فیلم The Spiderwick Chronicles 2008

این فیلم فانتزی سزاوار توجه و همدردی ماست. این فیلم برای تماشای خانوادگی مناسب است، زیرا به راحتی می‌تواند مورد توجه جوانان و بزرگسالان قرار گیرد. با این حال، به نظر می‌رسد هرگز به اندازه‌ای که شایسته‌اش بود، مورد توجه قرار نگرفت، شاید به این دلیل که در زمانی منتشر شد که ژانر فانتزی توسط گروهی از فیلم‌های قوی و مرتبط‌تر دیگر تسخیر شده بود. این...

این فیلم فانتزی سزاوار توجه و همدردی ماست. این فیلم برای تماشای خانوادگی مناسب است، زیرا به راحتی می‌تواند مورد توجه جوانان و بزرگسالان قرار گیرد. با این حال، به نظر می‌رسد هرگز به اندازه‌ای که شایسته‌اش بود، مورد توجه قرار نگرفت، شاید به این دلیل که در زمانی منتشر شد که ژانر فانتزی توسط گروهی از فیلم‌های قوی و مرتبط‌تر دیگر تسخیر شده بود. این فیلم همچنین سعی دارد جنبه‌های پنهان دانش را به عنوان چیزی خطرناک و نامطلوب نشان دهد و به منطق «چیزهایی وجود دارند که ما نباید از آن‌ها آگاه باشیم» می‌پردازد. داستان زمانی آغاز می‌شود که زنی که به تازگی طلاق گرفته، به همراه فرزندانش به خانه‌ای روستایی در جنگل منتقل می‌شود که متعلق به عمه بزرگش است که به خاطر جنون در بیمارستان بستری شده است. این خانه برای مدت طولانی بسته بوده، تمام پنجره‌ها نمک پاشیده شده و مقدار زیادی سس گوجه‌فرنگی و عسل در انبار آشپزخانه وجود دارد. از همان ابتدا به وضوح مشخص است که برادران رابطه خوبی با هم ندارند و کوچک‌ترین آن‌ها به پدرش بسیار وابسته است و منتظر بازگشت اوست. و این دقیقاً اوست که شروع به شنیدن صداهایی می‌کند که او را متقاعد می‌کند که در خانه چیز بیشتری وجود دارد. او کتابی با یک هشدار تاریک پیدا می‌کند، اما با این حال تصمیم می‌گیرد آن را بخواند و خود را در قدرت مجموعه‌ای از دانش‌های پنهان می‌یابد که هرگز نباید به او می‌رسید و این دانش‌ها هشتاد سال پیش توسط دایی بزرگش جمع‌آوری شده که بدون ردی ناپدید شده است. همان‌طور که گفتم، این فیلم خوبی است و داستان خوبی را روایت می‌کند. شخصیت‌ها خوب هستند، از انسان‌ها تا شخصیت‌های جادو شده، و در اینجا سرگرمی و خلاقیت زیادی وجود دارد. این فیلم در آمریکا استقبال خوبی نداشت، اما در اروپا موفق بود و از زمان به زمان در تلویزیون پخش می‌شود. کارگردانی این فیلم بر عهده مارک واترز است که تجربه‌ای در زمینه فیلم‌های جوانان دارد، اما از ابتدا نامی برای توجه نبود و گروه خوبی از بازیگران دارد. فردی هایمور استعداد و تعهد خود را به نمایش گذاشت که در سال‌های بعد درهای زیادی را برایش باز کرد و سارا بولجر ایرلندی نیز در این زمینه عقب‌نمانده است. دیوید استراتهیرن و جوآن پلاورایت از بازیگران بزرگسال هستند که بیشترین تحسین را برای تلاش‌هایشان در اینجا می‌برند. هر دو بسیار خوب بودند و شخصیت‌های قابل‌باور و جادویی را به زندگی آوردند. نیک نولتی نیز در یک نقش مهمان ظاهر می‌شود. از نظر فنی، فیلم به شدت به CGI با کیفیت بالا، تأثیر بصری بزرگ و اثرات صحنه‌ای متکی است. هیچ شکی نیست که سرمایه‌گذاری زیادی در جلوه‌های بصری و فیلم‌برداری انجام شده و نتیجه خوبی هم داده است: فیلم احساس غیرواقعی یا بیش از حد خیالی ندارد. اشیاء و شخصیت‌های جادو شده به نظر واقعی می‌آیند و شایستگی اعتباری را که می‌خواهیم به آن‌ها بدهیم دارند. رنگ‌ها فوق‌العاده‌اند، نور ایده‌آل است، فیلم‌برداری استودیو به خوبی انجام شده و خانه‌ای که داستان در آن می‌گذرد، از نظر بصری فوق‌العاده است و شایسته یک افسانه است. جیمز هورنر موسیقی متن را به‌طور مؤثر اما نه به‌یادماندنی تهیه کرده است.