤدب" است یا "پسر… است" بحث کنند. زندانیان به خوبی با یکدیگر کنار می‌آیند، به جز یک مشاجره کوتاه که به‌طور غیرمستقیم حل و فصل می‌شود (بار دیگر بدون مداخله نگهبانان). با این حال، «جسارت در مرگ سزار» در زندان رببیا در رم فیلم‌برداری شده است – جایی که در یک زمان، فردی که سعی در ترور پاپ جان پل دوم داشت، نیز در آنجا زندانی بود – و بازیگران آن، زندانیان واقعی هستند که به خاطر قتل، قاچاق مواد مخدر و دیگر جرائم، حبس‌های طولانی‌مدت را سپری می‌کنند (بازیگری که نقش اصلی را ایفا می‌کند، واقعاً شبیه تونی سوپرانو به نظر می‌رسد)؛ این‌ها جنبه نرم و آسیب‌پذیر جنایتکاران سرسخت هستند. آیرونی ثانویه فیلم این است که تمرینات پشت صحنه به صورت سیاه و سفید، پس‌زمینه‌ای غنی‌تر از صحنه‌های عادی نمایش را ارائه می‌دهند – اوج آن صحنه سخنرانی در مراسم خاکسپاری است که از حیاط زندان انجام می‌شود – نسبت به صحنه‌های عادی که نمایش در آنجا اجرا می‌شود (هرچند نبرد فیلیپی – که ما از آن می‌بینیم – واقعاً تماشایی است)؛ به همین دلیل، بیشتر زمان ۷۵ دقیقه‌ای فیلم به این تمرینات اختصاص یافته است.