فیلم In a Valley of Violence 2016

در غرب قدیم، همیشه موضوع انتقام است! باور کنید یا نه، این فیلم نسخه وسترن «جان ویک» است. داستان مشابهی دارد، با این تفاوت که در بیابان‌های غرب قدیم اتفاق می‌افتد. مردی که از کشتن سرخ‌پوستان خسته شده، تمام چیزهایش را رها کرده و به سمت مکزیک برای شروعی تازه حرکت می‌کند. اما در راه، در یک شهر کوچک به دردسر می‌افتد. پس از زنده ماندن...

در غرب قدیم، همیشه موضوع انتقام است! باور کنید یا نه، این فیلم نسخه وسترن «جان ویک» است. داستان مشابهی دارد، با این تفاوت که در بیابان‌های غرب قدیم اتفاق می‌افتد. مردی که از کشتن سرخ‌پوستان خسته شده، تمام چیزهایش را رها کرده و به سمت مکزیک برای شروعی تازه حرکت می‌کند. اما در راه، در یک شهر کوچک به دردسر می‌افتد. پس از زنده ماندن از حمله، به دنبال انتقام برمی‌گردد و مانند اکثر فیلم‌های وسترن، پایان آن قابل پیش‌بینی است. این فیلم بد نیست، اما داستان یا نبردهای مسلحانه آن به اندازه کافی تازه نیست. با بازیگران قابل قبول و فیلمی به طور متوسط ساخته شده است. شخصیت‌ها محدود بودند و جو فیلم مانند یک بیابان خالی به نظر می‌رسید. بنابراین، روایت کلی بر روی چند شخصیت در طول ۱۰۰ دقیقه تمرکز داشت. برای «جان تراولتا» متأسف شدم، زیرا از او هیچ استفاده‌ای نشد و فقط حضور داشت. از طرف دیگر، «ایتان هاوک» به نسبت خوب بود، اما نقش او به عنوان یک مرد عادی در غرب قدیم طراحی شده بود، نه به عنوان یک شخصیت قدرتمند که در این نوع فیلم‌ها انتظار داریم. عنوان فیلم همه چیز را می‌گوید، اما به نظر نمی‌رسد که نسبت به اکثر فیلم‌های وسترن مشابهی که دیده‌ام، آنچنان بی‌رحم باشد. این فیلم بیشتر برای تماشاگرانش ناامیدی به ارمغان می‌آورد، اما مطمئناً برخی از سادگی آن لذت خواهند برد. برای من، فیلمی متوسط بود، اما فکر می‌کنم می‌توانست بهتر باشد، به ویژه در نبردهای مسلحانه. بنابراین، بیشتر از یک بار تماشا کردن با انتظارات پایین چیز دیگری نیست. **۶/۱۰** «دنتون رپسکالیون» فیلم «در دره خشونت» نوشته و کارگردانی شده توسط «تی وست» است. بازیگران آن شامل «ایتان هاوک»، «تایسا فارمیگا»، «جیمز رنسوم»، «کارن گیلان» و «جان تراولتا» می‌باشند. موسیقی اثر «جف گریس» و فیلم‌برداری آن توسط «اریک رابینز» انجام شده است. «ایتان هاوک» نقش «پاول»، یک سرباز بازنشسته را بازی می‌کند که تنها با سگش، «آبی»، در حال عبور از بیابان به سمت مکزیک است. در شهر در حال مرگ «دنتون» توقف می‌کند و با مشکلاتی مواجه می‌شود که عواقبی برای خودش و شهر خواهد داشت. «تی وست» بیشتر به خاطر آثار ترسناک خود شناخته شده است، جایی که با وجود تقسیم‌بندی در آن ژانر، می‌تواند به نرخ موفقیت خود افتخار کند. در اینجا به وسترن می‌پردازد و به وفاداری به آثار گذشته، با امضای خاص خود، داستان را روایت می‌کند. با اعتباری که به وضوح الهام گرفته از وسترن‌های اسپاگتی است، موسیقی متن جذابی را معرفی می‌کند که داستان را به زیبایی همراهی می‌کند. «وست» برای خشونت و درگیری‌ها شتابی ندارد و به آرامی داستان را پیش می‌برد. در اینجا چیز جدیدی وجود ندارد، این یک داستان استاندارد درباره یک تفنگ‌دار است - که به خاطر تلاش‌های جنگی‌اش آسیب دیده - که به ناچار مجبور به رها کردن امید به زندگی آرام می‌شود. او مردی تنها و کم‌حرف است، بنابراین به بینندگان شخصیتی کلاسیک از وسترن می‌دهد، ضدقهرمانی که برای او دلتنگ می‌شویم و امیدواریم که آرامش را پیدا کند. وقتی خشونت به وقوع می‌پیوندد، تند و خونی است، اما اغلب شوخی نیز در آن گنجانده شده است و سگ نیز به عنوان شخصیت کلیدی در داستان شناخته می‌شود. عملکردها بیش از حد مناسب هستند. «هاوک» به طور روان به شخصیت یک ولگرد باورپذیر تبدیل می‌شود، «رنسوم» به طرز آزاردهنده‌ای بچه‌گانه است، اما این در واقع کار خوبی است، و «تراولتا» - با پای چوبی‌اش - بهتر می‌شود وقتی (و اگر) شما او را در این موقعیت بپذیرید. «گیلان» کار زیادی ندارد، اما برخی از احساسات خوبی را به نمایش می‌گذارد، اما «فارمیگا» به عنوان «مری-آن» برجسته‌تر است. او به شدت جذاب است و خوشبختانه نقش خوبی به او داده شده است، که نقش یک زن جوان است که سعی می‌کند در شرایط دشوار شهر خود را حفظ کند. شهر «دنتون» به طرز خاصی ساخته شده است، اما این با مناظر زیبا (سانتا فه، نیومکزیکو) کمی تضعیف می‌شود و با توجه به اینکه داستان بر پایه‌های محکم ژانر کار می‌کند، این فیلم بدون اینکه چیزی از خود به جا بگذارد، برای طرفداران این ژانر لذت‌بخش است. **۷/۱۰**